အကယ္၍္

႐ုဒ္ရပ္ဒ္ကစ္ပလင္း
ဘာသာျပန္ - ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
အကယ္၍
မင္းရဲ႕ အမွန္စကားေတြကို
လူလိမ္ လူညစ္ေတြက
လွည့္စား ေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ
တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ….
ဒါမွမဟုတ္
မင္းဘ၀ တခုလံုးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကို
ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
အင္မတန္မွ ေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္…..
အကယ္၍
မင္းႏိုင္ခဲ့သမွ်ေတြ အားလံုးဟာ
ေၾကြတလွည့္ ၾကက္တစ္ခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ႔ ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့ရင္…
ၿပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စႏိုင္မယ္ဆိုရင္ …
ၿပီးေတာ့တစ္ခါ
ဆိုးလွတဲ့ ၾကမၼာရယ္လို႔
ဘယ္ေသာခါမွ ညည္းညဴမေနဘူးဆုိရင္….
အကယ္၍
သူမ်ားတကာ လုပ္ၿပီးသြားၾကလို႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ
မင္းအလွည့္ ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားႏိုင္မယ္ဆိုရင္….
အဲဒီလိုပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလဲြလို႔
ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္ဓာတ္အင္အားကို
ခိုင္မာစြာနဲ႔ပဲ ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္…..
အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ႏုိင္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္….
ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း
မဟုတ္တရား မုသားစကား ၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔
မတုံ႔ျပန္ဘူးဆိုရင္….
ဒါမွမဟုတ္
မင္းကို လူတကာက ၀ုိင္း၀န္း မုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းဟာ အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆိုရင္…
ၿပိီးေတာ့
မင္းကိုယ္မင္း လူေတာ္တေယာက္ရယ္လို႔ မျမင္ဘဲ
ပညာရွိ စကားေတြလည္း မေျပာဘူးဆိုရင္….
အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလႊြမ္းမိုးေစဘဲ စိတ္ကူးႏိုင္မယ္ဆိုရင္….
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ
ေတြးေခၚႏိုင္မယ္ဆိုရင္…
အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ႔ ဆံုးရႈံးမႈ ဒုကၡေတြကို
ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံတရားေတြပါလား ရယ္လို႔
ခံယူထားနုိင္မယ္ဆိုရင္ …
အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ေျပာဆို ဆက္ဆံရတဲ့အခါ
ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္…..
ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧကရာဇ္ေတြနဲ႔ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္မာန ေသြးကၾကြဘူးဆိုရင္….
အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကို သိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေစရင္….
အကယ္၍
လူတိုင္းကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရေပမယ့္
စဲြလမ္းမႈ သံေယာဇU္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္….
အကယ္၍
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏူိင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္
အသံုးခ်ႏုိင္မယ္ဆိုရင္…..
ငါ့သားေရ …
မင္းဟာ
အရာရာရွိတဲ့၊ အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမာၻႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္လို႔
အရာရာ ဘာမဆို မင္းစြမ္းႏိုင္ၿပီေပါ့…
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း
ေယာက်ၤားေကာင္း တေယာက္ပဲေပါ့….။ ။
IF
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise:
If you can dream and not make dreams your
master;
If you can think and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you’ve spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build’ em up with worn-out tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and –toss.
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: “ Hold on:!”
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings-nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds’ worth of distance run.
Yours is the Earth and everything that’s in it,
And which is more - you’ll be a Man, my son!
RUDYARD KIPLING
(1865 – 1936)

FRIDAY, 17 JULY 2009
လြမ္းေနမိေသာ ငယ္ငယ္တုန္းက ဇူလိုင္လ
ငယ္ငယ္တုန္းကဇူလိုင္လေလးေတြကို လြမ္းေနမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုဇူလိုင္လ၀င္လာၿပီဆိုတာနဲ႕သတင္းစာေတြထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ မိန္႕ခြန္းေတြကို အၿမဲေတြ႕ရတယ္။ အၿမဲဖတ္ရတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဇူလိုင္လေလးေတြကို လြမ္းေနမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ဇူလိုင္လထဲမွာ ၀င္လာၿပီ ဆိုတာနဲ႕ ျမန္မာ့ အသံနဲ႕ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ အာဇာနည္ေန႕ အမွတ္တယသီခ်င္းေတြ နဲ႕ အာဇာနည္ေန႕နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြအၿမဲၾကည့္ရ၊ ၾကားရတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဇူလိုင္လေလးေတြကို လြမ္းေနမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုဇူလိုင္လထဲမွာအာဇာနည္ေန႕နီးလာၿပီဆိုတာနဲ႕ေက်ာင္းမွာအာဇာနည္ေန႕နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ေဟာေျပာပြဲေတြနားေထာင္ရတာ၊ဆရာမေတြကအတန္းထဲမာ အာဇာနည္ေန႕ အေၾကာင္းေတြေျပာျပၾကတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဇူလိုင္လေလးေတြကို လြမ္းေနမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ဇူလိုင္လမွာ ထုတ္တဲ့မဂၢဇင္းေတြမွာအာဇာနည္ေန႕နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ေဆာင္းပါးေတြ၊အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုဖတ္ရတာဖတ္လို႕ကိုမ၀ဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းကဇူလိုင္လေလးေတြကိုလြမ္းမိတယ္။အာဇာနည္ေန႕ေရာက္ၿပီဆိုရင္ ကစားေန ရင္းနဲ႕ဥၾသဆြဲသံ၊ဟြန္းသံေတြကိုနားစြင့္ေနရင္း ဥၾသဆဲြသံၾကားတာနဲ႕ ကစားတာေတြကိုရပ္ၿပီး အေလးျပဳခဲ့ၾကတာေတြကိုမွန္မိေနတယ္။ ခုေတာ့ အရင္တုန္းကနဲ႕ မတူတဲ့ ဇူလိုင္လ ေတြကိုပဲ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေနရတယ္။ အာဇာနည္စိတ္ဓါတ္ကို ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြဆီ လက္ဆင့္ကမ္းေပးတာလည္း မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ အာဇာနည္ေန႕ရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ စြန္႕လႊတ္ျခင္း၊ အနစ္နာ ခံျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္ျခင္းဆိုတဲ့ အရာေတြကိုလည္း ကေလးေတြ မသိဘူး၊
မၾကားဘူးၾကေတာ့ဘူး။ ခု ကေလးေတြက အာဇာနည္ေန႕ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို သိဖို႕ ဆိုမထားနဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ ဆိုတာ ဘာေန႕လည္း၊ အဲဒီေန႕ကို ဘာျဖစ္လို႕ အားလပ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွန္ၾကတာလည္း၊ အဲဒီေန႕မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္ေတြက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ လည္း၊ ဘယ္သူေတြလည္း၊ သူတို႕က ဘာေတြလုပ္ခဲ့လို႕ အာဇာနည္လို႕ ေခၚတာလဲ….. လဲ….. လဲ…. လဲ ေပါင္းမ်ားစြာကို မသိၾကေတာ့ဘူး။ ရင္နာဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ။ ကိုယ္နဲ႕ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့ အကိုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္… ကိုယ္လုပ္တာေတြ ေကာင္းရင္၊ ကိုယ္လုပ္တာကို သူမ်ားက ခ်ီးက်ဴးရင္ ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ ဂုဏ္မယူပါနဲ႕ အဲဒါ ကိုယ္ေတာ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကို ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေပး၊ အသိပညာေတြေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အထက္က၊ ကိုယ့္အရင္က လူေတြ ေတာ္ခဲ့တာ။ ကိုယ္ေတာ္လား မေတာ္လားဆိုတာကို ကိုယ့္ေနာက္က ကိုယ္လက္ဆင့္ ကမ္းေပးရမယ့္ လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈနဲ႕ တိုင္းရတယ္။ ကိုယ့္ေနာက္က လူငယ္ေလးေတြ မေတာ္ရင္ ကိုယ္မေတာ္တာပဲ။ ကိုယ့္အေနာက္က လူငယ္ေလးေတြ ညံ့ရင္ ကိုယ္ညံ့တာ ပဲ တဲ့။ ဒီလိုဆို ခုေခတ္ လူငယ္ေလးေတြ အာဇာနည္ေန႕အေၾကာင္းကို မသိၾကေတာ့တာ ဘယ္သူေတြည့ံလို႕လည္း။ ကိုယ္ကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ဇူလိုင္လေလးေတြကိုပဲ ျပန္လြမ္းေနမိတယ္။ ခုေခတ္ လူငယ္ေလးေတြကို ငယ္ငယ္တုန္း က ဇူလိုင္လမွာ ထုတ္တဲ့ သတင္းစာေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ ေပးဖတ္ခ်င္တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ ဆရာမႀကီးေတြရဲ႕ ေဟာေျပာပြဲေတြကို ျပန္နားေထာင္ေစခ်င္တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဇူလိုင္လမွာ လႊင့္ခဲ့တဲ့ အာဇာနည္ ေန႕သီခ်င္းေတြကို ျပန္နားေထာင္ေစခ်င္မိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကလို အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ က်ဆံုးခ်ိန္မွာ ဆြဲလာမယ့္ ဥၾသသံကို နားစြင့္ေနမိတယ္။ ကိုယ္ေလ ကိုယ့္ေနာက္က ေနာင္လာေနာက္သားေတြကို အာဇာနည္ေန႕ဆိုတာ ကေတာ့ ဒီလိုပဲေဟ့ဆိုၿပီးေျပာျပခ်င္ေနမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ….. ကိုယ္… ငယ္ငယ္တုန္းကကိုယ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့၊ ကိုယ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဇူလိုင္လေလးေတြကိုေတာ့လြမ္းေနမိပါတယ္။ ေမမင္းဆက္။

မ်က္ရည္အိုင္ေသာေန႕

(အာဇာနည္ေန႕သို႕)

(၁)

နီတ်ာတ်ာလွ်င္......
ေသြးျဖာလႊမ္းရစ္ ၊ သမိုင္းသစ္ေလာ႕။

(၂)

မိုးျပာျပာတြင္....
တိမ္လႊာဖယ္ပစ္၊ သင္တိုင္းလွစ္ေလာ႕။

(၃)

လြမ္းဗ်ာပါလွ်င္.....
မ်က္ႏွာမိႈင္းညိဳ ၊ ပါးမို႕မို႕ႏွင္႕
သွ်င္တို႕ေနျပည္ ၊ လြမ္းေမာစည္စြ
ႀကံဳလည္းေႏွာင္းေခတ္ ၊ လြမ္းလိႈင္းနစ္ေလာ႕။

(၄)

ညစ္ေမွာင္မႈန္လႊမ္း၊ မိုးျပည္႕ျပြမ္းသည္
ယမ္းေငြ႕ႏွင္႕ယွက္ ၊ တိမ္ညိဳခက္တို႕
ထက္သက္စုန္ဆန္ ၊ လူးလာျပန္ေအာင္
ေဒါမာန္ရိုက္ခတ္၊ ဟူးဟူးလႊတ္၍
သူသတ္သမား၊ ညစ္ထြားထြားတို႕
မ်ိဳးသားထြတ္ေခါင္ ၊ ျပည္႕ေခါင္းေဆာင္ကို
လူ႕ေဘာင္ခမ္းဝါ ၊ သိမ္႕သိမ္႕ခါမွ်
ပစ္လွာမစဲ ၊ က်ည္ဆန္ဝဲေသာ္
ေသပြဲေသပန္းပြင္႕သတည္း။

(၅)

ၿမိဳ႕ႏွင္႕ရြာဆက္၊ အုန္းအုန္းကြၽက္တည္႕
ပြက္ပြက္ထန္ထန္၊ေအာ္ဟစ္ျပန္ရင္း
ေျဗာင္းဆန္ေၾကကြဲ၊ငိုသည္႕ပြဲတည္႕
က်ိဳးက်ဲဆံျဖဴ၊ နားအူအူႏွင္႕
ဖ်င္ထူလက္လွ်ိဳ၊ အေမအိုလည္း
ငို၍မဆံုး၊ခါးကုန္းကုန္းႏွင္႕
ေတာလံုးဆူညံ၊ေလဝယ္ပ်ံခဲ႕။

(၆)

ေတာင္သူယာလုပ္၊ ဓားမခုတ္ႏွင္႕
ပုတ္ျပတ္ေန႕စား ၊ လယ္သမားတို႕
ေယာက္်ားဂုဏ္ရည္၊ တန္႕မဆည္ႏိုင္
မၾကည္မသက္၊ မ်က္ရည္စက္ျဖင္႕
လက္ခေမာင္းခတ္၊ ေျပးသြားလတ္၏
ေထရ္ျမတ္စံေပ်ာ္၊ရြာေက်ာင္းေတာ္သို႕
ဟစ္ေအာ္သံဝါတို႕၊ ငိုသံပါႏွင္႕
ေလွ်ာက္ရွာသည္ကား 'ဘုန္းဘုရား'........။

(၇)

'လြတ္လပ္ေရးအတြက္၊ မ်ိဳးမာန္တက္စြ
ျပည္သက္အားထား၊ ေရႊေတာင္လားသို႕
မားမားခံ႕ခံ႕၊ သတၱိဟန္႕ႏွင္႕
မဆန္႕ဂုဏ္အင္၊ျပည္႕စံုလင္ေသာ
ျပည္တြင္ကဲလုပ္၊ လြန္ႀကိဳးကုပ္သူ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊စည္းေဝးခန္းတြင္
ယုတ္ကန္းဆိုးဝါး၊သူသတ္မ်ားသို႕
က်ည္းအားသြန္ေမႊ႕၊ လုပ္ႀကံေရြ႕ေၾကာင္႕
ရင္ေပြ႕ယိုင္လဲ၊ ေသြးအိုင္ထဲဝယ္
ၿပိဳကြဲနားညည္း၊ ပြဲခ်င္းၿပီးပင္
ဝန္ၾကီးမ်ားႏွင္႕ ၊ေသပန္းပြင္႕ေပါ႕'
ရင္နင္႕ဗ်ာေဝ၊တင္ေလွ်ာက္ေလေသာ္
ေထရ္ဝါျမတ္လည္း၊တက္ေခါက္က်ည္းဘိ။


(

ၾကံဳသည္႕ျဖစ္အင္၊မေျပာခ်င္ေတာ႕
ေျမျပင္တုန္လ်က္၊ငိုသံအက္ႏွင္႕
ဆက္ငိုရင္းသာ ၊ငိုၾကပါခဲ႕
တစ္ခါတစ္ေခတ္၊သမိုင္းသစ္လြင္
ျဖစ္ေတာင္႕ျဖစ္ခဲ၊မႀကံဳရဲေတာ႕
ေရွာင္လႊဲႏိုင္က၊ေၾသာ္.....ေကာင္းစြရွင္႕။

(၉)
ညအိမ္မက္ဆိုး၊ လက္ေတြ႕တိုးသို႕
ညိွဳးငယ္မ်က္ႏွာ၊ မသာယာၾက
ၾကမၼာဖိစီး၊ ရွားမီးက်ီးဝယ္
ရင္လွီးေဖာက္ျဖတ္၊ ဝါးညွပ္ပိတ္ေသာ
သည္းပြတ္ႏွလံုး၊မီးကင္အံုးသုိ႕
ယူက်ံဳးမႏိုင္၊ ေသာကလိႈင္စြ
ရင္ဆိုင္တူရူ၊ေအာင္ပြဲယူေသာ
ရန္သူအို......ေသမင္း၊ စစ္မခင္းရေလ
လူခ်င္းျဖစ္က၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကအံ႕
စိတ္မွခဲခဲ၊ အံၾကိတ္မဲရင္း
ပုလဲတစ္လံုး၊ရြဲတစ္လံုးပင္
ေသြးဖံုးမ်က္ရည္၊ စီးရစ္လည္ေသာ္
ဇာနည္ေမာ္ကြန္း၊ ညစ္ထပ္စြန္းဘိ
ဥဒါန္းကမၻာ မေၾကသာတကား။

ထီလာစစ္သ
ၿပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး သည္.. ႏိုင္ငံ အဝန္းဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ႏွင့္ပတ္သတ္၍ ထုတ္ေဖာ္ေၿပာၾကားခဲ့သည္..

က်ေနာ္တို႕ အစိုးရက.. ၿမိဳ႕ ၾကီးေတြ.. နယ္စပ္ေဒသေတြ.. ေက်းရြာေတြကို.. တန္းတူၿဖစ္ေစရန္.. ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကီးအကဲရဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္နဲ႕ အညီ .. စီမံကိန္းေတြခ်ၿပီး တစိုက္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္ေနတယ္..

အရင္က ေက်းရြာေတြမွာ.. ကားေတြသြားလို႕ မရဘူး.. အခု ၿမိဳ႕ ေတြမွာ ဆို ႏီုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ေဆာင္ရြက္မႈ႕ နဲ႕ လမ္းေတြပ်က္ကာကားေတြမသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး..

အရင္ကဆို ရြာေတြမွာ ညအခါလေရာင္ေတြကိုဘဲ အားကိုးေနေတာ့တယ္.. အခုဆို ၿမိဳ႕ေတြမွာ.. မီးမရွိေတာ့ဘူး.. လအလင္းေရာင္ကို တန္းတူညီတူ.. အားကိုးေနရေတာ့တယ္..

အရင္ကဆို ရြာေတြမွာ.. မိုးရြာရင္ ေရေတြလွ်ံမွာ ေၾကာက္ေနရတယ္.. အခု ၿမိဳ႕ ေတြမွာ.. မိုးရြာရင္ ေရေတြတက္လာတာ ၿပည္သူေတြ မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ေတြ႕ ႏိုင္ၿပီ ၿဖစ္တယ္..

ဒီလို ေက်းလက္ၿပည္သူေတြ နဲ႕ ၿမိဳ႕ ေပၚေနၿပည္သူေတြ အဆင့္တန္းတူတူ ေနထုိင္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႕ ကဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမွာၿဖစ္တယ္..

ကၽြန္

ေရွးေရွးတုန္းကေတာ့
နယ္ခ်ဲ ့ေတြက ကၽြန္ျပဳဖို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကိုလာတယ္။
ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့
ကၽြန္ခံဖို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုယ္တိုင္ ခရီးထြက္ရတယ္။
လူျဖစ္ေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္က မရွိခဲ့ဘူး အေမရယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အျဖစ္က
အိပ္မက္ထဲက ကမၻာကို
ကၽြန္ရြာမွာမွ သြားရွာမိတဲ့ အျဖစ္။
ေသရင္ ေျမၾကီးဆိုတာကေတာ့ မွန္ပါတယ္။
ရွင္ရင္ေတာ့ မစို ့မပို ့ေငြေလးက ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ေရႊထီးေပါ့။
တရြာေျပာင္းေပမယ့္ သူေကာင္းေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ပဲျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေၾကာက္ရင္လြဲ ရဲရင္မင္းျဖစ္သတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္… အေမနဲ ့ညီမေလးေတြအတြက္ ရဲခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ပဲ ျဖစ္ေနေသးတယ္ အေမ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ရဲရင့္မွဳေတြကပဲ ေနရာလြဲခဲ့လို ့လား။
ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို သိဖို ့ေနေနသာသာ
တစ္ခ်ိဳ ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ကိုယ့္ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္းေတာင္ မသိရွာဘူး။
တခ်ိဳ ့ကေလးေတြဆို ျမန္မာ နာမည္ေတာင္ မရွိရွာဘူး။
ေဘာ(့စ္) ဆိုသူေတြ ေပးတဲ့နာမည္ေတြ ပဲ ရွိၾကတယ္။
အေမေျပာေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္ ၾကီးပါြးမယ္ဆို။
အလုပ္လုပ္ေလ ပိုခို္င္းေလေလပဲ အေမ။
ကၽြန္ျဖစ္ေလေလပဲ အေမရဲ ့။
လူအခ်င္းခ်င္းဆိုတဲ့ အသိသူတို ့မွာ မရွိဘူး အေမ။
ေသြးစုပ္ဖုိ ့ပဲ သူတို ့သိတယ္။
အေမရယ္ကၽြန္ေတာ္လည္း အစကေတာ့
ခ်စ္သူရဲ ့မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလာက္ ျဖစ္ဖို ့မွန္းျပီးထြက္ခဲ့တာေပါ့။
အခု ျဖစ္လာတာက အားလံုးရဲ ့ေျခသုတ္ပုဆိုး
မရွိေသးတဲ့ အစြယ္ေတာင္ က်ိဳးခဲ့ျပီ္။
ခုေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ အသည္းႏွလံုးကလည္း
ကၽြန္အခ်င္းခ်င္ေတာင္ ျပန္မစုပ္ခ်င္တဲ့
သရက္ေစ့ တစ္ေစ့ေပါ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကၽြန္လို ့သံုးလို ့မငိုလိုက္ပါနဲ ့အေမရယ္။
သူတို ့ေဒါသေလးတစ္ခ်က္ထြက္ရံုနဲ ့
ရာဘာခင္းထဲ ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံရႏုိင္တာဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းက
ရာဘာပင္ တစ္ပင္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမရွိဘူးအေမ။
သူတို ့အခ်စ္ေတာ္ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုး မရွိဘူး။
ဒါကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သခင္လို ့မ်က္လံုးစံုမိွတ္ျပီး ေၾကြးေက်ာ္ေနရမွာလား။
အနာရွိတာကို လက္ခံမွ ေဆးထည့္လုိ ့ရမွာေပါ့ အေမ။
လူေတြ ေျပာေတာ့ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းတယ္ဆို။
ေကာင္းတဲ့သူေတြ လည္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကိုဆိုးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရႊလို ့့ျခံဳငံုေခၚေနတဲ့အထဲက တစ္ခ်ိဳ ့ကပဲ
အခ်င္းခ်င္း ေရာင္းစားေနၾကတာ အေမ။
တိုင္းျပည္မီးေလာင္လို ့အခ်င္းခ်င္းခ်နင္းရက္တာလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို ့လူစိတ္မရွိတာ ကေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။
ေရႊဆိုတဲ့ စကားလံုးကအကုန္လံုးနဲ ့ေတာ့မတန္ဘူး အေမ။
သူတို ့ကို ေရႊစာရင္းထဲက ကၽြန္ေတာ္ထုတ္တယ္။
ဟိုတေလာက စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္အေမ။
လင္ကြန္းဆိုတဲ့ သူက ကၽြန္စနစ္ ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့သတဲ့။
ဘယ္မွာ ဟုတ္လို ့လဲ အေမရယ္။
သားတို ့ကိုလာၾကည့္စမ္းပါ။
သူလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ သူ ့ႏိုင္ငံကြက္ကြက္ေလးပဲ
သူ ့ကိုေလးစားေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ေတာ့ သူက
သမိုင္းတင္ေလာက္ေအာင္ မစြမ္းေသးပါဘူးအေမရယ္။
လူ ့အျဖစ္က ရခဲတယ္ဆို။
ရခဲ တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ။
ကၽြန္ေတာ္ လူမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္္္္္္ေတာ္ ငွက္ေတြကို ေငးၾကည့္မိတယ္ အေမ။
ငွက္အခ်င္းခ်င္း အမ်ိဳးအႏြယ္မတူလို ့ရက္စက္ၾကတာမရွိဘူးအေမ။
ငွက္ေတြမွာ ျပည္တြင္းစစ္မရွိဘူး။
ငွက္ေတြမွာ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြ မရွိဘူး။
ငွက္ေတြမွာ ကိုယ့္အသိုက္အျမံဳကို ဗိုလ္က်ျပီး အတင္းေရႊ ့ခုိင္းတာမ်ိဳး မရွိဘူး။
ငွက္ေတြ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ျပီး ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ေနရရင္ေတာင္
သူတို ့သခင္က သူတို ့ကို အခ်စ္နဲ ့ေလွာင္ထားတာ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေတာ့ အမုန္းနဲ ့ေလွာင္ထားျခင္းခံရတယ္။
ေမတၱာ အရမ္းငတ္တယ္ အေမရယ္။
ကမၻာ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း
ကၽြန္ေတာ္တို ့ငိုသံေတြ ဘယ္ေလာက္က်ယ္က်ယ္
အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပါြးဆိုတဲ့ စကားလံုးေအာက္မွာ
နားမၾကားၾကဘူး ထင္ပါရဲ ့။
လူ ့အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ ပန္းဟာ
ဖိႏွိပ္သူေတြရဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းမွာ မပြင့္ဘူး အေမ။
ကၽြန္စနစ္ဟာ
စာရြက္ေပၚမွာေတာင္မွ
မပေပ်ာက္ေသးပါဘူး အေမရယ္။

(ေကာင္းကင္ကို)

ေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိ

"ေက်ာင္းသားအတၳဳပၸတၱိ"

(၁)
မင္းရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းဟာ
ျခေသၤ့ဂူထဲမွာ ႐ွိလိမ့္မယ္
အေမွာင္စုန္းစုန္းမွာ
အရာအားလံုး ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္
ေနာက္တစ္ေခတ္ မင္းေအာင္ျမင္ေစကြယ္

အက္ကြဲေနေသာလက္မ်ားနဲ႔
ဘုရားသခင္ထံငါတို႔ဆုေတာင္း
မင္း.. ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..လို႔
ငါတို႔ရဲ႕
ေသြးတစ္စက္ကို ထက္၀က္ခြဲ
မင္းခံတြင္းထဲ
တဲတဲေလးေလွ်ာခ်ၾကည့္ယင္
ႏႈတ္ခမ္းေသမ်ားက
ဖြဖြတိုးတိုးေလး လႈပ္႐ွားေအာ္ျမည္
ဒီ..မို..က..ေရ..စီ..
ဒီမိုကေရစီလို႔ .. ဆိုလိမ့္မယ္
ညီေလးရယ္
ရႏိုင္မယ္ဆိုယင္
မင္းရဲ႕အ႐ိုးတစ္မႈံကို
နိဗၺာန္ဘံုအထိယူၿပီး
ဘုရား႐ွင္ကို ျပၾကည့္ခ်င္တယ္..
မင္းဟာ သူရဲေကာင္းေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ အာဇာနည္ေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ ဗမာေက်ာင္းသားေလး.. ျဖစ္တယ္ေလ။

(၂)
ေရငတ္သလို.. ငတ္ခဲ့ရတဲ့
ဗမာျပည္က “လူ႔အခြင့္အေရး”ဟာ
အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ
သခ်ၤဳ ိင္းေျမမွာ
တရား႐ံုးရဲ႕ ရာဇ၀တ္မႈေတြထဲမွာ.. ႐ွိေနတယ္..
မင္း.. စြန္႔ခြာခဲ့တဲ့
စာသင္ေက်ာင္းကေလး
မင္းသတင္းေတြ ေမးေနၿပီ
မင္းရဲ႕ စာအုပ္ေဟာင္းထဲမွာ
ဆရာမရဲ႕ မွတ္ခ်က္...
မင္းအတြက္...
“ေနာက္ထပ္စာအုပ္အသစ္လဲပါ” တဲ့
စာအုပ္မလံုေလာက္မႈ
ေဖာင္တိန္မလံုေလာက္မႈ
မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းခန္းထဲအိပ္ေနမႈ.. စတဲ့
လူမႈကိစၥအ၀၀
မင္းခ်ည္းမွ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္
တိုက္ပြဲမွာ
ခၽြန္ျမစြာ ေတာင္းဆိုႏိုင္ဖို႔
ေခါင္းေလာင္းအိုႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္
ခ်ီတက္လာတဲ့ အာဇာနည္ေလးေရ..
ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕
တစ္ေၾကာင္းစာခၽြန္
သမိုင္းစင္ကိုထမ္း
ရာဇ၀င္ၾကမ္းခက္ ေသြးစက္႐ႊဲစို
ခုေတာ့..
မင္းရဲ႕ ခံုနံပါတ္ေလး “ငို” ေနၿပီ... ။

(၃)
ေ႐ႊဘုန္းေရာင္လက္၀င္းတဲ့
ႏွင္းျပာျပာမနက္ဦးမ်ားမွာ
ဒို႔ ကမၻာကို
ျပန္လာဦးမွာလား.. ဟင္...
“အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္
သား .. ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္” တဲ့
မင္းထားခဲ့တဲ့ စာတိုကေလး
မင္းတို႔ အိမ္ကို ေပးလိုက္ၿပီ
ယိုင္ရဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းေနတဲ့
မင္းတို႔ရဲ႕ အိမ္ကေလးထဲမွာ
မင္းရဲ႕ ေဖေဖဟာ
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္
ဆုပ္ထားတယ္..
မင္းရဲ႕ ေမေမဟာ
အခန္းေထာင့္မွာ
ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ၿပီး
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတစ္ခုကို အေဖာ္ျပဳ
(ရင္ထဲမွာေတာ့)
သား ျပန္ “လု” ေန႐ွာေတာ့မယ္။

“ေကာင္းမြန္စြာ
သၿဂၤဳ ိဟ္ၿပီးစီးပါေၾကာင္း” .. တဲ့
အေလာင္းကိုမွ
မျမင္ရ မေတြ႕ရ
ဘယ္ေနရာမွာ က်ဆံုးခဲ့သလဲ ညီေလးရယ္...
ေဒါင္း႐ုပ္ကေလးလိုပဲ
မင္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိဟာ
အေတာင္ပံပါတယ္
တိုက္ပြဲ၀င္တယ္
ႏြယ္လိုပတ္ခ်ည္ ခိုင္က်ည္နစ္စူး
ေရာက္ေလရာဘ၀အဆက္ဆက္မွာ
မင္း.. ေမာ္ဖူးရျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ကင္းေ၀းပါလိမ့္မယ္ ... ။

(၄)
အိမ္ထရံမွာ
တခါခါ မင္းမ်က္ရည္သုတ္တဲ့
စုတ္ခ်ာခ်ာ လြယ္အိတ္ကေလး
ေခတ္ေဘးေခတ္ဒဏ္သင့္ေန႐ွာတယ္..
“ေခတ္လြတ္လပ္မွ
ေက်ာင္းသားလြတ္လပ္မယ္”
အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ေတြး
“ေက်ာင္းသားအေရး”ဆိုတာ
မင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ပါဘူး
“ဘုရားေခတ္မွာဆိုယင္
ရဟႏ ၱာျဖစ္တဲ့အထိ လိမၼာမယ္”
ဒါေပမယ့္...
“အေမွာင္ေခတ္မွာေတာ့
အာဏာ႐ွင္ကို ဖီဆန္တယ္”
ညီေလးရယ္ မင္းသိပ္မွန္တယ္..

ခံယူခ်က္ကို
အေျမာက္ဆံလို ပစ္ေဖာက္
အေ၀းဆံုး အျမင့္ဆံုး
ဘ၀တဆံုး မင္းေရာက္ခဲ့တယ္..
စစ္ေမာင္းသံၾကားယင္
ခြာတ႐ွပ္႐ွပ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့
ေခတ္ရဲ႕ စစ္ျမင္းကေလးလို မင္းဟာ
ရာဇ၀င္ကို ထိုးခြဲ
တိုက္ပြဲကို ဒုန္းေဖာက္
မီးေတာက္ဆူးျခစ္
ေခတ္သစ္ပူေဇာ္
ေတာ္လွန္တဲ့ ညီေလးေရ
ခြပ္ေဒါင္းအေပါင္းရဲ႕
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာသံေစ
မင္းေရာက္ရာအရပ္က ၾကားပါေစ...

(၅)
ညီေလးေရ
ရာဇ၀င္ေရးရာ
စာအုပ္ပိတ္
ေတာ္လွန္ေရးမွာ “အိပ္”ေတာ့ေနာ္
စိတ္ခ်သြားပါ
အရာအားလံုးကို ေမ့ေဖ်ာက္
ေသြးနဲ႔တည္ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူတစ္လံုး
တေလာကလံုး လင္ေစအားကြယ္..
တိမ္သား႐ိုးရီ
ဒီမိုကေရစီ ေတာင္တက္လမ္းက
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေက်ာက္ေလးေတြအျဖစ္
စြဲနစ္က်န္တင္လို႔ .. ေအာင္ျမင္မွာပါ
ဗမာျပည္အတြက္
လိုအပ္တဲ့
“လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ”
အေ႐ွ႕ဖက္အရပ္မွာ
ျခေသၤ့ေတြ ခ်ီလာၿပီ
စစ္ျမင္းေတြ ၿပိဳင္လာၿပီ
ခြပ္ေဒါင္းေတြ ပ်ံလာေနၿပီေလ..
ညီေလးရယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ
ေအးျမစြာ
႐ွင္းသန္႔စြာ
ေနာက္ဘ၀မွာ ျမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္းကြယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ယမ္းေငြ႕တလူလူၾကားထဲမွာ
မင္းခ်စ္တဲ့ ဗမာျပည္ႀကီးဟာ
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလို ပန္လို႔ လွလို႔..
ေၾသာ္..
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလို ပန္လို႔
လွလို႔ပါပဲ .. ညီေလးရယ္.... ။ ။

ေ႐ႊဘုန္းလူ

မွတ္ခ်က္***
ေရႊဘုန္းလူသည္ ကြယ္လြန္သူ ဆရာတာရာမင္းေ၀၏ ေက်ာင္းသားဘ၀က ကေလာင္အမည္ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာတာရာမင္းေ၀သည္ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကီးတြင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးအေနျဖင့္
အာဏာရွင္စနစ္ကို ရဲရဲေတာက္ဆန္႔က်င္ခဲ့ျပီး ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဗကသ)
ေခါင္းေဆာင္တဦးလည္းျဖစ္ပါသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ား၏မတရားဖမ္းဆီးမႈကိုခံခဲ့ရကာ ၅ႏွစ္
အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရျပီး၊ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ တာရာမင္းေ၀အမည္ျဖင့္ ေမာ္ဒန္ႏွင့္
ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာမ်ား၊၀တၳဳမ်ားေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ပါသည္။ သူ၏စာေပလက္ရာမ်ားမွာယေန႔ေခတ္လူငယ္
မ်ားအား ၾကီးမားစြာလႊမ္းမိုးမႈရိွေနေသာ္လည္း၊ ယခင္ကေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ လူငယ္ေက်ာင္းသားဘ၀
အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို လူငယ္မ်ားၾကားသိရိွနည္းလ်က္ရိွေနပါသည္။

ခံစားမိရာ

မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ျပည့္စံုၾကပါေစ
လူ႕အခြင့္အေရး ျပည့္၀ေသာ
ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ
ရွင္သန္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းမိတယ္....