ရန္ကုန္ျမစ္ေဘးရွိ လုပ္ငန္းတခ်ဳိ႕ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားအတြက္ သိမ္းၿပီ

ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနေဘးရိွ တန္ဖုိးႀကီး ေျမေနရာအခ်ိဳ႕ကို နအဖႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားထံ လႊဲေျပာင္းေပးႏိုင္ရန္ အတြက္ ထုိေျမေနရာမ်ားရိွ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းရေတာ့မည္ဟု သိရသည္။

          ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၾကည့္ျမင္တိုင္ စံျပငါးေစ်းႀကီးတြင္ တည္ရွိသည့္ ေဌးျမန္မာ ေရထြက္ ပစၥည္း အေအးခန္းကုိ ယခုလမကုန္မီတြင္ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းေပးရန္ အာဏာပုိင္တုိ႔က ညႊန္ၾကားလာေၾကာင္း အဆိုပါ ကုမၸဏီမွ အမည္ မေဖာ္လိုသည့္ အင္ဂ်င္နီယာတဦးက ေျပာသည္။

          ၿပီးခဲ့သည့္ လကုန္ပုိင္းက ေရာက္လာသည့္ အမိန္႔စာတြင္ ရက္ေပါင္း ၃၀အတြင္း ရပ္ဆိုင္းရန္၊ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတုိင္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားရန္ တုိ႔ကုိ ေဖာ္ျပထားသည္ ဟု သူက ေျပာသည္။

          အေနာက္ႀကိဳ႕ကုန္း ငါးလုပ္ငန္း ဦးစီးဌာနပိုင္ေျမတြင္ ဆိပ္ခံတံတားႏွင့္ ေရလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကုမၸဏီ တခု၊ ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္ရိွ ေရထြက္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီတခု တုိ႔သည္လည္း အလားတူ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ရရိွထားသည္ဟု  ေရထြက္ပစၥည္း တင္ပို႔သည့္ လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာဆိုသည္။

          ထုိကုမၸဏီမ်ား ေလ်ာ္ေၾကးရရွိဖြယ္ မျမင္ေၾကာင္း၊ လုပ္ငန္းအဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ စာခ်ဳပ္အရ ျပည္ပ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရမည္ ဆုိလွ်င္လည္း အစိုးရႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေၾကာင္း ညႊန္ၾကားခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ဟု ဆုိသည္။

          သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိသုိ႔ေသာ ေရထြက္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ေနသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတုိ႔၏ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားမွာ ပုံမွန္လည္ပတ္လ်က္ရိွသည္။ ၎တုိ႔အနက္ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ငါးေစ်းႀကီး အတြင္းရွိ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ လီမိတက္၏ ေငြပင္လယ္ အေအးခန္း၊ စံျပေရႊငါး ဆိပ္ခံတံတား၊ ျမန္မာမန္း ေရထြက္ပစၥည္း အေအးခန္းတုိ႔ ပါ၀င္သည္။

          ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနေဘး သဲကြင္းမွတ္တိုင္ႏွင့္ စံျပငါးေစ်း မွတ္တိုင္ အၾကား ပုဂၢလိကပိုင္ ဆိပ္ခံတံတား အသစ္မ်ား ထပ္မံ ေဆာက္လုပ္ လ်က္ရွိသည္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

          နအဖအစိုးရက ယခုနွစ္အတြင္း ျပဳလုပ္ေပးမည္ဟု ထပ္ခါတလဲလဲ ေၾကညာေနသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီတြင္ ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေျမေနရာမ်ား၊ စက္ရံုမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အက်ိဳးတူစီးပြားေရး လုပ္ကိုင္လ်က္ ရွိသည့္ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားအား အျမန္ဆံုး လႊဲေျပာင္းေနသည္ကို သတင္းစာ ေၾကာ္ျငာမ်ား အရ သိရသည္။

          ထုိအခြင့္ထူးမ်ား ရရိွသည့္ ကုမၸဏီမ်ားတြင္ ဦးေတဇ၏ ထူး၊ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္၏ ေအးရွားေ၀ါလ္၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္၏ မက္စ္ျမန္မာ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္း၏ သား ပိုင္ဆုိင္သည့္ ဧရာေရႊ၀ါ၊ ဦးခင္ေရႊ၏  ေဇကမၻာ၊ ဦးေဌးျမင့္ႏွင့္ ညီအစ္ကိုမ်ား၏ ယုဇနတုိ႔ ပါ၀င္သည္။

မိုးမခအေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္

မတ္ ၄၊ ၂၀၁၀

အန္အယ္လ္ဒီ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္ ဗဟိုဦးစီးအဖဲြ႔ ဖြဲ႔ၿပီး

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္စာရင္းကို ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိုက္သည္။

အသစ္ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းလိုက္သည့္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔တြင္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔၀င္ (၂၀) ဦး၊ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္ အသီးသီးတို႔မွ (၁၀၀) ဦးႏွင့္ အရန္ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္ (၈) ဦးတို႔အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း (၁၂၈) ဦး ပါ၀င္သည္။

ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္မ်ားအျဖစ္ အက်ဥ္းက်ေနသည့္ အန္အယ္လ္ဒီ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (၇) ဦး၊ တိုင္းစည္း႐ုံးေရး အဖြဲ႔၀င္(၁) ဦးႏွင့္ ျပည္နယ္စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ႔၀င္ (၁) ဦးတို႔ကိုလည္း ေၾကညာခ်က္တြင္ ထည့္သြင္းထားသည္။

“အက်ဥ္းက်ေတြထဲမွာ တခ်ဳိ႕လည္း က်န္ခဲ့ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တခ်ဳိ႕လည္း က်န္ခဲ့တာ ရိွပါတယ္။ အက်ဥ္းမက်ခင္က သူတို႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ေရြးတာပါ။ ဘယ္ေလာက္စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့ေပၚမွာ ေရြးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္အားလုံးက အက်ဥ္းက်လို႔ ဖယ္ထားတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထား ရိွၾကပါတယ္” ဟု ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္သူ ဦဟံသာျမင့္က ေျပာသည္။

အန္အယ္လ္ဒီ႐ုံးခ်ဳပ္၌ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁၆) ရက္ႏွင့္ (၁၇) ရက္တို႔တြင္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္မ်ား ေရြးခ်ယ္ေရးအတြက္ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး ဦးေဆာင္ပါ၀င္တက္ေရာက္သည့္ အစည္းအေ၀းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္နယ္တိုင္း တခုခ်င္းအလုိက္ သက္ဆိုင္ရာကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးကာ ယခုကဲ့သို႔ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္စာရင္း ထုတ္ျပန္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အရန္အဖြဲ႔၀င္ (၈) ဦးမွာမူ တိုင္းနယ္ျပည္နယ္မွ တက္လာသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔မွာ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔အစည္းေ၀းတက္ခြင့္၊ ေဆြးေႏြးခြင့္မ်ားရိွေသာ္လည္း မဲေပးပိုင္ခြင့္တခုသာမရိွေၾကာင္း ဦးဟံသာျမင့္က ရွင္းျပသည္။

မတ္လ (၃) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္သည့္ေၾကညာခ်က္တြင္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔၀င္မ်ား ဖြဲ႔စည္းရျခင္းမွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ က်စ္လ်စ္ခိုင္မာေတာင့္တင္းရန္၊ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ထိေရာက္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏မူ၀ါဒသေဘာထားမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပပါရိွသည္။

ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဖြဲ႔စည္းရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဟံသာျမင့္က “အေျခအေနအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔က အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစုံတရာကို ခ်ရေတာ့မယ့္ အေနအထားမွာ လႈပ္ရွားေနတဲ့ တုိင္းနယ္ျပည္နယ္ အားလုံးကေန ေပးတဲ့ input အားလုံးကို လိုခ်င္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာက က်ေနာ္တို႔ အမ်ားႀကီး စဥ္းစားရမွာေတြ ရိွပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒတို႔၊ ပါတီမွတ္ပုံတင္ေရးဥပေဒတို႔ဟာ ေတာက္ေလွ်ာက္လာမွာပါ။ ဒီလိုေပၚလာရင္ စဥ္းစားပါမယ္ဆိုတဲ့ကိစၥကိုလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ေရႊဂုံတိုင္ေၾကညာစာတန္းမွာ အတိအလင္းေဖာ္ျပထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုစဥ္းစားၿပီး ဆုံးျဖတ္တဲ့အခါက်ရင္ အဖြဲစည္းတခုလုံးက တျပည္လုံးမွာရိွတဲ့ အဖြဲ႔၀င္အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အႀကံဉာဏ္မ်ားကို လိုခ်င္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး ႁခြင္းခ်က္မရွိ ျပန္လႊတ္ေပးလွ်င္၊ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမွ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းမ်ားႏွင့္မကိုက္ညီသည့္ အခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးလွ်င္၊ အားလံုးလႊမ္းၿခံဳပါဝင္ႏိုင္မည့္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကပ္ေလ့လာမႈကို ခြင့္ျပဳလ်က္ က်င္းပမည္ဆိုလွ်င္ အန္အယ္လ္ဒီသည္ ေပၚေပါက္လာမည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ဥပေဒတို႔ကို ေလ့လာၿပီး အထူးကိစၥတရပ္အေနျဖင့္ အေလးထားစဥ္းစား၍ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသည္။

 NEJ/ ၄ မတ္ ၂ဝ၁ဝ

ေရႊျပည္သာဆႏၵျပပြဲ သေဘာတူညီမႈရရွိ

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။      ။ ရန္ကုန္ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ စက္မႈဇုန္မ်ားရွိ စက္႐ံု ၃ ႐ံုတြင္ လုပ္ခလစာ တိုးေရးႏွင့္ အျခားရပိုင္ခြင့္မ်ားအတြက္ ယမန္ေန႔တြင္ အလုပ္သမားမ်ား ေတာင္းဆိုဆႏၵျပခဲ့ရာ အလုပ္ရွင္မ်ားက လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ျပသျဖင့္ ယေန႔တြင္ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ျပန္ဝင္ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။

စက္မႈဇုန္ ၃ ရွိ Grand Royal အရက္ခ်က္စက္႐ံု၊ စက္မႈဇုန္ ၁ ရွိ Super Garment ႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုမ်ားတြင္ လုပ္သားမ်ား ဆႏၵျပခဲ့ရာမွ ယမန္ေန႔ ေနလည္ပိုင္းတြင္ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ရရွိသျဖင့္ ျပန္လည္အလုပ္ဆင္းေနေၾကာင္း အလုပ္သမား အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ ေဒသခံမ်ားက ေျပာဆိုသည္။

“လစာကို ၁၈ဝဝ တိုးေသာင္းတယ္။ အဲဒါကို မေပးဘူး။ အရင္က ရက္မွန္ေၾကး ၆ဝဝဝ ထဲကို တေသာင္း ထပ္တိုးေပးတယ္။ ၂ ရက္ပ်က္ကြက္ရင္ ရက္မွန္ေၾကး မရဘူး။ သၾကၤန္ပိတ္ရက္အတြက္ ေဘာက္ဆူး တေသာင္း ေပးမယ္။ အဲဒါကို အလုပ္ရွင္က ညႇိလို႔ အလုပ္သမားေတြက ေက်နပ္ၿပီး ဒီေန႔ အလုပ္ ျပန္ဆင္းတယ္။ မေန႔က ညေန႔မွာ ႐ံုးက ဖယ္ရီကားေတြနဲ႔ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္ပို႔ေပးတယ္” ဟု  Grand Royal အရက္ခ်က္စက္႐ံုမွ အလုပ္သမားတဦး၏ ဖခင္ျဖစ္သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ ဦးေရႊ႐ုိးလမ္းရွိ Grand Royal မွ အလုပ္သမား ၁ဝဝဝ ေက်ာ္က လစာတိုးေပးရန္၊  အမ်ား ျပည္သူ႐ုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ပိတ္ေပးရန္ႏွင့္ အခ်ိန္ပိုေၾကး တိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

Super Garment အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံရွိ အလုပ္သမား ၂ဝ ေက်ာ္က အလုပ္သမား ရပုိင္ခြင့္မ်ားအတြက္ နံနက္ ၈ နာရီမွ စတင္၍ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ရာ ညေန ၄ နာရီေက်ာ္တြင္ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္က ဝင္ေရာက္ရွင္းေပးသျဖင့္ ေျဖလည္မႈမ်ား ရရွိခဲ့သည္။

အလုပ္ရွင္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီးေတာ့ မေန႔က ညေနပိုင္းမွာ ေျပလည္မႈ ရသြားတယ္။ အခ်ိန္ပိုေၾကးနဲ႔ ရွားပါးစရိတ္ေတြ ေပးဖို႔ အလုပ္သမားေတြ ေတာင္းတယ္။ ပထမပိုင္းက အလုပ္ရွင္ေတြ တိုးမေပးဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေရာက္လာမွာ အလုပ္ရွင္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး  ညေန ၄ နာရီေက်ာ္မွာ ေျပလည္မႈ ရခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ အလုပ္သမားအားလံုး လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္တယ္” ဟု အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

Super Garment တြင္ အလုပ္သမား ၁ဝဝ ခန္႔ရွိၿပီး အလုပ္သမားမ်ား၏ တလ ဝင္ေငြမွာ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ ရွိၿပီး၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ၾကီးျမင့္လာသျဖင့္ အခ်ိန္ပိုေၾကးႏွင့္ ရွားပါးစရိတ္မ်ား ေပးရန္ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု၌လည္း ယမန္ေန႔ ေနခင္းပိုင္းမွ စတင္ဆႏၵျပရာ ညပိုင္းတြင္ အခ်ဳိ႕တဝက္ကို အလုပ္ရွင္ဘက္က လိုက္ေလ်ာသျဖင့္ ေျပလည္မႈ ရရွိခဲ့သျဖင့္ ယေန႔တြင္ အလုပ္ျပန္ဆင္းေနၾကေၾကာင္း ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ လအတြင္း ရန္ကုန္တြင္ ၁ဝ ၾကိမ္ထက္မနည္း အလုပ္သမား သပိတ္မ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အလုပ္သမား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။

ျမင့္ေမာင္ | ၾကာသပေတးေန႔၊ မတ္လ ၀၄ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၁ နာရီ ၀၇ မိနစ္

ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရး မဝင္ေရး၊ အထ အထုိင္

ယခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာမည္ဟု ဆုိသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ အနည္းဆံုး ရွိသင့္ ရွိသင့္ထိုက္ေသာ ျပင္ဆင္ခြင့္ ျပဳရမည့္ အခ်ိန္မွာ အနည္း ငယ္သာ က်န္ေတာ့သည္။ ထိုအခ်က္ကပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၏ ျဖစ္လာလတၱံ႔ေသာ သရုပ္သကန္ကို ေဖာ္ျပေနသေယာင္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအေျခအေနမွာပင္ ကြဲျပားျခားနားေသာ အထိုင္ေပၚမွေန၍ ေရြးေကာက္ပြဲသို႔ ဝင္ေရး၊ မဝင္ေရး ဘက္ႏွစ္ဘက္မွာလည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ ကိုယ္စီျဖင့္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္ ေစာေၾကာေနၾကသည္။ မည္သို႔ေသာ အေျခခံ ကြဲျပားခ်က္ေပၚမွ ျပင္ဆင္ၾကသနည္းဟု သံုးသပ္ၾကည့္ရန္ ရွိသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕တြင္ ယခင္တပတ္က  ၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာ သတင္းသမဂၢ ညီလာခံ က်င္းပရာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရး မဝင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲ တခု ပါဝင္ခဲ့ျပီး အၾကိတ္ အနယ္ ရွိခဲ့သည္။ ဝင္ေရး ဘက္တြင္ မၾကာေသးမီက ေပၚေပါက္ လာသည့္ ဒီမိုရက္တစ္ ပါတီမွ ဦးသုေဝႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ NGO တခုမွ ေဒါက္တာ ခင္ေဇာ္ဝင္းတို႔က ရပ္တည္ ေျပာဆိုခဲ့ ၾကၿပီး မဝင္ေရး ဘက္တြင္ ျပည္ပ အေျခစုိက္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသား ေကာင္စီ (NCUB) မွ ဦးေမာင္ေမာင္က ေျပာဆိုသည္။ ယင္းသို႔ ဝင္ေရး မဝင္ေရး ဘက္ ႏွစ္ဘက္ အျပင္ နယ္ပယ္ မ်ိဳးစံုမွ လာေသာ ပရိသတ္မ်ား၏ ေမးခြန္းမ်ား၊ ေဝဖန္မႈမ်ား၊ စကားစစ္ထိုး မႈမ်ားသည္ အနည္းႏွင့္ အမ်ားဆိုသလို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဝန္းက်င္၏ စရိုက္ လကၡဏာကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ ေဖာ္ျပေန သေယာင္ ရွိသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရး၊ အထ
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးဆိုရာ၌ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးအင္အားစုတခ်ိဳ႕၏ ေျခလွမ္းကို ဆိုလိုပါသည္။ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့သည့္ ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား တခ်ိဳ႕၊ ယင္းတို႔၏ ပါတီမ်ား၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို ထြက္ေပါက္ဟု သေဘာထား ေပၚလြင္စြာ ေဖာ္ျပလာေသာ ျပည္တြင္း မီဒီယာမ်ားဟု ထည့္သြင္း ေရတြက္ႏိုင္သည္။ သူတို႔အဖို႔ ကာလရွည္ၾကာစြာ မလူးမလြန္႔သာသည့္ အေနအထားမွ ေရြ႕လ်ား လိုလာေသာ သေဘာကို ထင္ဟပ္သည္။ လႈပ္ရွားစရာ 'ခြင္' မရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေကာက္ရိုးတမွ်င္ အျဖစ္ ယူဆလာသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ အလုိအေလ်ာက္ ေနရာရမည့္ တပ္မေတာ္သား ကုိယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဟူေသာ ျပဌာန္းခ်က္ျဖင့္ ခ်ည္တုပ္ထားသည့္တိုင္ လတ္တေလာတြင္ ေဘာင္အတြင္းမွ လႈပ္ၾကည့္ၾကမည့္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုလည္း 'စင္' တခု အျဖစ္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေနၾကသည့္ သေဘာကို ေတြ႔ရသည္။

ဝင္ေရးဘက္မွ ရပ္တည္ ေျပာဆိုရန္ ညီလာခံ တက္ေရာက္လာသည့္ွ ဦးသုေဝႏွင့္ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္ဝင္းတို႔က အထက္ပါ အတိုင္းပင္ ရည္ညႊန္း ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ စစ္တပ္သည္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒကို အကာအကြယ္ယူ၍ တပ္ဆုတ္သည္ဟု ဦးသုေဝက ယူဆသလို၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား မလႈပ္ဘဲေနၾကလွ်င္ ျမန္မာျပည္ အေျခအေန ပိုဆိုးသြားမည္ ဟုလည္း ေဒါက္တာခင္ေဇာ္ဝင္းက ေထာက္ျပသည္။ သူတို႔က ေရြ႕လ်ားမရသည့္ အေနအထားတြင္ စစ္အစုိးရ ဖြင့္ေပးလာသည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္ လမ္းေၾကာင္းအတြင္းမွ ေမွ်ာလိုက္ၾကည့္ၾကမည္ဟု သေဘာရသည္။

ဤ ဝင္ေရးဘက္ကို သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ အေလွ်ာ့အတင္းႏွင့္ ကစားေနရသည့္ အျဖစ္ကို ျမင္ရသည္။ ရသည့္ ေအာက္ေျခကို တဆင့္ တိုးၾကည့္မည္၊ 'ထ' ၾကည့္မည္။ သူတို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ေရာက္မွ မီးစင္ၾကည့္ကေရးသည္ ဒုတိယ အစီအစဥ္ ျဖစ္ေနသည္။ ေအာက္မွ အထက္သို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္သည့္ စနစ္ဟု ျမင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္ေနအေကာင္းသား ထသြားမွ က်ိဳးမွန္းသိ ျဖစ္မည္လား၊ လႈပ္ၾကည့္မွ ျမဳပ္မည္လား ဆိုသည္က ေစာင့္ၾကည့္ရန္သာ ရွိသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ေရး၊ အထိုင္
မဝင္ေရး အထိုင္တြင္ ျပည္ပေရာက္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား၊ ျပည္ပ မီဒီယာတခ်ိဳ႕တို႔ ပါဝင္သည္။ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကမူ ဝင္ေရး မဝင္ေရးကို ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာခ်က္ျဖင့္ စည္းသတ္ထားသည္။ လိုက္ေလ်ာလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည္၊ မလိုက္ေလ်ာလွ်င္ မဝင္ဟု လမ္းေၾကာင္းေပးထားျပီး ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ေရး ရပ္တည္သူမ်ား အေနျဖင့္ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ဆုပ္ကိုင္သည္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ေတာင္းဆိုသူက ေတာင္းဆုိသည္။ ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္းကို ေထာက္ခံေဆာ္ၾသသူက ေဆာ္ၾသသည္။ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္မွ အစခ်ီ၍ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ကတိကဝတ္၊ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းမ်ားကို လံုးဝမယံုၾကည္ဟု ျငင္းဆိုသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံေၾကာင္း၊ စစ္အစုိးရက ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆက္လုပ္လွ်င္ တုိက္ပြဲ ဆက္ဝင္မည္ဟု ဦးေမာင္ေမာင္က ဦးသုေဝ၊ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္ဝင္းတို႔ ေရွ႕ေမွာက္မွာပင္ ေျပာခဲ့သည္။

မဝင္ေရးဘက္မွ သံုးသပ္ရမည္ဆိုလွ်င္ ေလွ်ာ့ရန္လည္း မရွိသလို၊ အေခ်ာ့လည္း မခံဟူေသာ ခံယူခ်က္ကို ထင္ဟပ္ျပသည္။ ဝင္ေရး 'အထ' အဖြဲ႔ႏွင့္ မတူဘဲ အထက္ပိုင္း ေပၚလစီျဖစ္ေသာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပိုင္းမွ စတင္ ကိုင္တြယ္ ျပင္ဆင္လိုျပီး က်န္ကိစၥက ဒုတိယ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ အထက္မွ ေအာက္သို႔ တဆင့္ခ်င္း သြားရန္ စဥ္းစားသည့္ စနစ္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻ႔မိသားစု အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ ဆြယ္တရားေဟာမည္ျဖစ္သည္။ အထိုင္အေနႏွင့္ 'ယိုင္' ဖို႔ မရွိဟု သံုးသပ္ရသည္။

အဓိကအားျဖင့္ ႏွစ္ဘက္စလံုး၏ ဦးတည္ရာ လမ္းေၾကာင္းတုိ႔မွာ ရသေလာက္ စၿပီး ေပၚလစီကို တက္ျပင္ေရး၊  ေပၚလစီ အေပၚပိုင္း ျပင္ျပီးမွ အေသးစိတ္ ဆက္သြားေရး ဟူ၍ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အတြင္းက 'ေဘာင္'ကို ကန္႔သတ္ခ်က္ အေနႏွင့္ လက္ခံျပီး ကစားသည္၊ အျပင္က 'ေဘာင္'ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ေရး အရင္ ေတာင္းဆိုသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဝင္ေရး အပိုင္းက အေပ်ာ့ထည္ သံုးျပီး မဝင္ေရးက အမာထည္ကို ကိုင္စြဲသည္။

တဖက္တြင္ စစ္အစုိးရက ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကို မသိက်ိဳးကြ်ံ ျပဳလ်က္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားျခင္းျဖင့္ ျပည္တြင္း အတိုက္အခံ အင္အားစုကို ခ်ည့္နဲ႔ေအာင္ လုပ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္။ ခါးပိုက္ေဆာင္ျဖစ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရး အသင္း ေျခလွမ္း သြက္လာျခင္း၊ စစ္ဝတ္စံု ခြ်တ္ရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ပုဂၢလိကပိုင္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လႊဲေျပာင္းယူလာျခင္း စသည့္ မူမမွန္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကို ေတြ႔ေနရသည္။

အာဏာပုိင္တုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ လံုေလာက္သည့္ ျပင္ဆင္ခြင့္ မေပးေသးျခင္း၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိျခင္းတို႔မွာ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္ခံလိုသူ၊ ဝင္လိုသူမ်ားအတြက္ပင္ ထိခိုက္ေစေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်က္သည္ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္သူမ်ား အဖို႔ ခိုင္မာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္လည္း ျဖစ္လာေစသည္။ ဝင္ခ်င္သူမ်ားအဖို႔ ေသခ်င္သည့္က်ား ေတာေျပာင္း ျဖစ္မည္ေလာ၊ အစဥ္တစိုက္ ဆန္႔က်င္သူမ်ားအဖို႔ေရာ မည္မွ် အထိုင္ ေညာင္းဦးမည္လဲ ဆိုသည္မွာ မၾကာမီ ထြက္ရွိလာမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ရေသာ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအျပင္ ေရွ႕တလွမ္းတိုးသြားမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္အေပၚ မူတည္ေပသည္။     ။

Thursday, 04 March 2010 14:40 ခက္ထန္

ရင္းျမစ္ ။  ။ ဧရာ၀တီ

အာလူးစားသူေတြရဲ႕ ပညာေရး

က်မတို႔ ခပ္ငယ္ငယ္က က်မရဲ႕အေဖက က်ဴရွင္သင္ပါတယ္။ ငါးတန္းကေန ရွစ္တန္းအထိ တဘာသာကို ၅ က်ပ္ပဲ ယူပါတယ္။ ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္တက္ရင္ တဦးကို မယူပါဘူး။ က်မ ထင္ပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္က က်ဴရွင္အားလုံးရဲ႕လခဟာ အဲဒီေလာက္ပဲ ရွိမွာပါ။

၉ တန္း ၁ဝ တန္းက်ေတာ့ တဘာသာခ်င္းယူရင္ ၇ က်ပ္၊ အဂၤလိပ္စာ၊ သခ်ၤာ၊ ႐ူပ၊ ဓာတု၊ ဇီဝ ငါးဘာသာလုံးယူရင္ေတာ့ ၂၅ က်ပ္ပဲ က်ပါတယ္၊ အဲဒီေခတ္က ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ ျပတဲ့ပုံစံေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားအားလုံး က်ဴရွင္ယူဖို႔ မလိုပါဘူး။ စာအေတာ္မလိုက္ႏိုင္တဲ့ သူေတြနဲ႔၊ သူမ်ားထက္ ပိုသာခ်င္တဲ့လူေတြပဲ က်ဴရွင္ယူၾကပါတယ္။ က်ဴရွင္ယူတယ္ဆိုတာ လူနည္းစုပါ။

က်မတို႔ အလယ္တန္းအထိ က်ဴရွင္ယူဖို႔ မလိုပါဘူး။ က်မက အေတာ္စားထဲမွာလဲ မပါသ လုိ၊ သိပ္အညံ့စားထဲမွာလဲ မပါပါဘူး၊ သာမန္အလယ္အလတ္တန္းစားပါ၊ အိမ္စာဆုိတာ လဲ သိပ္အမ်ားႀကီး ေပးေလ့မရွိပါဘူး၊ စေန တနဂၤေႏြ ပိတ္ရက္ရွိေနတဲ့ ေသာၾကာလို ေန႔ မ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ အိမ္စာမ်ားမ်ားေပးတာပါ။

က်မတို႔ ၉ တန္းေရာက္မွ က်ဴရွင္ယူျဖစ္တာပါ။ က်မ ၉ တန္းေရာက္ေတာ့ က်ဴရွင္လခက တဘာသာကို ၁ဝ က်ပ္ေပးရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ရပ္ကြက္ထဲက က်ဴရွင္ေတြဆိုရင္ အဂၤလိပ္၊ သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ႐ူပ ေလးဘာသာလုံးေပါင္းမွ ၃ဝ က်ပ္ပဲ က်ပါတယ္။ ေက်ာင္းလခဆိုရင္လဲ တလကို ၆ က်ပ္ပဲ ေပးရပါတယ္၊ ဒါေတာင္ ဝန္ထမ္းသားသမီးေတြဆိုရင္ ေက်ာင္း လခလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ကို ေလွ်ာက္လို႔ရပါတယ္။ က်မ ဆိုရင္ ၉ တန္းကေန ဘြဲ႔ရတဲ့အထိ ေက်ာင္းလခ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္လာ ပါတယ္။

က်မတို႔ ၁ဝ တန္းေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲက နာမည္ႀကီး က်ဴရွင္ဆရာေတြဆီမွာ တက္တာေခတ္စားလာပါတယ္၊ နာမည္ႀကီး က်ဴရွင္ ဆရာေတြက တဘာသာခ်င္းစီပဲ သင္ၾကပါတယ္။ တဘာသာကို ၁ဝ က်ပ္ ေပးရပါတယ္၊ ေက်ာင္းမွာ တခ်ဳိ႕ဆရာေတြသင္တာကို နား မလည္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ဴရွင္ဆိုတာကလဲ မယူမျဖစ္ဆိုတာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သၾကၤန္မွာ သံခ်ပ္ထိုးတဲ့သူေတြက က်ဴရွင္ ေတြကို ေလွာင္ေျပာင္ၿပီး သံခ်ပ္ထိုးတဲ့ အေျခအေနအထိ ေရာင္လာပါတယ္။

အဲဒီအေျခအေနမွာ ဝုိုင္းက်ဴရွင္ စၿပီးေခတ္စားလာပါတယ္။ က်ဴရွင္ႀကီးေတြမွာ သင္တန္းခ်ိန္တခိ်န္ကို အနည္းဆုံး လူအေယာက္ ၃ဝ ေလာက္ စုေပါင္းတက္ရေပမဲ့ ဝိုင္းက်ဴရွင္ကေတာ့ စာသင္ခ်ိန္တခ်ိန္မွာ အမ်ားဆုံး လူ ၁ဝ ေယာက္ပဲ တက္ရပါတယ္၊ တဘာသာခ်င္း စီဆုိ ၁ဝဝ က်ပ္ က်ၿပီး၊ ဘာသာစုံ စုေပါင္းတက္ရင္ေတာ့ က်ပ္ ၆ဝဝ၊ ၇ဝဝ ေလာက္ပဲ က်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝိုင္းက်ဴရွင္ကို လူတုိင္း မ တက္ႏိုင္ပါဘူး၊ အေျခခံဝန္းထမ္းတေယာက္ရဲ႕လစာက ၃၂၅ က်ပ္ပါ၊ အျပင္မွာ က်ပန္းလုပ္သူေတြရဲ႕ဝင္ေငြဟာ တေန႔ ၆ က်ပ္ ၅ဝ ျပားဆိုေတာ့ အေျခခံဝန္းထမ္းနဲ႔ ဆင္းရဲသား အရပ္သား ေတြအဖို႔ ဘယ္လိုမွ မတက္ႏိုင္တဲ့ ေၾကးပါ၊ အေျခခံဆင္းရဲတဲ့ သူေတြဆိုရင္ တဘာသာ ၁ဝ တန္ကုိေတာင္ ဘာသာစုံ မတက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။

က်မ ၁ဝ တန္းေအာင္ၿပီးခ်ိန္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာ က်ဴရွင္ဥပေဒဆိုၿပီး ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ က်ဴရွင္ဥပေဒေၾကာင့္ ၁ဝ က်ပ္တန္က်ဴရွင္ေတြ ပိတ္ကုန္ၾကပါတယ္၊ ၁ဝ ေယာက္တဝိုင္းနဲ႔ ဝိုင္းက်ဴရွင္ေခတ္ကို ေအာ္တိုမစ္တစ္ ေရာက္သြားၾကပါတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ျပႆနာက ေက်ာင္းမွာသင္ၾကားပုံနည္းစနစ္ဟာ စာေမးပဲြေျဖႏိုင္ဖို႔အတြက္ မလံုေလာက္ပါဘူး။ က်ဴရွင္မ တက္ရင္ စာလုိက္ႏိုင္ဖို႔ခက္ခဲ့ပါတယ္။ မိဘေတြအတြက္ အခက္အခဲက က်ဴရွင္လခေတြ အဆမတန္ ေစ်းတက္သြားတယ္ အလယ္ အလတ္တန္းစား မိသားစုအတြက္ က်ဴရွင္လခဟာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတခုျဖစ္သြားၿပီး အေျခခံလူတန္းစားရဲ႕ သားသမီးေတြ ပညာေရး အတြက္ က်ဴရွင္လခဟာ မဟာတံတုိင္းႀကီး ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က ၉ တန္း ၁ဝ တန္းမွာ ဘာသာအေတာ္မ်ားမ်ားကို အဂၤလိပ္လိုသင္ရတဲ့ စနစ္သစ္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံးႏွစ္မို႔လို႔ ေက်ာင္းသား ေတြခင္မ်ာ သင္ခန္းစာေတြကို နားလည္ဖို႔ေတာင္မလြယ္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္သြားပါတယ္။ ၁ဝ တန္းေအာင္ခ်က္ဟာလည္း ရာခိုင္ႏႈန္း အလြန္တရာ နိမ့္က်သြားပါတယ္။

၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ခ်ိန္ဟာ ၂ လပဲ ၾကာျမင့္တာမို႔လို႔ က်ဴရွင္ေတြဟာလည္း ေျပာစမတ္မက်န္ခဲ့ပါ။ အဲဒီႏွစ္က ၁ဝ တန္းေအာင္ခ်က္ ရာခိုင္ႏႈန္းလဲ အေတာ္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ က်မ ထင္တယ္၊ စာခုိးခ်တဲ့စနစ္ဟာ အဲဒီႏွစ္က စတာျဖစ္လိမ့္မယ္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ဴရွင္ခေတြဟာ ရာဂဏန္းကေန ေထာင္ဂဏန္း အထိ ေရာက္လာပါတယ္၊ အေျခခံလူတန္းစားနဲ႔ ပုိက္ဆံတတ္ႏိုင္ တဲ့ လူတန္းစားေတြရဲ႕ၾကား ပညာေရးအေျခအေန ကြာျခားလာပါတယ္။ ၁ဝ တန္းေအာင္ၿပီးသူေတြအေနနဲ႔ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္ရင္ တက္ စရာ သင္တန္းေတြ မ်ားလာပါတယ္။ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ ဘြဲ႔လက္မွတ္တရြက္ကိုကိုင္ၿပီး ကုမၸဏီရဲ႕ ေအာက္ေျခဝန္ ထမ္းျဖစ္ခြင့္ရေရးကို အထူးႀကိဳးစားၾကရပါတယ္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ က်မ အျပင္ေလာကနဲ႔ ထိစပ္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေစ်းအေပါဆုံးက်ဴရွင္က ၁ဝ တန္းကို ဘာသာစုံက်ပ္ ၇ဝဝဝ က်ပါတယ္။ က်ဴရွင္မယူဘဲ စာေမးပဲြေအာင္ဖို႔ဆုိတာ အိပ္မက္တခုျဖစ္သြားပါၿပီ။ ပိုဆုိးတာက မူလတန္း၊ အလယ္တန္းေတြက အတန္းပိုင္ ဆရာ မဆီမွာ က်ဴရွင္ မျဖစ္မေန တက္ၾကရပါတယ္။ အတန္းပိုင္ဆရာမထံမွာ က်ဴရွင္မတက္တဲ့လူဟာ အတန္းထဲမွာ ဖိႏွိပ္ခံရပါတယ္။ ဆ ရာ၊ ဆရာမေတြလဲ ေစတနာမပါေတာ့ဘဲ ေငြအႆျပာေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ခပ္ေလာင္ေလာင္ေက်ာင္းသားေတြက “ပီတိကိုစား၊ အားရွိပါ၏” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္အစား “ပုိက္ဆံကိုစား၊ အားရပါ၏” ဆိုၿပီး ဆရာေတြေနာက္ကြယ္မွာ ေလွာင္ေျပာင္ကုန္ၾကပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ပိုင္းကိုေရာက္ေတာ့ အစိုးရေက်ာင္းတက္တဲ့သူေတြဟာ အေျခခံလူ တန္းစားနဲ႔ အလယ္အလတ္တန္းစားေတြပဲျဖစ္ၿပီး၊ ပုိက္ဆံတတ္ႏိုင္သူေတြက ေက်ာင္းလခ တလကို ၁ သိန္းခဲြ ဝန္းက်င္ေပးရတဲ့ I.L.B.C လုိ Y.I.EC လို ေက်ာင္းမ်ိဳးေတြမွာ ပညာသင္ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းေတြမွာ စာသင္ခန္းတခန္းမွာ လူ ၁၅ ေယာက္က အမ်ား ဆုံးပါ၊ စကၤာပူက သင္႐ုိးညႊန္းတန္းကိုယူၿပီး၊ စကၤာပူ သင္ၾကားနည္းအတိုင္း သင္ၾကားေပးပါတယ္။

ကြန္ပ်ဴတာခ်ိန္၊ အႏုပညာခ်ိန္၊ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈအခ်ိန္ေတြကို ထည့္သြင္းသင္ၾကားေပးပါတယ္။ အတန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္း ခ်င္း အဂၤလိပ္လိုပဲ ေျပာခြင့္ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရအသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စီးပြားေရးသမားအသိုင္းအဝိုင္းက ကေလးေတြ က International schools ေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ၿပီး 12 Grades ေအာင္ရင္ စကၤာပူက တကၠသုိလ္ေတြမွာ သြားတက္ၾကပါတယ္။

အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ ေစတနာထားသင္ၾကားသူ အနည္းငယ္သာရွိၿပီး၊ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာသင္တဲ့ က်ဴရွင္ ကိုပဲ ဦးစားေပးသင္ၾကားပါတယ္။ ေက်ာင္းတြင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ ခဲြျခားဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္။ အတန္းထဲမွာ သင္မေပး ဘဲ က်ဴရွင္မွာ စာေမးပဲြေမးခြန္းေတြကို တိုက္႐ုိက္ခ်သင္တာမ်ဳိး လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းကလဲ လြန္စြာမွ က်ဆင္းလာပါတယ္။ စာေမးပဲြက်တယ္ဆိုတဲ့ စနစ္ကလည္းမရွိေတာ့ဘဲ စာတတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မတတ္သည္ျဖစ္ေစ တႏွစ္တတန္း တက္သြားၾကပါတယ္။

အျပင္မွာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေတြ ေခတ္စားလာပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္က ေမၿမိဳ႕ရဲ႕နာမည္ႀကီး စိုးစံဆိုတဲ့ ေဘာ္ဒါက ေက်ာင္းသားတဦး တ ႏွစ္လုံးအတြက္ ေငြက်ပ္ ၃ သိန္း ကုန္က်ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က်ေတာ့ ေက်ာင္းသားတဦးအတြက္ ေငြက်ပ္ ၁ဝ သိန္း ကုန္ၾကၿပီး၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ေငြက်ပ္ ၁၂ သိန္း ကုန္ၾကပါတယ္။ ိ

ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ ႐ုိး႐ုိးက်ဴရွင္ယူဖို႔ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ သာမာန္က်ဴရွင္ေတြက တဦးကို က်ပ္ ၂ ေသာင္း ကုန္က်တာက အနိမ့္ဆုံးကုန္က်စရိတ္ပါ။ အစိုးရေက်ာင္းနဲ႔ က်ဴရွင္ေတြဟာ သင္႐ုိးညြန္းတမ္းေတြကို အလြတ္က်က္ ခိုင္းတဲ့ စနစ္နဲ႔ သင္ၾကားၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ ကြန္ပ်ဴတာဖိုးကုိ မိဘေတြဆီက ႏွစ္စဥ္အလွဴခံခဲ့ေပမဲ့ ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ ကြန္ ပ်ဴတာကုိင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ နာမည္ႀကီးေက်ာင္းျဖစ္တဲ့ အ.ထ.က (၁) ဒဂုံမွာေတာ့ ကေလးေတြကို ကြန္ပ်ဴတာသင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းေတြက ကေလးေတြက ဆရာမႀကီး႐ုံးခန္းထဲက ကြန္ပ်ဴတာကို တခါတရံ ျမင္ဖူးယံုပဲရွိပါတယ္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ က်မသားေလး သူငယ္တန္းတက္ပါတယ္။ သူ႔အတန္းပုိင္ဆရာမဆီမွာ က်ဴရွင္ျပန္ယူရပါတယ္။ က်ဴရွင္လခကတေယာက္ ကို ၅ဝဝဝ က်ပ္ပါ။ တေန႔တေန႔ေပးလိုက္တဲ့ အိမ္စာေတြကလဲ စာမ်က္ႏွာ ၅ မ်က္ႏွာ ၆ မ်က္ႏွာရွိပါတယ္။ ကေလးေတြ ေက်ာင္းမွာ ေဆာ့ကစားခြင့္ မရွိပါဘူး။ သိတ္ကစားတဲ့ ကေလးေတြ အ႐ုိက္ခံရပါတယ္။ က်မသားဟာ ေက်ာင္းေၾကာက္တဲ့ ေရာဂါရလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမက်ဴရွင္မွာတက္ေတာ့ အျမဲတမ္း ပထမဆင့္ရပါတယ္။ သူတို႔ အခန္းထဲမွာ ပထမဆင့္ရတဲ့ ကေလးေတြက ၁၅ ေယာက္ ေလာက္ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ စာေမးပဲြၾကီးမွာ ကိုယ့္ကေလး ဆုရဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးနဲ႔ အတန္းပုိင္ဆရာမကို ထိုက္ ထိုက္တန္တန္ ကန္ေတာ့ရပါမယ္။ က်မတို႔ စိတ္ေလ်ာ့ထားပါတယ္။ ဒီပညာေရးစနစ္မွာ ဆုရဖို႔ဆိုတာ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။ ဆုရ သည္ျဖစ္ေစ မရသည္ျဖစ္ေစ စာမတတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

အခုေခတ္မွာ သူငယ္တန္းမတက္ခင္ မူႀကိဳဘဝထဲက စာႀကိဳသင္ၾကရပါတယ္။ သူငယ္တန္းတက္ဖို႔ ေက်ာင္းသြားအပ္ရင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးက ႐ုံးခန္းထဲမွာ ကႀကီး၊ ခေခြး၊ A၊ B၊ C၊ D ကိုေရးခုိင္းပါတယ္။ မေရးတတ္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းကလက္မခံပါဘူး။

က်မတုိ႔ငယ္ငယ္က သူငယ္္တန္းတက္မွ ‘ဝ’ လုံးကစၿပီး အေရးသင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ေခတ္ႀကီးကေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနၿပီး ကေလးေတြ လဲ အမွန္တကယ္စာမတတ္ပါဘူး။ ပညာသင္စရိတ္ကလဲ အရမ္းျမင့္မားလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းေနရြယ္၊ ေက်ာင္းမေနႏိုင္တဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြမ်ားလာပါတယ္။ ကေလးလုပ္သားေတြလည္း တေန႔တျခား မ်ားလာပါတယ္။

သာမာန္ျပည္သူေတြအတြက္ ပညာသင္စရိတ္ဟာ သိတ္ကိုခက္ခဲေနေပမဲ့ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ လက္တဆုပ္စာလူနဲစုအတြက္ ေတာ့ ပညာေရးေရႊေခတ္ကုိ ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး ျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာ ပညာသင္ၾကားဖို႔အတြက္ကေလးေတြကိိုု international schools ေတြမွာ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး သင္ၾကားပါတယ္။

အခုစစ္အစိုးရနဲ႔ ပတ္သက္သူေတြက ေက်ာင္းေတြကို ပုဂၢလိကပိုင္အျဖစ္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပညာေရးဟာ ပုိေကာင္းလာဖို႔ထက္ကို ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူေတြနဲ႔ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္သူေတြၾကား ပညာေရးအဆင့္ကြာျခားမႈ အခုထက္ ပုိျမင့္မား သြားဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။

ခင္ၿငိမ္းသစ္

photo by: http://www.unicef.org.nz/article/840/AnewschoolelectrifiesavillageinMyanmar.html
ရင္းျမစ္ ။  ။ ေန႕သစ္ 

ေလာကနီတိမွ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား

ထိန္လင္း

မတ္ ၄၊ ၂၀၁၀

          ႏိုင္ငံေရးစာေပေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ စကားေျပနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ စာေပေတြကိုသာ မဟုတ္ဘဲ ပ်ဳိ႔ကဗ်ာ၊ ျပဇာတ္၊ နီတိ အစရွိတဲ့ ေရွးေခတ္စာေပေတြကိုပါ ထည့္သြင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္၊ တေသြးတသံတမိန္႔ ဘုရင္စံနစ္ လက္ေအာက္မွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ စာေပေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ မ်က္ေမွာက္ကာလနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မႈေတြ၊ အတုယူလိုက္နာစရာေတြ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း ဆက္စပ္စဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

          အခုတပတ္မွာေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ‘ေလာကနီတိ’က ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အဆိုအမိန္႔မ်ား အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

          ျမန္မာျပည္မွာ နီတိစာေပေခတ္ ရွိခဲ့ၿပီး အဲဒီအထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ နီတိက်မ္း ၅ က်မ္းရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီက်မ္းေတြက တကြၽန္းနီတိ၊ ေလာကနီတိ၊ ရာဇနီတိ၊ ဓမၼနီတိ နဲ႔ မဟာရဟနီတိ တို႔ ျဖစ္ၿပီး နီတိက်မ္းေက်ာ္ ၅ က်မ္းလို႔ ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ နီတိဆိုတာ ‘လမ္းညႊန္’လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့အတြက္ ေလာကနီတိ ဆိုတာ ေလာက လူသားတို႔ လိုက္နာက်င့္ေဆာင္အပ္တဲ့ လူမႈစည္းကမ္း၊ လူမႈက်င့္ဝတ္မ်ား လို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။

          မူရင္း ‘ေလာကနီတိ’က်မ္းကို ပင္းယေခတ္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၇၁၄ ခုႏွစ္ ေလးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ ဘြဲ႔ခံ သီဟသူမင္း လက္ထက္မွာ ပညာရွိ ‘သီရိမဟာ စတုရဂၤဗလ’ အမတ္ႀကီးက ပါဠိဘာသာနဲ႔ ျပဳစုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကနီတိက်မ္းကို ဗုဒၶြစာေပ၊ ျမန္မာက်မ္းေတြနဲ႔ မာဂဓဘာသာတို႔နဲ႔ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ေရွးေဟာင္းနီတိက်မ္းေတြက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကို စုစည္းျပဳစုထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

          လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝဝ ေက်ာ္က ေရးသားခဲ့တဲ့ ဒီပါဠိက်မ္းကို ဘႀကီးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ သကၠရာဇ္ ၁၁၉၆ ခုႏွစ္မွာ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ျမန္မာဘာသာ ျပန္ဆိုခဲ့ၿပီး အခုအခါမွာေတာ့ ျမန္မာျပန္ဆိုၿပီး မူကြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အဖြင့္က်မ္းေတြလည္း ရွိေနပါၿပီ။ စတုရဂၤဗလ အမတ္ႀကီး ျပဳစုခဲ့တဲ့ ေလာကနီတိက်မ္းမွာ ဂါထာပုဒ္ေရေပါင္း ၁၆၇ ပုဒ္ ပါဝင္ၿပီး ပ႑ိတက႑၊ သုဇနက႑၊ ဗာလဒုဇၨနက႑၊ မိတၱက႑၊ ဣတၳိက႑၊ ရာဇက႑၊ ပကိဏၰကက႑ ဆိုၿပီး အခန္း ၇ ခု ခြဲျခားထားပါတယ္။

          အဲဒီအခန္း ၇ ခုမွာ မင္းဧကရာဇ္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ‘ရာဇက႑’တစ္ခုတည္းသာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆႏိုင္ေပမယ့္ က်န္တဲ့အခန္းေတြက နီတိေတြဟာလည္း ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေတြးေတာလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္

          “ျခေသၤ့တို႔မည္သည္ ငတ္မြတ္ဆာေလာင္ေသာ္လည္း ျမက္ သစ္ရြက္ကိုမူ မစား။ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡႀကံဳရေသာ္လည္း မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ကို လက္မခံ အက်င့္သီလကို ေစာင့္ထိန္းၾကကုန္၏။” ဆိုတဲ့ နီတိ၊

          “ျမင့္ျမတ္ေသာ မ်ဳိးႏြယ္ကို ေစာင့္သူသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္ေသာ္လည္း ယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို မျပဳ။” ဆိုတဲ့နီတိ၊

          “သူယုတ္မာသည္ သူေတာ္ေကာင္းကို ေတြ႔ျမင္လွ်င္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ညွဥ္းဆဲျခင္း ျပဳလို၏။” ဆိုတဲ့နီတိ၊

          “အေနာက္က ေနထြက္ရာ၏။ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ ယိုင္ညြတ္ရာ၏။ ငရဲမီး ေအးရာ၏။ ေတာင္ထိပ္၌ ၾကာပြင့္ရာ၏။ သူေတာ္ေကာင္း စကားသည္ကား တရံတဆစ္မွ် မေဖာက္ျပန္ရာ။”ဆိုတဲ့ နီတိေတြဟာ သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့အခန္းမွာ ပါဝင္ေနေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြေပၚမွာ ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

          ရာဇက႑ မွာေတာ့ တိုင္းျပည္ဆိုတာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရ၊ မင္းဧကရာဇ္ ရွိဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူတို႔အေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အရွင္သခင္ကို အားကိုးသင့္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသလို အျခားတဖက္မွာေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္ကိုပါ ရန္ရွာႏိုင္တဲ့အတြက္ မင္းဧကရာဇ္တို႔ကို မထိမပါး ေရွာင္ရွားသင့္တယ္လို႔ လမ္းညႊန္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းအဆိုး ၂ မ်ဳိးစလံုး ေဖာ္ျပထားတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ရာဇက႑ တခုလံုးကို ၿခံဳၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည့္ရွင္မင္း ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြ ရွိရမယ္၊ ဘာေတြကို လိုက္နာရမယ္ဆိုတာေတြကို ညႊန္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ သည္းခံျခင္း၊ ႏိုးၾကားျခင္း၊ ထၾကြလံု႔လရွိျခင္း၊ ေဝဖန္ပိုင္းျခားတတ္ျခင္း၊ သနားၾကင္နာျခင္း၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးျခင္း ဆိုတဲ့ နာယကဂုဏ္ ၆ ပါးနဲ႔ ျပည့္စံုသင့္တယ္လို႔ လမ္းညႊန္ထားသလို တိုင္းသူျပည္သား မေကာင္းရင္ မင္းအစိုးရမွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

          တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြအေနနဲ႔ တိုင္းျပည္အက်ဳိးအတြက္ ဘယ္ေလာက္လံု႔လထုတ္သင့္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လမ္းညႊန္ရာမွာေတာ့

          “မင္းအစိုးရမည္သည္ တိုင္းျပည္၏ အခြန္အတုတ္ ရမရ၊ မ်ဳိးရိကၡာ ျပည့္စံုျခင္း ရွိမရွိ ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ ျပဳရာ၏။ အမႈထမ္းမ်ား တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ျခင္း ရွိမရွိကိုလည္း ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ ျပဳရာ၏။ ႏွိမ့္ခ် အေရးယူထိုက္သူမ်ားကို ႏွိမ့္ခ် အေရးယူ၍ ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားထိုက္သူမ်ားကို ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားရာ၏။”လို႔ ဆိုထားသလို

          “ဖုန္းေတာင္းယာစကာမ်ားအဖို႔ ေန႔ေရာညပါ အိပ္စက္ၾကေစကာမူ၊ သာမန္ ရပ္သူရြာသားမ်ားအဖို႔ ညဥ့္သံုးယာမ္စလံုး အိပ္စက္ၾကေစကာမူ၊ မွဴးမတ္ ပညာရွိမ်ားသည္ကား ညဥ့္သံုးယာမ္တြင္ ႏွစ္ယာမ္သာလွ်င္ အိပ္စက္ရာ၏။ ျပည့္ရွင္မင္းသည္ကား ညဥ့္သံုးယာမ္တြင္ တစ္ယာမ္သာလွ်င္ အိပ္စက္ရာ၏။” လို႔ဆိုထားပါတယ္။

          အမူအက်င့္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားမွာလည္း

          “စကားကို ဗေလာင္းဗလဲ မေျပာမဆိုရာ။ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာ တည္ၾကည္စြာလွ်င္ တသမတ္တည္း ေျပာဆိုရာ၏။ မင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း၊ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း ေျဖာင့္မွန္စြာလွ်င္ တသမတ္တည္းသာ စကားဆိုၾကကုန္၏။” လို႔ ဆိုထားသလို

          “အိမ္ယာေထာင္ထား အၾကင္ေယာက္်ားသည္ ပ်င္းရိမူ မေကာင္း။ ရဟန္းသည္ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုးကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း မရွိမူ မေကာင္း။ မင္းအစိုးရသည္ မဆင္မျခင္ ျပဳေလ့ရွိမူ မေကာင္း။” လို႔ ဆိုထားျပန္ပါတယ္။

ျမန္မာဘာသာနဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာ ျပန္ဆိုထားတဲ့ ေလာကနီတိ အဆိုအမိန္႔ေတြကို စစ္အစိုးရထုတ္ သတင္းစာေတြမွာ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔က စၿပီး ေန႔စဥ္ေဖာ္ျပခဲ့တာမို႔ အုပ္စိုးသူေတြအပါအဝင္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာသူေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္မိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူေတြအတြက္ ရည္ညႊန္းလို႔ ဘယ္သူေတြက လိုက္နာၾကသလဲ ဆိုတာကေတာ့ စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။

          အဖြဲ႔အစည္း အသင္းအပင္းေတြမွာ ဦးေဆာင္သူေတြ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုကိုလည္း ရာဇက႑ ထဲမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့

          “အၾကင္အရပ္၌ ေနာက္လိုက္မရွိ၊ ေခါင္းေဆာင္ခ်ည္းသာ မ်ားအ့ံ။ နာခံသူမရွိ၊ ပညာရွိဆရာ လုပ္လိုသူခ်ည္းသာ မ်ားအ့ံ။ ႏွိမ့္ခ်သူမရွိ၊ အႀကီးအျမတ္ျဖစ္လိုၾကသူခ်ည္းသာ ျဖစ္အံ့။ ထိုသူတို႔ လုပ္သမွ် ကိစၥအဝဝသည္ ပ်က္စီးရ၏။” ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

          တကယ္ေတာ့ လူ႔ေဘာင္ေကာင္းစားေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ နိတိေတြ၊ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြဆိုတာ တကယ္ပဲ လိုက္နာႏိုင္သူေတြရွိပါမွ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိမွာျဖစ္သလို အဲဒီလို လိုက္နာသူေတြ မ်ားျပားပါမွ ေလာကလူ႔ရြာ သာယာမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။      ။

          ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။

မိုးမခ

တကယ္ေပ်ာ္ရေတာ့မွာလားျမန္မာ့လွ်ပ္စစ္ရယ္ ....?

ရဲရြာမႇလ်ပ္စစ္ဓာတ္အား စတင္ထုတ္ယူႏိုင္ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ တစ္ရက္လ်င္ ၁၈ နာရီႏႈန္း မီးေပးႏိုင္ေၾကာင္းသိရ

ရဲရြာေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းလုပ္ငန္းခြင္တစ္ေနရာ    ယခင္က ရန္ကုန္ေနအမ်ားျပည္သူမႇာ တစ္ရက္လ်င္ မီးအမ်ားဆံုးရရႇိသည့္အခ်ိန္မႇာ ၁၂ နာရီသာရႇိၿပီး မီးလာခ်ိန္တြင္ မၾကာခဏ ျပတ္ေတာက္မႈလည္းမ်ားျပားခဲ့ေသာ္လည္း ရဲရြာေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတြင္ တပ္ဆင္ေနသည့္ တာဘိုင္ေလးလံုးမႇ စက္တစ္လံုးကို စတင္လည္ပတ္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ရန္ကုန္လ်ပ္စစ္မီးမႇာ တစ္ရက္လ်င္ ၁၈ နာရီအထိ လ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။     ''ရဲရြာက တာဘိုင္တစ္လံုးစလည္ေနၿပီ။ ဓာတ္အားေတြကိုလည္း ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္တဲ့ အတြက္ မီးပိုေပးတာပါ။ လက္ရႇိ အမ်ားျပည္သူ ကို တစ္ရက္မႇာ ၁၂ နာရီေတာက္ေလ်ာက္ မီးတစ္ႀကိမ္ရမယ္၊ ၾကားထဲမႇာ ေျခာက္နာရီ ပ်က္မယ္၊ ေျခာက္နာရီပ်က္ၿပီးရင္ ၁၂ နာရီ ေတာက္ေလ်ာက္ျပန္ရမယ္''ဟု ၿမိဳ႕နယ္လ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးေရး အဖြဲ႕႐ံုးမႇ တာ၀န္ရႇိသူတစ္ဦး ကေျပာၾကားခဲ့သည္။ ရဲရြာေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတြင္ စက္တပ္ဆင္အားတစ္လံုးလ်င္ ၁၉၇ ဒသမ ၅ မဂၢါ၀ပ္ရႇိေသာ တာဘိုင္ႏႇင့္ဂ်င္နေရတာ ေလးလံုး တပ္ဆင္ထား၍ စုစုေပါင္း မဂၢါ၀ပ္ ၇၉၀ ထုတ္ယူႏိုင္စြမ္းရႇိေၾကာင္း၊ လက္ရႇိ တြင္ တာဘိုင္အမႇတ္(၁) တစ္လံုးစတင္လည္ ပတ္ႏိုင္ၿပီး ထြက္ရႇိလာသည့္ဓာတ္အားမ်ားကို ဓာတ္အားျဖန္႔ကြန္ရက္စနစ္သုိ႔ ပုိ႔လႊတ္ႏုိင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။     ''ရဲရြာက စထုတ္ႏိုင္လို႔ မီးအခ်ိန္ပိုရတာလို႔ ၿမိဳ႕နယ္႐ံုးက ေျပာတယ္။ အရင္ဘယ္လိုပဲပ်က္ပ်က္ အခုပိုရတာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတြက္ေတာ့၀မ္းသာစရာပဲ။ အခုလို လာေနတာေလးျပန္ေလ်ာ့မသြားဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္''ဟု လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထုိင္သူတစ္ဦးက ရႇင္းျပခဲ့သည္။     ''ေတာ္ေသးတယ္ဗ်ာ။ အခုမႇ နည္းနည္းစိတ္ေအးသြားတယ္။ ေရက မလာ မီးကမမႇန္နဲ႔ ပထမလေတြ တုန္းကဆို ေရလာတာနဲ႔မီးလာတာ မကိုက္လို႔ အိပ္ေရးပ်က္တာဆိုတာ ေျပာမေနနဲ႔။ အခုမီးက ပိုရေတာ့ ေရ ရတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ပါ ျပန္ကိုက္သြားတယ္။ အရင္လကဆိုရင္ အခုေတာင္ဒီလို ျဖစ္ေနတာ တစ္ေႏြလံုး ဒီထက္ပိုဆိုး ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ေတြၿပီးစိတ္ပ်က္ေနတာ။ အခုမႇပဲ နည္းနည္းစိတ္ေအး သြားတယ္''ဟု ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထုိင္သူတစ္ဦးက ဆိုသည္။     ေရအားလ်ပ္စစ္မႇ ထုတ္ယူရသည့္ ဓာတ္အားမ်ားျဖစ္၍ ေရအေျခအေနေပၚတြင္မူတည္ေၾကာင္း၊ ေရႊလီႏႇင့္ ရဲရြာမႇ ယခုဓာတ္အား အတုိင္း ထုတ္လႊတ္ေပးႏိုင္သမ် လက္ရႇိအတိုင္း မီးရရရႇိႏိုင္ေၾကာင္း လည္း သိရသည္။     ''၂၀၀၉ ခုႏႇစ္တုန္းက ေရႊလီ နဲ႔ က်ဳိင္းေတာင္းကို အၿပီးသတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ တည္ေဆာက္ၿပီး ဓာတ္အားေပးေန တဲ့ေရအားလ်ပ္စစ္က ၁၆ ခု၊ ၁၇ ခု ေလာက္ရႇိလာတယ္။ ေျပာခ်င္တာ က ရဲရြာကမရခင္တုန္းက ေရႊလီကလာတဲ့ဓာတ္အားကလည္း အားထား ရတဲ့အေနအထားမႇာ ရႇိတယ္ေလ။ အရင္ကေပးေနတဲ့ ဓာတ္အားနဲ႔ ရဲရြာ က အခုရတဲ့ဓာတ္အားေပါင္းၿပီး အခုလို မီးေပးႏိုင္တာလို႔သိရတယ္။ ဒီေတာ့ ေရႊလီကရတဲ့ ဓာတ္အားနဲ႔ ရဲရြာကရတဲ့ဓာတ္အား အခုအတိုင္း ပံုမႇန္ရႇိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္ရႇိရေနတဲ့ တစ္ရက္ ၁၈ နာရီႏႈန္းထက္ေလ်ာ့မႇာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး''ဟု လ်ပ္စစ္ဓာတ္ အားလိုင္းသစ္မ်ား တည္ေဆာက္လ်က္ ရႇိသည့္ကုမၸဏီတစ္ခုမႇ တာ၀န္ရႇိသူ တစ္ဦးကလည္း ရႇင္းျပခဲ့သည္။     ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္သာ မဟုတ္ဘဲ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္လည္း မီးရရႇိခ်ိန္ အနည္းငယ္တိုးျမင့္လာေၾကာင္း၊ မီးရရႇိသည့္သတင္းႏႇင့္အတူ မီတာခ ႏႇင့္ ပတ္သက္သည့္သတင္းအခ်ဳိ႕ ထြက္ေပၚလာမႈေၾကာင့္ ျပန္လည္ စိတ္ပ်က္ရေၾကာင္းလည္း အမ်ား ျပည္သူကဆိုပါသည္။     ''ကြၽန္မတို႔ ပုသိမ္မႇာလည္း မီး ရတာ အခ်ိန္ပိုလာတယ္။ ၁၀ တန္း စာေမးပြဲနီးလို႔ လာေနတာလို႔ထင္ေန တာ။ ေနာက္မႇ ပိုရတာလို႔သိရေတာ့ ၀မ္းသာတာေပါ့။ ကြၽန္မတို႔နယ္ၿမိဳ႕ေတြက ရန္ကုန္လိုမဟုတ္ဘူး။ အရင္ ကတည္းက မီးရခ်ိန္က အရမ္းနည္းတယ္ေလ။ အခုလို နည္းနည္းေလး ပိုရတာပဲ ၀မ္းသာပါတယ္။ မီးေလး ပိုရလို႔ ၀မ္းသာရသလို မီးရၿပီးတဲ့ေနာက္ မီတာခသတင္းၾကားရေတာ့ ျပန္ၿပီး အားေလ်ာ့သြားတယ္''ဟု ပုသိမ္ၿမိဳ႕ေနျပည္သူတစ္ဦးကလည္း ရႇင္းျပခဲ့သည္။     တည္ေဆာက္ဆဲ ေရအားလ်ပ္ စီမံကိန္းမ်ားထဲတြင္ ရဲရြာမႇ မဂၢါ၀ပ္ ၇၉၀၊ ျဖဴးေခ်ာင္းမႇ မဂၢါ၀ပ္ ၄၀၊ ကြၽန္းေခ်ာင္းမႇ မဂၢါ၀ပ္ ၆၀၊ ေရႊက်င္ မႇ မဂၢါ၀ပ္ ၇၅ ရရႇိရန္၏ ေမ်ာ္မႇန္းထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

 
ရင္းျမစ္ ။  ။ www.first-11.com

ျမန္မာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္၊ အိႏိၵယ သုံးႏိုင္ငံသဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း တည္ေဆာက္ေရး ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္သေဘာတူ

ျမန္မာ့သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ကို အိႏိၵယ ႏုိင္ငံအေရႇ႕ေျမာက္ပိုင္းေဒသသို႕ ပို႕ေဆာင္ရာတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္ႏုိင္ငံကို ျဖတ္သန္းတည္ေဆာက္မည့္ သုံးႏိုင္ငံ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္ လိုင္းတည္ေဆာက္ ရန္ ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရႇိတ္ ဟာဆီနာအစိုးရကသေဘာတူညီလိုက္ ၿပီဟုသိရသည္။

တည္ေဆာက္မည့္ ပိုက္လိုင္း အရႇည္မႇာ ၉၀၀ ကီလိုမီတာရႇိမည္ဟု ဆိုသည္။ ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္ေရး ႏႇင့္ပတ္သက္၍ ႏႇစ္အတန္ၾကာလိပ္ခဲ တည္းလည္းျဖစ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အိႏိၵယ ႏႇင့္ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏႇီးေသာ ဟာဆီနာ အစိုးရအႏိုင္ရရႇိၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္၏ရပ္တည္ခ်က္ေျပာင္း လဲခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္သီတင္းပတ္က ဘဂၤ လားေဒ့ရႇ္သို႕ အိႏိၵယစြမ္းအင္အတြင္း၀န္ အိပ္ခ်္အက္စ္ဘရမာ လာေရာက္ခဲ့ စဥ္အတြင္းဘဂၤလားေဒ့ရႇ္အစိုးရက သေဘာတူညီခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု မီဒီယာ မ်ားကေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရႇိတ္ဟာဆီနာသည္ အိႏိၵယသို႕ ဇန္န၀ါရီလက အလည္အပတ္သြားေရာက္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ့သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ရႇာေဖြတူးေဖာ္ေရး၌ပါ၀င္ေနေသာ အိႏိၵယကုမၸဏီမ်ားတြင္ GAIL ၊ Essar Oil ၊ ONGC ၊ IOC  တို႕ပါ၀င္သည္ဟုသိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕သိုက္ ၈၉ ဒသမ ၇၂ ထရီ လီယံကုဗေပရႇိသည့္အနက္ ၁၈ ဒသမ ၀၁ထရီလီယံ ကုဗေပကို အလြယ္တကူထုတ္ယူႏုိင္သည္ဟု သိရသည္။

ရင္းျမစ္ ။  ။ www.first-11.com

ရန္ကုန္က စုံတဲြ၊ ေျမာက္ကုိရီးယား၊ ကေလးစစ္သား

 ကန္ေတာ္ႀကီးမွ စုံတဲြတတဲြ (ဓာတ္ပုံ - wsj.com)

ရန္ကုန္က စုံတဲြတုိ႔အတြက္ သတင္းဆုိး

အာဏာပိုင္တုိ႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ပန္းၿခံလုိမ်ဳိးေနရာေတြမွာ “ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈႏႇင့္ ကိုက္ညီမႈမရႇိေသာ အျမင္ မသင့္ေလ်ာ္စြာ ေနထိုင္သည့္ စံုတြဲမ်ားအား ယခုလဆန္း ပိုင္းမႇ စတင္၍ အေရးယူသြားရန္ စီစဥ္လ်က္ ရႇိေၾကာင္း” သတင္းရတယ္လုိ႔ WEEKLY ELEVEN ဂ်ာနယ္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

          ဒီအတဲြေတြကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ရႈတ့ဲသူေတြကုိ ဘယ္လုိ အေရးယူမယ္ဆုိတာေတာ့ မေဖာ္ျပထားပါဘူး။ ေခ်ာင္းၾကည့္တာဟာ ဥပေဒနဲ႔ လြတ္ကင္းပုံ ရပါတယ္။

          အေရးယူေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့ စံုတြဲေတြဟာ ရုပ္ရွင္ရုံလုိမ်ဳိး ေနရာေတြကုိ ေရြ႕သြားၾကဖြယ္ ရိွတယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။

          အေရးယူမယ့္ ပုံစံက ဒီလုိပါ။ “ပထမအႀကိမ္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေခၚယူေမးျမန္း၍ သက္ဆိုင္ရာမိဘမ်ားထံသို႔ ဓာတ္ပံုမ်ား ေပးပို႔သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း - - - ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံ ေတြ႕ရႇိပါက ဓာတ္ပံုမ်ားအား ဂ်ာနယ္ႏႇင့္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပသည္အထိ အေရးယူသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

          ဂ်ာနယ္ထဲ ပါခ်င္တ့ဲ စုံေတြေတြအတြက္ေတာ့ အခြင့္အလမ္းေတြ ရၿပီေပါ့ခင္ဗ်ာ။

ေျမာက္ကုိရီးယား ခေရဇီ

ဒီတခါေတာ့ ေလးေလးပင္ပင္ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း ေျပာပါရေစ၊ ေျမာက္ကုိရီးယား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ကင္ဂ်ဳံအီက တရုတ္ျပည္ကုိ အလည္သြားမယ္လုိ႔ ဂ်ပန္ျပည္ထုတ္ မာအိနိခ်ိ သတင္းစာက ဒီကေန႔ ေရးလုိက္ပါတယ္။ တရုတ္ျပည္ေရာက္တုန္း သိပ္မေ၀းတ့ဲ ေနျပည္ေတာ္ကုိ မသြားဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။ ေနျပည္ေတာ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကလည္း ရင္ခုန္ေနေရာေပါ့ခင္ဗ်ာ။

          ၿပီးခ့ဲတ့ဲလ ၁၄ ရက္ေန႔က ေျမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ကင္မ္ဂ်ဳံအီ ေမြးေန႔ကုိ ရန္ကုန္မွာ လုပ္တယ္၊ ေနျပည္ေတာ္က နံပတ္ ၅ အဆင့္ရိွတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတေယာက္အပါ၀င္ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ တက္ခ့ဲတယ္လုိ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က မုိးမခ အေထာက္ေတာ္ တေယာက္က သတင္းပုိ႔ပါတယ္။ (သိပ္ေတာ့ အထင္မႀကီးနဲ႔ေလ၊ သူက သတင္းစာဖတ္ၿပီး ျပန္ေျပာျပတ့ဲ သေဘာပါ)။

          ေနျပည္ေတာ္က လမ္းမႀကီးတခုကုိေတာင္ ကင္မ္ဂ်ဳံအီ လုိ႔ နာမည္ေပးထားမယ္ ထင္ပါရဲ႕။

ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ကေလးစစ္သား

ကေလးေတြကုိ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာ တာ၀န္ေတြ ေပးေနၿပီလုိ႔ သတင္းေတြမွာ ၾကားရပါတယ္။ သတင္းဌာနေတြဟာ အဆုိးျမင္၀ါဒီေတြလုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးခ်မ္းသာယာေရးတုိ႔က စြပ္စဲြတာဟာ မွန္ေနၿပီေပါ့။ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေတာ္က တာ၀န္ေပးတာကုိ သတင္းဌာနေတြက “ကေလးစစ္သား”ေတြ ရိွတာ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ဆုိၾကေလရဲ႕။

          သတင္းဌာနေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အျမင္တူၾကေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္က ေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ လုပ္ေပးေနတ့ဲထဲမွာ တပ္မေတာ္ထဲက ကေလးေတြကိစၥလည္း ပါတာေပါ့။ ကေလးေတြက စစ္တုိက္တမ္း ကစားရတာကုိ ၀ါသနာပါတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီအခ်က္ကုိ သိတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးခ်မ္းသာယာေရးတုိ႔က ကေလးေတြကုိ စစ္ထဲ ထည့္လုိက္တာေပါ့။

          ကေလးေတြနဲ႔ သင့္ေတာ္တ့ဲ ေသနတ္ေတြေတာင္ စီစဥ္ေပးထားေသးတယ္၊ မႏွစ္တုန္းက သတင္းေတြမွာ ပါတယ္မဟုတ္လား၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ စစ္သားေတြကုိင္တ့ဲ ေသနတ္ေတြဟာ ေလးလံရွည္လ်ားတ့ဲ ေသနတ္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ပုိၿပီးေပါ့ပါး ပုိၿပီး ေသးငယ္သြားၿပီ ဆုိပဲ။ ဒါဟာ ကေလးေတြအတြက္ အင္မတန္ အဆင္ေျပေစတာေပါ့။

အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္း

မတ္ ၃၊ ၂၀၁၀

မိုးမခ 

ခက္တယ္

ခက္တယ္။
ဓာတ္ေငြ ့သုိက္ေတြကို စကားလံုးအရ ပုိင္ဆိုင္ျပီးမွ
ဖေယာင္းတိုင္ကုိ ေခၽြတာထြန္းေနရတာ ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
မျပည့္ေသးပဲ လွ်ံသြားရတဲ့
လူသား သယံဇာတေတြ
ဘယ္သူမွ ျပန္မလာၾကေစဖို ့
တံခါးပိတ္ထားတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
မသံုးရေသးတဲ့ ပုိက္ဆံေတြ
ေငြေဖာင္းပြမွဳရဲ ့အက်ိဳးဒဏ္နဲ ့
အလိုအေလ်ာက္အခိုးခံေနရတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
ငရုတ္သီးထုပ္လုိ ့ေကာင္းတဲ့
သတင္းစာစကၠဴေဟာင္းေတြေပၚက
လက္သံုးစံျပ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ
တကယ္အသံုးမခံရလို ့ေခ်ာင္ကုပ္ေနၾကတာကလည္း ခက္တယ္။

ခက္တယ္။
ႏြားေျခရာခြက္ တထြာကုိ
ၾကြားေနတာရွက္စရာမွန္း မသိၾကတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
အလုပ္မျဖစ္ မွန္းသိပါလ်က္နဲ ့
အစဥ္အလာေတြကုိထိန္း
ပညာေတြကုိ သိမ္းသိမ္းေနရတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
ေပါက္ေနတဲ့ ခြက္ေတြကို
ေၾကာက္ေနတဲ့ လက္ေတြနဲ ့
လက္ဆင့္ကမ္းေနရတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
ျမန္ႏွဳန္းျမင့္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ျပိဳင္ပံုေျပာင္း
အားလံုး မုိင္ကုန္ေမာင္းေနၾကခ်ိန္မွာ
တို ့ဆီက ႏုိင္ငံ့သားေကာင္းေတြ
အခ်င္းခ်င္း က်ားေခ်ာင္းသလိုေခ်ာင္း
ေႏွးေအာင္လုပ္ျပီး ေတာင္းေနရတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
သီးသန္ ့ေနေလ့ရွိတဲ့ ထင္းေခ်ာင္းေတြ
တခါတခါ စုစည္းမိၾကရင္ေတာင္

အခ်ိဳးမခံရဖုိ ့အုပ္စုဖြဲ႕ေနၾကတာထက္
ပုဆိုးလွန္ျပဖို ့အုပ္စုဖြဲ႕ေနၾကတာက
ပုိမ်ားေနေတာ့လည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
ေစတနာ လက္တဆစ္နဲ ့
ေၾကျငာခ်က္အသစ္ေတြ
ေနရာအတြက္ျဖစ္ေနၾကတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
အေဝးကေန လွမ္းထုိးႏွက္ေနၾကေပမယ့္
ပုံစံခြက္ၾကီးေတြနဲ ့
ပုန္ကန္လက္သီးေတြပဲ ျဖစ္ေနၾကတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
အသံတူ အၾကံကြဲ တလမ္းထဲမွာ
ထစ္ခနဲဆုိ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ
အခ်င္းခ်င္း အရမ္းဆဲေနၾကတာကလည္း ခက္တယ္။
ခက္တယ္။
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိစိတ္မွန္းနဲ ့
ေလကုိဖမ္းျပီး ဒန္းဆင္ဆင္
ေရွ ႔ကေတာင္ဟာ ဧ၀ရက္မွန္းနဲ ့
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္မွာ ေနမထြက္မွန္း
သိေနတာကလည္း ခက္တယ္။

( ေကာင္းကင္ကို ၏ “ မကၽြတ္ေသးတဲ့တေစၦ ကဗ်ာ စာအုပ္မွ“