ျမန္မာ့႐ုိ္းရာ အကႏွင့္ အႏုပညာကုိ ေခတ္လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ အထင္ေသးစရာ၊ ရယ္စရာ တခုအသြင္ျဖင့္ ထင္ျမင္လာကာ စိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ့နည္း လာေၾကာင္း သိရသည္။
“အႏုပညာ သင္တန္းသြားဖုိ႔ ေစာင္းပုိက္ၿပီး ကားေစာင့္ေနတာကုိ တလမ္းလုံးက ၀ုိင္း ဟားၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဘာလုိ႔ေစာင္းတီး သင္မွာလဲ၊ ဘာလို႔ ျမန္မာအက သင္တာလဲ ဂစ္တာတီးသင္ပါလားလုိ႔ေျပာတယ္” ဟု စင္ကာပူႏုိင္ငံ ပိုလီ တကၠသုိလ္သို႔ ပညာသင္ၾကားရန္မသြားမီ ရိုးရာအႏုပညာ သင္ယူေနေသာ ေက်ာင္းသားတဦးက ဆုိသည္။
ယူေရနီယမ္ အကသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ သင္တန္းသူ သင္တန္းသားမ်ားကို ဤသို႔ေတြ႕ရသည္ (ဓာတ္ပံု - uraniumdancestudio.com)
ယခင္က လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ ျမန္မာ့ အကကုိ အထင္ႀကီး ေလးစားကာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အေျခခံမွစ၍ သင္ၾကား ၾကေသာ္လည္း ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ားမွာ အေရးေပၚ အေျခအေနႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳမွသာ သင္ၾကားလာ ၾကေၾကာင္း သက္တမ္း၂၆ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ တခုိင္လုံးေရႊ ျမန္မာအက သင္တန္းေက်ာင္းကုိ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ အကဆရာမ ေဒၚေအးေအးျမင့္က ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။
“က်မတို႔ အၿငိမ့္ စျဖစ္လာတဲ့ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေလာက္တုန္းက ဆိုရင္ ေအးေအးျမင့္လို ကခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ကိုယ္တုိင္ ဝါသနာပါပါနဲ႔ တေလးတစား လာသင္ၾကတယ္။ သူငယ္တန္း ေလာက္က သင္ခဲ့တဲ့ ကေလးက ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစား ေနၿပီးကို သင္တာ။ ဒီဘက္ ေခတ္မွာေတာ့ ျမန္မာ့ အႏုပညာကို သိပ္နားမလည္ ၾကေတာ့ဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာ့အႏုပညာအကအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈ နည္းပါးလာကာ ႏိုင္ငံျခား သြားမည့္သူမ်ားႏွင့္ ပြဲရွိေသာေၾကာင့္ သင္သည့္ တပြဲတိုး သင္ၾကားသူမ်ားသာ ရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဒၚေအးေအးျမင့္က ဆက္ေျပာသည္။
ျမန္မာအကကို စိတ္ဝင္စားမႈနည္းပါးလာေသာ္လည္း အေနာက္တုိင္းအကဟု အမ်ားက ေခၚေ၀ၚၾကသည့္ ေခတ္ေပၚအကမ်ားမွာ လူငယ္မ်ားအၾကားတြင္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း၌ ပုိမိုေရပန္းစားလာခဲ့ေၾကာင္း ေခတ္ေပၚအက ကလာသည္မွာ ၁၀ ႏွစ္သက္တမ္း ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ကုိေဇယ်ာက ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။ ကိုေဇယ်ာသည္ ယခုအခါ The Uranium Dance Studio အမည္ရွိ ေခတ္ေပၚအက သင္တန္းေက်ာင္း ဖြင့္လွစ္သူျဖစ္သည္။
ယခုလက္ရွိတြင္ လူငယ္မ်ားၾကား၌ ေခတ္ေပၚအက အဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔လာျခင္း၊ ေခတ္ေပၚအက ဘာသာရပ္ကုိ ေလ့လာသင္ၾကားႏုိင္သည့္ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လွစ္လာျခင္းမ်ား ရွိလာကာ စီးပြားေရးအသြင္ ဖန္တီးလာႏုိင္သည္အထိ ေခတ္စားလာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း သိရသည္။
“သင္တန္း စဖြင့္ကာစက သင္တန္းသား ေလး၊ ငါးဆယ္ေလာက္နဲ႔ စခဲ့ေပမယ့္ အခုဆုိရင္ တန္းခြဲေတြနဲ႔ သင္တန္းေက်ာင္းႀကီး တခု အေနနဲ႔ ရပ္တည္လာႏုိင္ပါၿပီ” ဟု ကိုေဇယ်ာက ဆိုသည္။
ေခတ္ေပၚအကကုိ လူငယ္မ်ားသာမက လူႀကီး၊ လူလတ္ပိုင္း အရြယ္မ်ားပါ စိ္တ္၀င္ တစားျဖင့္ စနစ္တက် လာေရာက္ သင္ၾကားလာသည့္ျပင္ ကုမၸဏီဧည့္ခံပြဲမ်ား၊ ႏွစ္ပတ္လည္ပြဲမ်ား၊ လုိက္ဖ္႐ႈိးမ်ားတြင္ပါ ေဖ်ာ္ေျဖမႈတခုအျဖစ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးျပဳလာၾကေၾကာင္း သိရသည္။
အႏုပညာရွင္မ်ားအားလံုး နီးပါးပင္ ေခတ္ေပၚအကကုိ ၎တုိ႔၏ အႏုပညာအတြက္ အေထာက္အကူျပဳႏိုင္သည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အေျခခံမွ စတင္ သင္ယူမႈမ်ား ရွိလာေၾကာင္း ကုိေဇယ်ာကဆိုသည္။
ယင္းသုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေခတ္ေပၚအကမ်ားကုိ စိတ္၀င္စားမႈအတုိင္းအတာ ပုိမုိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့အကကုိ မသင္မျဖစ္ အေျခအေန၌ အေပၚယံသေဘာ သင္ၾကားသူမ်ားသာ ရွိေတာ့သည္ဟု သိရသည္။
“ႏုိင္ငံျခားမွာရွိတဲ့ အစ္ကို၊ အစ္မေတြက နင္ျမန္မာအက သင္မလာလုိ႔မရဘူးဆုိလုိ႔ အသည္းအသန္ တပတ္နဲ႔အျပတ္သင္တဲ့သူနဲ႔၊ ႏွစ္ ရက္နဲ႔အျပတ္ သင္ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ ဘယ္ေန႔မွာ ပြဲရွိလုိ႔နဲ႔အျမန္ေလး ဆုိၿပီး အကပညာကုိ မသင္ရေသးဘူးပြဲကလက္ခံၿပီးၿပီ။ က်မတုိ႔ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္သင္ရတဲ့ပညာကုိ သူတုိ႔က ႏွစ္ရက္တည္းနဲ႔သင္ၾကတာ” ဟု ေဒၚေအးေအးျမင့္ ကဆိုသည္။
ျမန္မာလူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာ့အႏုပညာရပ္ကုိ စိတ္၀င္စားမႈအား နည္းပါးလာေသာ္လည္း ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာ့ အက၊ ႐ုပ္ေသး၊ ေစာင္းတီးပညာ စသျဖင့္ ျမန္မာ့အႏုပညာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပညာရပ္မွန္သမွ်ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာျဖင့္ အေျခခံမွ အစ စနစ္တက် သင္ၾကားေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
“ႏုိင္ငံျခားသားေတြက ဒီမွာ ၂ ႏွစ္ အလုပ္လာလုပ္ရင္ ၂ ႏွစ္အျပည့္သင္တယ္။ ႐ုပ္ေသး၊ ေစာင္း၊ အက အစုံပဲ၊ အေျခခံ ကေနကုိ စနစ္တက် သင္ၾကတယ္။ ကုိယ့္ပညာကုိ အကုန္နီးပါးယူႏုိင္ၾကတယ္။ ေနာက္ အကတခုရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာပုံကအစ ႏိႈက္ႏႈိက္ ခၽြတ္ခၽြတ္ေလ့လာၾကတယ္” ဟု အကဆရာမ ေဒၚေအးေအးျမင့္ကဆုိသည္။
ထုိ႔အျပင္ ျမန္မာ့အႏုပညာကုိ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားေဖ်ာ္ေျဖရသည္နွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔အားေဖ်ာ္ေျဖရသည္မွာ စိတ္၀င္တစားျဖင့္ အားေပးမႈမွာ ကြာျခားေၾကာင္းသူကဆက္ေျပာသည္။
ျမန္မာပရိသတ္မ်ား အေနႏွင့္လည္း အၿငိမ့္ဗီဒီယိုမ်ားၾကည့္ရႈရာတြင္ မင္းသမီးမ်ား၏ အက အခန္းမ်ားကုိေက်ာ္ကာ လူရႊင္ေတာ္ ျပက္လံုးမ်ားသာ အားေပးလာၾကေသာေၾကာင့္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အကအပိုင္းကို ျဖတ္ေတာက္ကာ လူရႊင္ေတာ္မ်ား၏ ဟာသ ျပက္လုံးအေခြမ်ားအျဖစ္ သီးသန္႔ ျပန္လည္ထုတ္လုပ္လာၾကသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခင္ကစာနယ္ဇင္းေလာကမွ စာေရးဆရာ၊ ဆရာမႀကီးမ်ားမွာ ျမန္မာ့အႏုပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုိယ္တုိင္ လက္ေတြ႔ ကြင္းဆင္းေလ့လာကာ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ စာအုပ္၊ စားတမ္းမ်ား ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုေခတ္ စာနယ္ဇင္းေလာက၊ မီဒီယာေလာကတြင္ ထိုသို႔ ျမန္မာအႏုပညာကို ထုတ္ေဖာ္ေရးသားမႈ အားနည္းေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ “တိမ္ယံ အိပ္မက္ မိုးထက္နရီ” အမည္ရွိ ၀တၳဳရွည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသားစာေပဆု ရရွိခဲ့ေသာ စာေရးဆရာ ဆူးငွက္က ဆိုသည္။
“အကလုိ႔ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ျမန္မာ့အကလုိ႔မထင္နဲ႔ dancer လုိ႔ေခၚေနတဲ့ အေနာက္တုိင္းအကပဲ။ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြမွာ လည္း အင္တာဗ်ဴးလုိက္ရင္ ဒါပဲ။ ျမန္မာအကနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးတဲ့၊ ျမန္းတဲ့သူ၊ ေဖာ္ျပတဲ့သူ လုံး၀မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီပညာရဲ႕ အတိမ္အနက္ကုိလည္း မေလ့လာေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ မေဖာ္ျပႏုိင္ေတာ့ဘူးေပ့ါ” ဟု မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္သည့္ ဆရာဆူးငွက္က ဆိုသည္။
ျမန္မာအကႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါး ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာအကပညာရွင္ ေဒၚၾသဘာေသာင္း တီထြင္ ဖန္တီးခဲ့သည့္ အေျခခံျမန္မာအက “ကဗ်ာလြတ္” ကကြက္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ ထားေသာ "ဗုံေလးလုံးသံစဥ္ ဂႏၴ၀င္ အကပေဒသာ" ဗီစီဒီကုိ စီစဥ္႐ုိက္ကူး ထုတ္လုပ္ႏုိင္ရန္ႀကိဳးစားလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
Tuesday, 23 February 2010 17:20 သဲသဲ
ဧရာ၀တီ
