အေလးထားရမည့္ သူတုိ႔အေရး

ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေသာ ျမန္မာ၊ လာအိုႏွင့္ ကေမၻာဒီးယား ႏိုင္ငံမ်ားမွ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာေသာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္ သမားမ်ားသည္ ၄င္းတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ဆင္းရဲ မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ ေနရျခင္းမ်ား အတြက္ ျပည္ပတြင္ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝသည့္ ဘဝ တည္ေဆာက္ ႏိုင္ရန္ ဆိုသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မ်ားျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ၊ လာအိုႏွင့္ ကေမၻာဒီးယား ႏိုင္ငံ တို႔မွ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား အစုအေဝးသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ လုပ္ငန္းခြင္မ်ား၌ သိသာထင္ရွားေသာ လူအဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ေနသည္။ခန္႔မွန္းေျခ အားျဖင့္ (၁.၈) သန္းမွ (၃) သန္း ထက္မက (၅-၁ဝ) ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္ ဆင္းၾကသည့္ အခါ မေမွ်ာ္ လင့္သည့္ အေျခ အေန ဆိုးမ်ားတြင္ အလုပ္ ဆင္းရသည့္ အျဖစ္မ်ား ႏွင့္ ႀကံဳၾက ရသည္။ ထို အသက္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ နီးသည့္ အလုပ္ခြင္မွ ေျပာင္းေရႊ႕ လွ်င္လည္း ၄င္းအလုပ္မ်ား ႏွင့္ အလား တူေသာ အလုပ္ခြင္၌ပင္ လုပ္ၾက ရျပန္ သည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ ယခင္ အလုပ္ထက္ပင္ ပို၍ ဆိုးသည့္ အျဖစ္ႏွင့္ ႀကံဳရ ျပန္သည္။ ထို အလုပ္သမားမ်ား၏ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ေလ့လာ ၾကည့္လွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ဝင္မ်ား၊ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဝန္ထမ္း မ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္း အခ်ဳိ႕၏ ၿခိမ္းေၿခာက္ ခံရျခင္း၊ ႐ုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အႏၲရာယ္ျပဳ ခံရျခင္း၊ မတရား ေငြေတာင္းခံမႈ စသည့္ ျဖစ္စဥ္ မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳပ္ အေႏွာင္ ဘဝျဖင့္ အလုပ္ လုပ္ၾကသူမ်ား အဖို႔မွာမူ ႐ိုက္ႏွက္ ခံရျခင္းႏွင့္ အျခား မဟား တရား ျပဳက်င့္ ခံရျခင္း မ်ားပင္ ႀကံဳေတြ႕ ၾကရသည္။ ထိုခံစား ၾကရ မႈမ်ားသည္ အေထာက္ အထား ရွိသူျဖစ္ျခင္း၊ အေထာက္ အထား မရွိသူ ျဖစ္ျခင္းတို႔ ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေပ၊ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား မ်ားအားလံုး လိုလို ရင္ဆိုင္ ရေလ့ရွိသည့္ အျဖစ္ဆိုး မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုင္း အာဏာပိုင္မ်ား စံုစမ္း စစ္ေဆးရန္ တံု႕ဆိုင္း မႈမ်ား ရွိသည့္ ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထ ရွိေသာ ျပစ္မႈမ်ား (မုဒိမ္းမႈ၊ လုယက္မႈ၊ လူသတ္မႈ) လည္း က်ဴးလြန္ ခံၾကရသည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ ထိုတာဝန္ ရွိသူမ်ား ကိုယ္တိုင္ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ ရာတြင္ ပါဝင္ ပတ္သက္ မႈမ်ား ရွိၾကသည္။

နယ္စပ္ေဒသတြင္ လူမ်ားတရားမဝင္သယ္ေဆာင္ေနၾကရာ တစ္ခါတစ္ရံ လမ္းခရီးတြင္အသတ္ခံရမႈမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ပြားေလ့ ရွိေသာ္လည္း အသတ္ခံရသည့္အခ်ဳိ႕မိသားစု မ်ားသည္ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ ျပန္လည္လက္တံု႔ျပန္မည့္ရန္ကိုေၾကာက္ရြံ႕သျဖင့္ သက္ဆိုင္ ရာသို႔ သတင္းမပုိ႔ၾကသည္လည္းရွိသည္။ (၂ဝ၁ဝ)ျပည့္ႏွစ္ ဇန္နဝါရီလကမဲေဆာက္မွ ဗန္ေကာက္သို႔အသြားေတာလမ္းတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး (၉)ဦးအသတ္ခံရမႈ၌ ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ရဲအရာခံဗိုလ္တစ္ဦး ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူေနာက္ဆံုးေတာ့ အဆံုး စီရင္သြားသည့္ျဖစ္ရပ္ရွိခဲ့သည္။ ထိုအလုပ္သမားမ်ားအေပၚ မတရားျပဳက်င့္မႈမ်ားစြာရွိရာ ထိုအထဲတြင္လြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္ကို ကန္႔သတ္ျခင္းကဲ့သို႔ စည္းက်ပ္မႈ မ်ားအား ေဒသႏၲရအမိန္႔မ်ား၊ ဥပေဒမ်ားတြင္ ထည့္သြင့္ထားျခင္း(သို႔) တာဝန္ရွိအရာရွိမ်ားမွ ေငြညႇစ္ေတာင္းခံျခင္းကဲ့သို႔ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ျခင္းတို႔ပါဝင္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ခ႐ိုင္အရာရွိမ်ားႏွင့္ အလုပ္ရွင္မ်ားထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ အလုပ္ခြင္မွ ထြက္ခြာျခင္း မျပဳႏိုင္ေခ်။ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ထုတ္ေပးျခင္း ႏွင့္ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္မ်ားခြင့္မျပဳၾကေပ။

သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း အျပင္မထြက္ရသည့္အမိန္႔ ႐ုတ္သိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း Phang Nga, Phuket, Surat Thani, Ranong ႏွင့္ Rayong ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးျဖစ္ေသာ မိုဘိုင္းဖုန္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္၊ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္မွတ္ပံုတင္ခြင့္၊ အလုပ္ခြင္ႏွင့္ ေနထိုင္ရာတို႔မွ ထြက္ခြာသြားလာခြင့္ ပိတ္ပင္တားျမစ္ထားခဲ့သည္။ (၂ဝဝ၉)ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္းတြင္ ကုန္းလမ္းပုိ႔ေဆာင္ေရးဌာနမွ မွတ္ပံုတင္ ထားၿပီးေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ပိုင္ဆိုင္ရန္အတြက္ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္အစိုးရမွ ထိုျပည္နယ္မ်ား၏ အမိန္႔မ်ား၊ မူဝါဒ အသစ္မ်ားကိုတရားဝင္ျပ႒ာန္းေပးျခင္းမရွိေသးေပ။

သုိ႔ေၾကာင့္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားမွ စိတ္ကူး ေပါက္သလို ထင္ရာျမင္ရာ ရပ္တန္႔စစ္ေဆးမႈမ်ား၊ ရဲအေယာင္ေဆာင္ၿပီးရွာေဖြ စစ္ေဆး မႈမ်ားရွိလာသည္။ ထို႔အျပင္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားႏွင့္ ဆဲလ္ဖုန္းမ်ား၊ အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ားပါ သိမ္းဆည္းမႈမ်ားရွိလာသည္။ ရဲအေယာင္ေဆာင္ၿပီး အဓမၼျပဳက်င့္ေနသည့္ဂိုဏ္းကို (၂ဝဝ၉)ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အတြင္းက ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ရာ ထိုဂိုဏ္းသည္ႏံု ထဘူရီ၊ ပထံု႒ာနီ၊ နကပထံု၊ အယုဒယ၊ ၿခံဳဘူလီႏွင့္ နခြံနယု စသည့္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လိုက္လံအဓမၼျပဳက်င့္ေနသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ¤င္းတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့ေသာအမႈေပါင္း(၅ဝ)ေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာအလုပ္ သမားမ်ားရွိတတ္သည့္ ပန္းရန္အလုပ္ခြင္မ်ားသို႔ ညအိပ္ခ်ိန္တြင္ သြားေရာက္ၿပီး၊ ရဲအေယာင္ ေဆာင္ကာ မိန္းကေလးမ်ားအား ေနထိုင္ခြင့္၊ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ ရွိ/မရွိ ေမးျမန္း ၿပီး ¤င္းတို႔ကား အနီးသို႔ေခၚေဆာင္၍ အဓမၼျပဳက်င့္ေလ့ရွိၾကသည္ဟု သိရသည္။

တာဝန္ရွိသူမ်ားသည္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္ သမားမ်ားအေပၚ သာမာန္က်ဴးလြန္ခံရသည့္ ျပစ္မႈမ်ားကို တက္ၾ<ြကစြာစံုစမ္းစစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ေလ့မရွိ၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ မွတ္ပံုတင္မႈလုပ္ငန္းစဥ္မၾကာခဏေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ တြင္ အေထာက္အထားရွိသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားထက္ အေထာက္အထားမဲ့ သူက ပိုမ်ားသည္။ အေထာက္အထားရွိၾကသည့္ အလုပ္သမားမ်ားသည္လည္း အလုပ္ရွင္ မ်ားက တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳကတ္မ်ားကိုပါ သိမ္းဆည္းထားေလ့ရွိၾကသျဖင့္ မဟားတရားျပဳက်င့္ခံရျခင္း၊ ဖမ္းဆီးခံရမႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အလို႔ငွာ ေငြညႇစ္ခံရျခင္းႏွင့္ မတရားဖမ္းဆီးခံရျခင္းတို႔၏ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရန္အခြင့္လမ္းမ်ားရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ အဖြဲ႕မ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံ တစ္ဝွမ္းလံုး ျဖစ္ပြားေနေသာ အာဏာပိုင္ မ်ား၏ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား မ်ားအေပၚ တမင္တကာ အႏိုင္က်င့္မႈ၊ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ မ်ားဟု စြပ္စြဲ ခ်က္မ်ားကို ဘက္လိုက္မႈ ကင္းကင္း၊ သမာ သမတ္ က်က် စံုစမ္း စစ္ေဆး ႏိုင္မည့္ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ထူေထာင္ ေဆာင္ရြက္ သင့္ေၾကာင္း၊ ထိုအဖြဲ႕သည္ မ်က္ျမင္ သက္ေသ မ်ားကို ဆင့္ေခၚ ႏိုင္ခြင့္ အာဏာ၊ သက္ေသ အေထာက္ အထားမ်ား ရယူခြင့္ ႏွင့္ ျပည္သူသို႔ အသိေပး သတင္း ထုတ္ျပန္မႈမ်ား ရွိရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို အလုပ္ သမားမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မူဝါဒမ်ား၊ ဥပေဒမ်ား ႏွင့္ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းမ ်ားကို အက်ဳိး သက္ေရာက္ ေစမည့္ အႀကံျပဳခ်က္ေပး ပိုင္ခြင့္လည္း ေပးထား ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ Phang Nga, Phuket, Ranong, Rayong ႏွင့္ Surat Thani ျပည္နယ္ မ်ားရွိ အလုပ္ သမားမ်ားကို ကန္႔သတ္ ထားမႈမ်ားအား အလ်င္ အျမန္ ႐ုတ္သိမ္းဖို႔ လိုေၾကာင္း ကိုပါ တိုက္တြန္း ထားသည္။ ထို႔အျပင္ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး မ်ားကပါ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား မ်ား၏ အေျခခံ အခြင့္ အေရးမ်ားကို ေလးစားမႈ ျပဳၾက ရသည့္အခါ အေထာက္ အထား ရွိသူေရာ၊ အေထာက္ အထားမဲ့သူ အလုပ္သမားမ်ားပါ အက်ဳံးဝင္ သင့္ေပသည္။
ဝင္းႏိုင္ထြန္း
ရင္းျမစ္။ ။http://www.nfacforburma.info/2010/03/15032010_6323.html