အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၁၀ ပါတီကို တရားဝင္ ရပ္တည္ခြင့္ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ယေန႔ညေနတြင္ စစ္အစိုးရပိုင္ မီဒီယာမွတဆင့္ ေၾကညာလိုက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည့္ တည္ဆဲ ပါတီေဟာင္းမ်ားအနက္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD)၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (SNLD)၊ ျပည္ေထာင္စု ပအိုးဝ္အမ်ိဳးသားမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းျပည္ ကိုးကန္႔ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီႏွင့္ “ဝ” အမ်ိဳးသား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ တို႔ျဖစ္ၾကၿပီး ယင္းပါတီတို႔သည္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ဆက္လက္ တည္ေထာင္ခြင့္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္တို႔ကို ေလွ်ာက္ထားျခင္းမရွိသျဖင့္ ဖ်က္သိမ္းျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေၾကညာသြားသည္။
ယခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုတင္ၾကသည့္ ပါတီသစ္မ်ားအနက္ ျပည္ေထာင္စု ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၊ ျမန္မာဒီမိုကေရစီ ကြန္ဂရက္၊ ၿမိဳ (ေခၚ) ခမီ အမ်ိဳးသား ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးပါတီ (ျပည္) တို႔ကို လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္စလံုးတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ ဖ်က္သိမ္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာခံရသည့္ ၁၀ ပါတီတို႔သည္ ဆက္လက္တည္ေထာင္ခြင့္ မေလွ်ာက္ထားျခင္း၊ မွတ္ပံုမတင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္စလံုးတြင္ ဝင္ေရာက္ မယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တရားဝင္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘဲ ဖ်က္သိမ္းလိုက္သည္ဟု စစ္အစိုးရ မီဒီယာမွ ေၾကညာသြားသည္။
ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ယခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳထားသည့္ ၄၂ ပါတီအနက္ ၅ ပါတီတို႔ကို ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္ၿပီး က်န္ရွိသည့္ ၃၇ ပါတီတို႔သည္ စစ္အစိုးရ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ ေရဒီယုိတို႔မွတဆင့္ ေျပာဆိုခြင့္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေျပာဆိုလိုသည့္ ပါတီမူဝါဒဆိုင္ရာမ်ားကို စာမ်က္ႏွာ ၇ မ်က္ႏွာထက္ မပိုေစဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ထံသို႔ ၇ ရက္ႀကိဳတင္၍ တင္ျပရမည္ဟု ဆိုသည္။
ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ တင္ျပခ်က္မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒က ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ညိႇႏႈိင္း စိစစ္ၿပီး ထုတ္လႊင့္သင့္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုသာ ၾကာျမင့္ခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္စာ ထုတ္လႊင့္ခြင့္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။
ယေန႔အထိ ပါတီ ၃၃ ပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္သို႔ ပါတီဝင္အင္အားစာရင္း တင္ျပထားသည္။
ယခုဖ်က္သိမ္းခံရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ NLD သည္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ ပါတီျဖစ္ၿပီး ယခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ တရားမွ်တမႈ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟုဆိုကာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းမျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
NLD သည္ ယမန္ႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္းက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကညာစာတမ္းပါ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလုံး ႁခြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးရန္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒကို ျပန္လည္ သုံးသပ္ျပင္ဆင္ရန္ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အလႊာအသီးသီး ပါ၀င္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာခြင့္ျပဳရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ားကို စစ္အစိုးရက လိုက္ေလ်ာမွသာ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည္ဟု ေၾကညာထားသည္။
ယခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ NLD ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား ဦးစီးၿပီး အစည္းအေဝးတရပ္ က်င္းပကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ မ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔ခြင့္အေရးမ်ား ရရွိရန္ ဦးတည္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု ဆိုကာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ NLD က သပိတ္ေမွာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
ရင္းျမစ္။ ။ဧရာ၀တီ
Tuesday, September 14, 2010
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားလုူငယ္မ်ားပါတီ အင္းစိန္မွာ စည္း႐ံုးေရးလုပ္
ဦးရဲထြန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျမန္မာႏုိင္ငံ) ပါတီဟာ ခြပ္ေဒါင္း တံဆိပ္နဲ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားဆိုတဲ့ နာမည္ကုိ အသံုးျပဳၿပီး စက္တင္ဘာ ၁၃ ရက္ ဒီကေန႔ မနက္ပုိင္းက အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ ျဖန္႔ေဝခဲ့တဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ခံေတြ မေက်မနပ္ျဖစ္ ေနၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ဒီလုပ္ရပ္ဟာ ကုိမင္းကုိႏုိင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႕နဲ႔ ထင္ေယာင္ထင္မွား လုပ္ၿပီး စည္း႐ံုးမဲဆြယ္တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက အင္းစိန္ၿမိဳ႕ ေဈးႀကီး တေဈးလံုး၊ ေနာက္ လိႈင္ျမစ္လမ္းတေလွ်ာက္ အဲဒီမွာ ျဖန္႔ေဝသြားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြလည္း ေရာင္းေနတယ္။ သူတို႔ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေပါ့။ အဲဒီ ျဖန္႔သြားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ၈၈ မ်ိဳးဆက္ လူငယ္မ်ားဆိုတာဟာ တကယ့္ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြးနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔အက်ိဳးစီးပြား လုပ္သြားတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ေၾကညာခ်က္ထုတ္ေနတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုတာဟာ အတုအေယာင္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အတုအေယာင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဲေပးဖို႔ ဆႏၵမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ မဲမေပးခ်င္တာလဲ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၿပီးေတာ့ စီးပြားရွာ ခ်မ္းသာေနတဲ့ လူေတြ ျဖစ္ေနတယ္။”
ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးရဲထြန္းကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား နာမည္နဲ႔ ခြပ္ေဒါင္း တံဆိပ္ဟာ သူတုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးစြဲလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္က ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းအတြက္ ခုလို စည္း႐ံုးျဖန္႔ေဝခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပါတီမွတ္ပံုတင္ၿပီးေတာ့ တရားဝင္ လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုတာ ရန္ကုန္တတိုင္းလံုး သိၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ့ ေဝတဲ့စာကလည္း အသစ္အဆန္းမဟုတ္ဖူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူသို႔ ေပးပို႔ေသာ သဝဏ္လႊာဆိုတာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၆ လပိုင္းကတည္းက ေဝခဲ့တဲ့ စာပါ။ အခုက်ေတာ့ ဘာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီက အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္တဦးေပါ့ဗ်ာ၊ ဦးလွထြန္း အဲဒီမွာ ဝင္ၿပိဳင္မွာဆိုေတာ့ အဲဒီ နယ္ေျမေလးမွာ မနက္ကေတာ့ အင္အား ၃၅ ေယာက္ေလာက္က သြားၿပီးေတာ့ဗ်ာ၊ အဲဒါ ျပည္သူလူထုကို ဒီ သေကၤတေလးကို သိေအာင္ လိုက္လုပ္ၾကတာပါ။”
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျမန္မာႏုိင္ငံ) ပါတီဟာ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္း ၈၇ ဦး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖုိ႔ စာရင္းေပးသြင္းထားပါတယ္။ အဲဒီ ပါတီဟာ စစ္အစုိးရရဲ့ အေထာက္အပံ့ ရရွိထားၿပီး၊ ၾကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီရဲ့ လက္ေဝခံပါတီတခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ သတင္းေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးရဲထြန္းကေတာ့ ဒီစြပ္စြဲေျပာဆုိခ်က္ေတြ မဟုတ္မွန္ ေၾကာင္း ျငင္းဆုိပါတယ္။
ဦးရဲထြန္းဟာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးလြင္ရဲ့ ညီအရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရင္းျမစ္။ ။RFA
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက အင္းစိန္ၿမိဳ႕ ေဈးႀကီး တေဈးလံုး၊ ေနာက္ လိႈင္ျမစ္လမ္းတေလွ်ာက္ အဲဒီမွာ ျဖန္႔ေဝသြားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြလည္း ေရာင္းေနတယ္။ သူတို႔ တံဆိပ္ေတြနဲ႔ တြဲဖက္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေပါ့။ အဲဒီ ျဖန္႔သြားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ၈၈ မ်ိဳးဆက္ လူငယ္မ်ားဆိုတာဟာ တကယ့္ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြးနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔အက်ိဳးစီးပြား လုပ္သြားတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ေၾကညာခ်က္ထုတ္ေနတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုတာဟာ အတုအေယာင္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အတုအေယာင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဲေပးဖို႔ ဆႏၵမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ မဲမေပးခ်င္တာလဲ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၿပီးေတာ့ စီးပြားရွာ ခ်မ္းသာေနတဲ့ လူေတြ ျဖစ္ေနတယ္။”
ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးရဲထြန္းကေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား နာမည္နဲ႔ ခြပ္ေဒါင္း တံဆိပ္ဟာ သူတုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးစြဲလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္က ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းအတြက္ ခုလို စည္း႐ံုးျဖန္႔ေဝခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပါတီမွတ္ပံုတင္ၿပီးေတာ့ တရားဝင္ လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုတာ ရန္ကုန္တတိုင္းလံုး သိၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ့ ေဝတဲ့စာကလည္း အသစ္အဆန္းမဟုတ္ဖူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူသို႔ ေပးပို႔ေသာ သဝဏ္လႊာဆိုတာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၆ လပိုင္းကတည္းက ေဝခဲ့တဲ့ စာပါ။ အခုက်ေတာ့ ဘာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီက အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္တဦးေပါ့ဗ်ာ၊ ဦးလွထြန္း အဲဒီမွာ ဝင္ၿပိဳင္မွာဆိုေတာ့ အဲဒီ နယ္ေျမေလးမွာ မနက္ကေတာ့ အင္အား ၃၅ ေယာက္ေလာက္က သြားၿပီးေတာ့ဗ်ာ၊ အဲဒါ ျပည္သူလူထုကို ဒီ သေကၤတေလးကို သိေအာင္ လိုက္လုပ္ၾကတာပါ။”
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျမန္မာႏုိင္ငံ) ပါတီဟာ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္း ၈၇ ဦး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖုိ႔ စာရင္းေပးသြင္းထားပါတယ္။ အဲဒီ ပါတီဟာ စစ္အစုိးရရဲ့ အေထာက္အပံ့ ရရွိထားၿပီး၊ ၾကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီရဲ့ လက္ေဝခံပါတီတခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ သတင္းေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးရဲထြန္းကေတာ့ ဒီစြပ္စြဲေျပာဆုိခ်က္ေတြ မဟုတ္မွန္ ေၾကာင္း ျငင္းဆုိပါတယ္။
ဦးရဲထြန္းဟာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးလြင္ရဲ့ ညီအရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရင္းျမစ္။ ။RFA
ပညာကို ဟမ္ဘာဂါလိုေရာင္းေနတဲ့ ေခတ္
ဒီကေန႔ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြအတြက္ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ေမြးထုတ္ေပး႐ံုသက္သက္ျဖစ္ေနၿပီး တကၠသိုလ္ေတြဟာလည္း ဘြဲ႕ရလုပ္သားေတြအစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ စက္႐ံုႀကီးေတြျဖစ္ေနၿပီ။
ဂဏန္းတြက္စက္ပ်က္ရင္ ေစ်းမေရာင္းတတ္
အေမရိကန္ပညာေရးေလာကမွာ တစ္ေန႔တျခားက်ယ္သထက္ က်ယ္ေအာင္ၾကားေနရတဲ့ ညည္းညဴသံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဂဏန္းတြက္စက္ပ်က္သြားတာနဲ႔ ေစ်းမေရာင္းတတ္တဲ့ အေရာင္းေစ်းသည္ေတြ၊ သူမ်ားေရးထားတဲ ့ျပ႒ာန္းစာအုပ္မရွိရင္ စာမသင္တတ္ေတာ့တဲ့ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ဘလူးပရင့္မရွိရင္ ဘာမွမလုပ္တတ္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အသင့္ေဖာ္စပ္ ထုတ္လုပ္ေပးထားတဲ့ ေဆး၀ါးေတြမရွိရင္ ေလခ်ဳပ္ေလေအာင့္ျဖစ္တဲ့ လူနာအတြက္ ေလေဆးေလးေတာင္ စပ္ၿပီး ကုမေပးႏိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြပဲ မ်ားေနတယ္။ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ ပညာတတ္ေတြရွားပါးသထက္ ရွားပါးလာေနတယ္။ အခုေက်ာင္းေတြက ထြက္လာတာေတြက စာတတ္သူေတြခ်ည္းပဲ။ ပညာတတ္မပါဘူးလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြလည္း မၾကာမၾကာၾကားရတယ္။ အေမရိကန္မွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက ပညာရပ္နယ္ပယ္အားလံုးလိုလိုမွာ ေျပာဆိုညည္းတြားေနၾကတဲ့ အသံေတြညံေနပါတယ္။
အစိုးရေတြက ေစ်းတြက္ တြက္ၾက
ပညာကိုတန္ဖိုးထားသူတိုင္းက ပညာေရးကိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားလုိ သေဘာထားလုပ္ကိုင္ေနၾကတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကဘူး။ တကၠသိုလ္ဆရာေတြက ေမာ္ေတာ္ကားေရာင္းသမားလို ကမၻာလွည့္ၿပီး ေက်ာင္းေၾကာ္ျငာရင္း ႏုိင္ငံတကာေက်ာင္းသားေတြ စုေဆာင္းေနတာကိုလည္း ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကတယ္။ ပညာေရးကို စီးပြားေရးရဲ႕လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သေဘာထားလာၾကတာကို ေတာ္ေတာ္ကို စက္ဆုပ္ၾကတယ္။ စက္ဆုပ္ေပမယ့္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ႏိုင္ငံတိုင္းႏုိင္ငံတိုင္းရဲ႕ အစိုးရေတြ ကိုယ္တိုင္က ဘာမဆို 'ေစ်းတြက္' တြက္ၿပီး ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္လုပ္သလို လုပ္ေနၾကတာဆိုေတာ့ ပညာရွင္ေတြ လက္မိႈင္ခ်ေနၾကရေတာ့တယ္။
ပညာကို ဟမ္ဘာဂါလိုေရာင္း
ပညာကို ႐ွဴးဖိနပ္ေရာင္းသလို၊ ဟမ္ဘာဂါနဲ႔ ကိုကာကိုလာေရာင္းသလို သေဘာထားေနၾကေတာ့ ပညာရဲ႕တန္ဖိုးဟာတစ္ေန႔တျခား က်ဆင္းလာခဲ့ရတယ္။ လူေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ထက္ ကြန္ပ်ဴတာဆီက အေျဖထုတ္ယူဖို႔ေလာက္သာ အားသန္ၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း စာအုပ္ေတြထဲက သေဘာတရားေတြနဲ႔ ေဖာ္ျမဴလာေတြကိုပဲ အားကိုးၾကတယ္။ လူ႕ဦးေႏွာက္ဟာ ကြန္ပ်ဴတာေလာက္ေတာင္ အသံုးမက်ေတာ့သလိုျဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ၾကာလာေတာ့ လူ႔ဦးေႏွာက္နဲ႔သတ္မွတ္တဲ့ လူ႔တန္ဖိုးေတြနဲ႔ လူသားစံႏႈန္းေတြအားလံုးလိုလိုဟာ ယုတ္ေလ်ာ့က်ဆင္းၿပီး စံခ်ိန္မမီျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တယ္။
အိမ္ေထာင္စနစ္
လူေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဆိုတာပဲၾကည့္။ ကမၻာဦးအစက လင္ရယ္၊မယားရယ္၊ အိမ္ေထာင္ရယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ ေယာက်္ားမိန္းမေတြဟာ ႏြားအုပ္ႀကီးထဲကႏြားေတြလိုပဲေနၾကတယ္။ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ အုပ္စုလိုက္ေရႊ႕ေျပာင္းသြားလာ ေနထိုင္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးစားေသာက္လာတတ္ၿပီး အေျခတက်ရြာတည္ေနလာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ လင္ရယ္၊ မယားရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္နဲ႔ အိုးအိမ္တည္ေဆာက္ေနထုိင္တယ္။ အဲဒီအဆင့္ကို ယဥ္ေက်းလာတဲ့အဆင့္(Civilized)လို႔သတ္မွတ္တယ္။ ဒါေတာင္ တစ္လင္တစ္မယားမဟုတ္ေသးဘူး။ စစ္ႏိုင္လို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာတဲ့ မိန္းမေတြကို ေယာက္်ားေတြက မယားအျဖစ္ထားတဲ့အတြက္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ မယားအမ်ားအျပားေနလာၾကတယ္။ ေနာင္ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္ျမင့္သထက္ျမင့္လာမွ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကို ဥပေဒေတြဘာေတြျပဳၿပီး ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။
အေဖာ္ဆိုတဲ႔ေနနည္း
ေဟာ အခုေတာ့ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ လူသားမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္တဲ့အခ်ဳပ္အေႏွာင္လိုျဖစ္တယ္။ ေခတ္မမီေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မထားတဲ့ အတူေနခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခိုက္ အတူေန၊ ေနခ်င္စိတ္မရွိတဲ့အခါ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေနဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံက်င့္သံုးၿပီး 'အေဖာ္'(Companion)လို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေနနည္းမ်ဳိးနဲ႔ေနထုိင္ၾကတာေတြ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးက်င့္သံုးေနၾကတယ္။ ျပင္သစ္ကေတြးေခၚပညာရွင္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ယန္းေပါဆတ္နဲ႔ ဆီမြန္ဒီဘူဗြားတို႔ဆိုရင္ လက္မထပ္ဘဲနဲ႔ တစ္သက္လံုး (Life companion) ဆိုၿပီးေနသြားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အတူေနၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေမြးၿပီးမွ လက္ထပ္တာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ အိမ္ေထာင္နဲ႔ မိသားစုဆိုတဲ့ ႏႈန္းစံေတြ ေျပာင္းလဲသြားပံုကိုေျပာတာပါ။
ဆန္႔က်င္ဘက္ထိေျပာင္းလဲ
မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုဆိုရင္လည္း စစ္မျဖစ္မီ ေခတ္ကဆိုရင္ ေျခမ်က္စိဖံုးတဲ့ ဂါ၀န္ရွည္ပြပြႀကီးေတြကို အတြင္းက ရင္စည္းက်ပ္က်ပ္ခံၿပီး ၀တ္ၾကတာပါ။ မိန္းကေလးရဲ႕ အပ်ဳိစင္ဘ၀ကိုလည္း အသက္နဲ႔ထပ္တူ တန္ဖိုးထားကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ လက္မထပ္ရေသးဘဲ ကိုယ္၀န္ရွိလာတဲ့ မိန္းကေလးမ်ဳိးဆိုရင္ရြာကေန ႏွင္ထုတ္တဲ့အထိေတာင္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ေလ့ရွိတယ္။ ေဟာ အခုေခတ္ေတာ့ ၀တ္ပံုဆင္ပံုေတြ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီၾကပံုေတြမ်ား ေျပာေတာင္မျပတတ္ေတာ့ေအာင္ ကမ္းကုန္ေနၾကပါၿပီ။ အလယ္တန္းရြယ္ ဆယ့္သံုးဆယ့္ ေလးႏွစ္သမီးအခ်င္းခ်င္း အပ်ဳိစင္အျဖစ္ရွိေနေသးတယ္ဆိုရင္ ကဲ့ရဲ႕ၾကသတဲ့။ လူမႈေရးေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးညံ့ဖ်င္းတယ္ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္ၾကသတဲ့။ လူ႔တန္ဖိုးေတြေျပာင္းလဲသြားပံုကို ၾကည့္ပါဦး။ ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာ ျဖစ္သြားတဲ့အထိကို ေျပာင္းကုန္ၾကတာ မဟုတ္လား။
အႏုတ္လကၡဏာမ်ားမ်ား
လူမႈေရးနယ္ပယ္အတြင္းက တန္ဖိုးေတြနဲ႔ ႏႈန္းစံေတြေျပာင္းလဲမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တာကနည္းနည္း၊ အႏုတ္လကၡဏာေဆာင္တာကမ်ားမ်ား ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ စ႐ိုက္ေတြကလည္း မယံုႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိကို ၾကမ္းၾကဳတ္ခက္ထန္ကုန္ၾကတယ္။ အ႐ူးတစ္ေယာက္ကိုယ္မွာ ယမ္းထုပ္ေတြပတ္ခ်ီေပးၿပီး ေစ်းထဲေလွ်ာက္ေျပးေနတုန္း အေ၀းထိန္းခလုတ္ႏွိပ္ေဖာက္ခြဲတာမ်ဳိး ဘယ္ေခတ္ကရွိခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ခရီးသည္ေတြအျပည့္ပါတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြကိုအပိုင္စီးၿပီး လူေနအေဆာက္အအံုႀကီးကို ဝင္ေဆာင့္တာမ်ဳိးလည္း ဘယ္တုန္းကၾကားဖူးလို႔လဲ။ ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္ပ်ံေပၚ ဗံုးေတြတင္ၿပီး မူလတန္းေက်ာင္းကေလးေပၚ က်က်၊ ေဆး႐ံုေပၚက်က်၊ က်ခ်င္တဲ့ေနရာ က်။ မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိပ္ဆိုၿပီး ဗံုးၾကဲခ်တာမ်ဳိးေရာ ဘယ္အခါကၾကားဖူးလို႔လဲ 'ရက္စက္မႈ အေပါင္းသရဖူေဆာင္းေတာ့သည္' လို႔ကိုေျပာရေတာ့မယ့္ ေခတ္ႀကီးပဲ။
ပညာမတတ္ဘြဲ႔ရေတြ တစ္ပံုႀကီး
အႏုတ္လကၡဏာေတြမ်ားၿပီး ဆုတ္ကပ္ႀကီးျဖစ္ေနရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ လူသားေတြ ဥာဏ္ရည္ယုတ္ေလ်ာ့က်ဆင္းလာတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းလိုလုိမွာပဲ စာေမးပြဲေအာင္ၿပီး ဘြဲ႕လက္မွတ္ရဖို႔ေလာက္ကိုသာ ေက်ာင္းေတြနဲ႔ တကၠသိုလ္ေတြက အာ႐ံုစိုက္လုပ္ေနၾကၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ဥာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏုိင္တဲ့ အသိဥာဏ္ပညာျမင့္မားဖို႔ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားခဲ့ၾကတယ္။ ရလဒ္က ပညာမတတ္တဲ့ ဘြဲ႕ရေတြ တစ္ပံုႀကီးေပၚထြက္လာတာပဲ ျဖစ္တယ္။
သူတုိ႔တစ္ေတြဟာ သူမ်ားေရးထားတဲ့ စာေတြအလြတ္က်က္ၿပီး စာေမးပြဲေအာင္လာၾကတာပဲရွိတယ္။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့အေျခအေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ဘာတစ္ခုမွကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။
Written by လူထုစိန္ဝင္း
ဂဏန္းတြက္စက္ပ်က္ရင္ ေစ်းမေရာင္းတတ္
အေမရိကန္ပညာေရးေလာကမွာ တစ္ေန႔တျခားက်ယ္သထက္ က်ယ္ေအာင္ၾကားေနရတဲ့ ညည္းညဴသံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဂဏန္းတြက္စက္ပ်က္သြားတာနဲ႔ ေစ်းမေရာင္းတတ္တဲ့ အေရာင္းေစ်းသည္ေတြ၊ သူမ်ားေရးထားတဲ ့ျပ႒ာန္းစာအုပ္မရွိရင္ စာမသင္တတ္ေတာ့တဲ့ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ဘလူးပရင့္မရွိရင္ ဘာမွမလုပ္တတ္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အသင့္ေဖာ္စပ္ ထုတ္လုပ္ေပးထားတဲ့ ေဆး၀ါးေတြမရွိရင္ ေလခ်ဳပ္ေလေအာင့္ျဖစ္တဲ့ လူနာအတြက္ ေလေဆးေလးေတာင္ စပ္ၿပီး ကုမေပးႏိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြပဲ မ်ားေနတယ္။ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ ပညာတတ္ေတြရွားပါးသထက္ ရွားပါးလာေနတယ္။ အခုေက်ာင္းေတြက ထြက္လာတာေတြက စာတတ္သူေတြခ်ည္းပဲ။ ပညာတတ္မပါဘူးလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြလည္း မၾကာမၾကာၾကားရတယ္။ အေမရိကန္မွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက ပညာရပ္နယ္ပယ္အားလံုးလိုလိုမွာ ေျပာဆိုညည္းတြားေနၾကတဲ့ အသံေတြညံေနပါတယ္။
အစိုးရေတြက ေစ်းတြက္ တြက္ၾက
ပညာကိုတန္ဖိုးထားသူတိုင္းက ပညာေရးကိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားလုိ သေဘာထားလုပ္ကိုင္ေနၾကတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကဘူး။ တကၠသိုလ္ဆရာေတြက ေမာ္ေတာ္ကားေရာင္းသမားလို ကမၻာလွည့္ၿပီး ေက်ာင္းေၾကာ္ျငာရင္း ႏုိင္ငံတကာေက်ာင္းသားေတြ စုေဆာင္းေနတာကိုလည္း ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကတယ္။ ပညာေရးကို စီးပြားေရးရဲ႕လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သေဘာထားလာၾကတာကို ေတာ္ေတာ္ကို စက္ဆုပ္ၾကတယ္။ စက္ဆုပ္ေပမယ့္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ႏိုင္ငံတိုင္းႏုိင္ငံတိုင္းရဲ႕ အစိုးရေတြ ကိုယ္တိုင္က ဘာမဆို 'ေစ်းတြက္' တြက္ၿပီး ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္လုပ္သလို လုပ္ေနၾကတာဆိုေတာ့ ပညာရွင္ေတြ လက္မိႈင္ခ်ေနၾကရေတာ့တယ္။
ပညာကို ဟမ္ဘာဂါလိုေရာင္း
ပညာကို ႐ွဴးဖိနပ္ေရာင္းသလို၊ ဟမ္ဘာဂါနဲ႔ ကိုကာကိုလာေရာင္းသလို သေဘာထားေနၾကေတာ့ ပညာရဲ႕တန္ဖိုးဟာတစ္ေန႔တျခား က်ဆင္းလာခဲ့ရတယ္။ လူေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ထက္ ကြန္ပ်ဴတာဆီက အေျဖထုတ္ယူဖို႔ေလာက္သာ အားသန္ၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း စာအုပ္ေတြထဲက သေဘာတရားေတြနဲ႔ ေဖာ္ျမဴလာေတြကိုပဲ အားကိုးၾကတယ္။ လူ႕ဦးေႏွာက္ဟာ ကြန္ပ်ဴတာေလာက္ေတာင္ အသံုးမက်ေတာ့သလိုျဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ၾကာလာေတာ့ လူ႔ဦးေႏွာက္နဲ႔သတ္မွတ္တဲ့ လူ႔တန္ဖိုးေတြနဲ႔ လူသားစံႏႈန္းေတြအားလံုးလိုလိုဟာ ယုတ္ေလ်ာ့က်ဆင္းၿပီး စံခ်ိန္မမီျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တယ္။
အိမ္ေထာင္စနစ္
လူေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဆိုတာပဲၾကည့္။ ကမၻာဦးအစက လင္ရယ္၊မယားရယ္၊ အိမ္ေထာင္ရယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ ေယာက်္ားမိန္းမေတြဟာ ႏြားအုပ္ႀကီးထဲကႏြားေတြလိုပဲေနၾကတယ္။ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ အုပ္စုလိုက္ေရႊ႕ေျပာင္းသြားလာ ေနထိုင္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးစားေသာက္လာတတ္ၿပီး အေျခတက်ရြာတည္ေနလာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ လင္ရယ္၊ မယားရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္နဲ႔ အိုးအိမ္တည္ေဆာက္ေနထုိင္တယ္။ အဲဒီအဆင့္ကို ယဥ္ေက်းလာတဲ့အဆင့္(Civilized)လို႔သတ္မွတ္တယ္။ ဒါေတာင္ တစ္လင္တစ္မယားမဟုတ္ေသးဘူး။ စစ္ႏိုင္လို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာတဲ့ မိန္းမေတြကို ေယာက္်ားေတြက မယားအျဖစ္ထားတဲ့အတြက္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ မယားအမ်ားအျပားေနလာၾကတယ္။ ေနာင္ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္ျမင့္သထက္ျမင့္လာမွ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကို ဥပေဒေတြဘာေတြျပဳၿပီး ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။
အေဖာ္ဆိုတဲ႔ေနနည္း
ေဟာ အခုေတာ့ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ လူသားမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္တဲ့အခ်ဳပ္အေႏွာင္လိုျဖစ္တယ္။ ေခတ္မမီေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မထားတဲ့ အတူေနခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခိုက္ အတူေန၊ ေနခ်င္စိတ္မရွိတဲ့အခါ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေနဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံက်င့္သံုးၿပီး 'အေဖာ္'(Companion)လို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေနနည္းမ်ဳိးနဲ႔ေနထုိင္ၾကတာေတြ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးက်င့္သံုးေနၾကတယ္။ ျပင္သစ္ကေတြးေခၚပညာရွင္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ယန္းေပါဆတ္နဲ႔ ဆီမြန္ဒီဘူဗြားတို႔ဆိုရင္ လက္မထပ္ဘဲနဲ႔ တစ္သက္လံုး (Life companion) ဆိုၿပီးေနသြားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အတူေနၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေမြးၿပီးမွ လက္ထပ္တာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ အိမ္ေထာင္နဲ႔ မိသားစုဆိုတဲ့ ႏႈန္းစံေတြ ေျပာင္းလဲသြားပံုကိုေျပာတာပါ။
ဆန္႔က်င္ဘက္ထိေျပာင္းလဲ
မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုဆိုရင္လည္း စစ္မျဖစ္မီ ေခတ္ကဆိုရင္ ေျခမ်က္စိဖံုးတဲ့ ဂါ၀န္ရွည္ပြပြႀကီးေတြကို အတြင္းက ရင္စည္းက်ပ္က်ပ္ခံၿပီး ၀တ္ၾကတာပါ။ မိန္းကေလးရဲ႕ အပ်ဳိစင္ဘ၀ကိုလည္း အသက္နဲ႔ထပ္တူ တန္ဖိုးထားကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ လက္မထပ္ရေသးဘဲ ကိုယ္၀န္ရွိလာတဲ့ မိန္းကေလးမ်ဳိးဆိုရင္ရြာကေန ႏွင္ထုတ္တဲ့အထိေတာင္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ေလ့ရွိတယ္။ ေဟာ အခုေခတ္ေတာ့ ၀တ္ပံုဆင္ပံုေတြ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီၾကပံုေတြမ်ား ေျပာေတာင္မျပတတ္ေတာ့ေအာင္ ကမ္းကုန္ေနၾကပါၿပီ။ အလယ္တန္းရြယ္ ဆယ့္သံုးဆယ့္ ေလးႏွစ္သမီးအခ်င္းခ်င္း အပ်ဳိစင္အျဖစ္ရွိေနေသးတယ္ဆိုရင္ ကဲ့ရဲ႕ၾကသတဲ့။ လူမႈေရးေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးညံ့ဖ်င္းတယ္ဆိုၿပီး ေ၀ဖန္ၾကသတဲ့။ လူ႔တန္ဖိုးေတြေျပာင္းလဲသြားပံုကို ၾကည့္ပါဦး။ ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာ ျဖစ္သြားတဲ့အထိကို ေျပာင္းကုန္ၾကတာ မဟုတ္လား။
အႏုတ္လကၡဏာမ်ားမ်ား
လူမႈေရးနယ္ပယ္အတြင္းက တန္ဖိုးေတြနဲ႔ ႏႈန္းစံေတြေျပာင္းလဲမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တာကနည္းနည္း၊ အႏုတ္လကၡဏာေဆာင္တာကမ်ားမ်ား ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ စ႐ိုက္ေတြကလည္း မယံုႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိကို ၾကမ္းၾကဳတ္ခက္ထန္ကုန္ၾကတယ္။ အ႐ူးတစ္ေယာက္ကိုယ္မွာ ယမ္းထုပ္ေတြပတ္ခ်ီေပးၿပီး ေစ်းထဲေလွ်ာက္ေျပးေနတုန္း အေ၀းထိန္းခလုတ္ႏွိပ္ေဖာက္ခြဲတာမ်ဳိး ဘယ္ေခတ္ကရွိခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ခရီးသည္ေတြအျပည့္ပါတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြကိုအပိုင္စီးၿပီး လူေနအေဆာက္အအံုႀကီးကို ဝင္ေဆာင့္တာမ်ဳိးလည္း ဘယ္တုန္းကၾကားဖူးလို႔လဲ။ ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္ပ်ံေပၚ ဗံုးေတြတင္ၿပီး မူလတန္းေက်ာင္းကေလးေပၚ က်က်၊ ေဆး႐ံုေပၚက်က်၊ က်ခ်င္တဲ့ေနရာ က်။ မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိပ္ဆိုၿပီး ဗံုးၾကဲခ်တာမ်ဳိးေရာ ဘယ္အခါကၾကားဖူးလို႔လဲ 'ရက္စက္မႈ အေပါင္းသရဖူေဆာင္းေတာ့သည္' လို႔ကိုေျပာရေတာ့မယ့္ ေခတ္ႀကီးပဲ။
ပညာမတတ္ဘြဲ႔ရေတြ တစ္ပံုႀကီး
အႏုတ္လကၡဏာေတြမ်ားၿပီး ဆုတ္ကပ္ႀကီးျဖစ္ေနရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ လူသားေတြ ဥာဏ္ရည္ယုတ္ေလ်ာ့က်ဆင္းလာတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းလိုလုိမွာပဲ စာေမးပြဲေအာင္ၿပီး ဘြဲ႕လက္မွတ္ရဖို႔ေလာက္ကိုသာ ေက်ာင္းေတြနဲ႔ တကၠသိုလ္ေတြက အာ႐ံုစိုက္လုပ္ေနၾကၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ဥာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏုိင္တဲ့ အသိဥာဏ္ပညာျမင့္မားဖို႔ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားခဲ့ၾကတယ္။ ရလဒ္က ပညာမတတ္တဲ့ ဘြဲ႕ရေတြ တစ္ပံုႀကီးေပၚထြက္လာတာပဲ ျဖစ္တယ္။
သူတုိ႔တစ္ေတြဟာ သူမ်ားေရးထားတဲ့ စာေတြအလြတ္က်က္ၿပီး စာေမးပြဲေအာင္လာၾကတာပဲရွိတယ္။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့အေျခအေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ဘာတစ္ခုမွကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။
Written by လူထုစိန္ဝင္း
Subscribe to:
Posts (Atom)