“ ဗ်ဴဟာမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္”-

 

            ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္၊ ဝင္မွျဖစ္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ဝင္ကိုဝင္မယ္။ စစ္အစိုးရသည္ မတရား၊ ဟိုးတံုးက ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အစိုးရသည္လည္း မတရား၊ အခုဗိုလ္သန္းေရႊစစ္အစိုးရသည္လည္း မတရား၊ ဒါကိုႏိုင္ငံေရးသမားေတြသာမက ျပည္သူေရာ ကမၻာကပါသိပါတယ္။ သိသာသိတယ္ ဘာမ်ား ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ႏႈိင္ခဲ့ၾကလို႔တုံး။ ဟိုတံုးကလည္း မလုပ္ႏႈိင္ခဲ့ၾကဘူး အခုလည္း မလုပ္ႏႈိင္ၾကေသးဘူး၊ အႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေတာ္လွန္ခဲ့ၾက၊ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾက၊ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾက တာေတြ ဂုဏ္ယူစရာပါ၊ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ၊ ေလးစားစရာပါ။ ဒါက တက႑ မေအာင္ျမင္တာက တက႑ပါ။ ျပည္သူေတြ မလြတ္ေျမာက္ ေသးဘူး၊ နစ္သထက္နစ္လာတာကေတာ့ အမွန္ပဲ၊ ဒီအေျခအေနအေပၚမွာ အခုေပးေနတဲ့ အေျခအေနအရ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ့ နည္းနဲ႔ မတရားတဲ့ အစိုးရကို တရားတဲ့အစိုးရျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူမယ္ဆိုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ၾကအံုးမယ္။

            နဂိုလ္စစ္အစိုးရဆိုတာလည္း မတရားဘူး၊ သူေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက လည္း မတရားဘူး၊ အခု ထုတ္ျပန္တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကလည္းမတရားဘူး၊ ဒါလည္း လူတိုင္း သိပါတယ္၊ သိေပမယ့္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲကိုဝင္မယ္၊ ဝင္ၿပီးအနိုင္ရရင္ေသာ္၎၊ အမတ္ေနရာ အခ်ဳိ႔ရရင္ေသာ္၎၊ မတရားတဲ့ဖြဲ႔စည္းပံုကိုျပင္ယူမယ္၊ ဒီနည္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္ေအာင္၊ တိုးတက္လာေအာင္လုပ္ၾကမယ္။ တျခားနည္းေတြရွိရင္ရွိမယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီနည္း အေကာင္းဆံုးလို႔ ယူဆလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၾကမယ္ေပါ့၊ ဒီလိုနားလည္မိပါတယ္။

            ေကာင္းပါတယ္၊ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ဝင္ခ်င္ဝင္ႏႈိင္ပါတယ္၊ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ ေစတနာသက္သက္နဲ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္တိုင္းသည္ မွားလွ်င္လည္း ေစတနာအမွားဟုဆိုႏႈိင္ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္မွားလွ်င္ေတာ့ ခံရတာက လူထုပါပဲ။ အတြင္း ကိုဝင္ၿပီးတုိက္မယ္၊ ဒီဗ်ဴဟာသည္ အလြန္သိမ္ေမြ႔နက္နဲတဲ့ဗ်ဴဟာတခုပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလိုဗ်ဴဟာမ်ဳိးနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး အေတြ႔အႀကံဳ နည္းလွပါတယ္ဟု ထင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၾကမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္း အဘက္ဘက္မွ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္စဥ္းစားၾကၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ စစ္အစိုးရကို အတြင္းမွ ဝင္ၿပီးျပဳျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားရာတြင္ သူ႔ကိုမျပဳျပင္ႏႈိင္ဘဲ ကိုယ့္ကိုသူက ျပဳျပင္ၿပီးအသံုးခ်သြားမလား ဆိုတာကိုလည္း ႀကိဳတင္တြက္ဆၿပီး ျဖစ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ဘာမွမလုပ္တာနဲ႔စာရင္ လုပ္ႏႈိင္တာ တခုခုကိုလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးအေခၚေလာက္နဲ႔ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ၊ ဆိုလိုတာက ေရတိုေရရွည္နည္းဗ်ဴဟာ၊ နည္းပရိယာယ္နဲ႔  မဟာဗ်ဴဟာတို႔ အခိုင္အမာရွိထား ၾကရမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

            ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးသုေဝကေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနမွာစစ္အစိုးရက ဆုတ္ေပး ေနေသာ ေျခလွမ္းအတိုင္း လုိက္နင္းၿပီးေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္းနည္းျဖင့္သာ ဒီမိုကေရစီကို ေဖၚေဆာင္ႏႈိင္မည္ဟု ယူဆယံုၾကည္ပံုရပါသည္။ ယံုၾကည္ႏႈိင္ပါသည္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာဖို႔လည္း လိုပါသည္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုသည္မွာလည္း မွန္ကန္စြာ သံုးသပ္ေတြးေခၚ ဆင္ျခင္ႏႈိင္ၿပီး ျဖစ္တန္ရာေခ်ရွိသည့္အေျခခံ ရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔မဟုတ္ဘဲ မလုပ္ဘဲေနတာထက္ လုပ္တာက ေကာင္းတယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ အျခားနည္းမရွိေတာ့လို႔ မလုပ္မျဖစ္လုိက္လုပ္ရတာမ်ဳိး ကိုေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ေရာၿပီး မခ်သင့္ပါ။ မည္သုိ႔ဆိုေစ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ပါတီမ်ား အေနႏွင့္ ခိုင္မာသည့္ ယံုၾကည္ခ်က္နွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ နည္းဗ်ဴဟာ၊ ေရတိုေရရွည္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္တို႔ရွိေနၾကမည္ဟု ထင္ပါသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲက အခုမွစၾကရမည္မဟုတ္ပါလား။

            ေရြးေကာက္ပြဲကိုမဝင္ဘူး၊ ဝင္ကိုမဝင္ဘူး၊ မတရားတဲ့ အစိုးရက မတရားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒ နဲ႔ မတရားတဲ့ ေရြးေကာက္ ပြဲဥပေဒအရ ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ မည္သည့္အခါမွ် ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးမျဖစ္ႏႈိင္ပါ၊ ဆိုးက်ဳိးသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဆန္႔က်င္ၾကရမည္။ သပိတ္ေမွာက္ၾကရမည္၊ ဒါက ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ေရး အုပ္စုေတြရဲ႔ အသံေတြပါ။

            ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္လုိက္လွ်င္စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးက သက္ဆိုးရွည္သြားႏႈိင္သည္၊ ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔လည္း ေဝးသြား ႏႈိင္သည္၊ ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို မဝင္ဘဲ ဆန္႔က်င္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္ဟု အလြန္က်ယ္ေလာင္ျပင္းျပစြာ ေအာ္ဟစ္တင္ျပသံေတြလည္း ဆူညံေနၿပီျဖစ္သည္။ ထိုပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း နုိင္ငံေရး ဝါရင့္ဝါႏုစံုလွပါသည္၊ စစ္အာဏာ ရွင္စံနစ္ဆိုးမွ လြတ္ေျမာက္ ေရးအတြက္ မ.ဆ.လ ေခတ္မွတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ပါဝင္ၾကသလို ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပံု ေနာက္ပိုင္းမွ ပါဝင္ခဲ့ၾကသူေတြႏွင့္ စံုလင္လွပါသည္၊ ထိုသူတို႔၏ စြန္႔စားတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည့္ စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္လညး္ ခ်ီးက်ဴးေလးစားထိုက္လွပါသည္။

            အခုသူတို႔က ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္မွသာလွ်င္ဒီမိုကေရစီႏွင့္နီးမည္။ စစ္အစိုးရက ျပဳလုပ္မည့္ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ဒီမိုကေရစီ  ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရးအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ၿပီး စစ္အဏာရွင္စံနစ္ကို တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႀကံဖန္တီးၿပီး ႏိုင္တကာကိုမ်က္လွည့္ျပရန္ အကြက္ တခုပင္ျဖစ္သည္ဟု ေရြး/ ဆန္႔ ဘက္က ခံယူထားၾကပါသည္၊ ေရြး/ဆန္႔ ဘက္က ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သည့္ NCUB ဦးေမာင္ေမာင္ကလည္း ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုသည္ ဒီမုိကေရစီကို လံုးဝမေဖၚေဆာင္ႏႈိင္ပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ဒီမုိကေရစီကို သြားႏႈိင္သည္ဟု မယံုၾကည္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါသည္၊ သူတို႔ ယံုၾကည္သည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ ( Trust ) အတိုင္းသာ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါသည္။

            ေကာင္းပါသည္ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ခ်က္အတိုင္း ဆက္ေလွ်ာက္ျခင္းသည ္သဘာဝက်ပါသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ၿပီး မည္သည့္နည္းဗ်ဴဟာ၊ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ ဝင္ၾကမည္နည္း၊ ေယဘူယ်ဆန္ဆန္ သီဝရီဆန္ဆန္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေျပာၾကားခဲ့ၾကသည့္ ၾကက္တူေရြးစကားမ်ားေလာက္ႏွင့္ေတာ့ လူထုကို ဆက္ၿပီးမေျပာၾကားသင့္ေတာ့ပါ။ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္မွ်ျပည္ပက လႈပ္ရွားခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးလမ္းစဥ္သည္ မလြမ္းပါဟုဆိုလွ်င္ မနာၾက ပါႏွင့္၊ ဒါအမွန္ျဖစ္ေနပါသည္။ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္၊ ႏိုင္ငံ တကာ စစ္ခံုရုံးစသည္တို႔သည္ အဓိကမဟုတ္၊ သာမညလိုအပ္ခ်က္တခုသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါကို အဓိကအဆံုးအျဖတ္ေပးႏႈိင္သည့္ ျပည္ပဖိအားအျဖစ္ မွတ္ယူခဲ့ၾကကုန္၏။

            ေနာက္တခ်က္က ျပည္တြင္းက လူထုအားသည္သာအဓိက အဆံုးအျဖတ္အျဖစ္ ယံုၾကည္ မွတ္ယူၾကျပန္သည္။ ယံုၾကည္ႏႈိင္ပါသည္၊ လူထုအားသည္ သာ ပဓါန ဆိုသည့္စကားသည္ အင္မတန္ လူၾကားေကာင္းေသာ စကားျဖစ္ပါသည္။ မွန္လည္းမွန္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ လူထုအားတခု တည္းႏွင့္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏႈိင္ေသာ အေျခအေနႏွင့္ ကိစၥမ်ဳိးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အျခားအကူအညီ တခုခုလိုအပ္ေနေသးသလားဆိုတာေလာက္ေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးသတ္ဆံုးျဖတ္ႏႈိင္ဖို႔ အေရးႀကီးလွပါသည္၊ အားေကာင္းေသာ မိခင္အတြက္ သားဖြါးရန္ အကူအညီမလိုေသာ္လည္း အားနည္းေသာ မိခင္အတြက္ အကူအညီအျဖစ္ ဆရာဝန္၊ ဆရာမ လိုအပ္ပါသည္။ ဤအခ်က္ သည္ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ ဆရာႀကီးမ်ားအတြက္ အစြဲကင္းကင္း စဥ္းစားေတြးေခၚႏႈိင္ၿပီးမွ သဘာဝ က်သည့္ ယံုၾကည္ခ်က္တခု တည္ေဆာက္ဖို႔ပဲျဖစ္သည္။ သဘာဝမက်သည့္ က်ဳိးေၾကာင္းမခိုင္လံု သည့္ ယံုၾကည္ခ်က္ဟူသမွ်သည္ အရႈံးႏွင့္သာ အဆံုးသတ္စၿမဲျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုသည္ သာ ပဓါန ဟူေသာသေဘာတရားသည္ မွန္ကန္ေသာ္လည္း ျပည့္စံုလံုေလာက္သည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ၊ နည္းနည္းတိမ္ေနပါေသးသည္။

            ရွစ္ဆယ့္ရွစ္လူထုအေရးေတာ္ပံုသည္ အရွိန္အဟုန္ႀကီးလွပါသည္၊ သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီ မရခဲ့ၾကပါ။ အခုတရားဝင္ စစ္ကြ်န္ပင္ျဖစ္ေနရမည့္ ကိန္းဆိုက္ေနပါသည္။ သခၤန္းစာယူၾကရပါမည္။ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္အေရးအခင္းကိုလည္း ဘယ္မွာလည္း ေခါင္းေဆာင္၊ ဘာလည္းရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာဟု အေမးခံေနၾကရၿပီမဟုတ္ပါလား၊ အေျဖက ဘာထြက္ခဲ့သလဲ၊ ျပည္တြင္းမွာ ေထာင္က်သူေတြက်ကုန္တယ္၊ ျပည္ပကေတာ့ ဘယ္လိုအျမတ္ထြက္သလဲ၊ သက္ဆိုင္သူမ်ားမွ အပ ဘယ္သူမွမသိႏႈိင္ပါ။

            ျပည္တြင္းလႈံ႔ေဆာ္၊ ကုလအားကိုး ဗ်ဴဟာမ်ဳိးေလာက္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးဆိုရင္ မွားမယ္မဟုတ္ေတာ့ပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ေရြး/ဆန္႔ တို႔ဘက္ကလည္း ဘယ္လိုဗ်ဴဟာသစ္ေတြ၊ အေတြးအေခၚသစ္ေတြနဲ႔ စခန္းသြားၾကမလဲ ဆိုတာ ျပတ္သားဖို႔လိုအပ္ေနပါၿပီ။ အခု ေရြး/ဆန္႔ ဘက္မွာ ရပ္ၿပီးေအာ္ေနသူမ်ားအတြက္ ျပည္တြင္း အင္အယ္ဒီက ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္မယ္သာဆိုရင္ ေရြး/ဆန္႔ တို႔ေျပာေနတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကို၊ မယံုၾကည္ခ်က္အျဖစ္ လိုက္ၿပီးေျပာင္းၾကအံုးမွာလား။ ဒါလည္း မၾကာမွီေပၚလာေတာ့မည့္ အေျခအေနပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခံယူခ်က္ရဲ႔ အခန္းက႑ ရွိေသာ ႏိုင္ငံေရး သမားဆိုတာကိုလည္း ျပတ္သားစြာ ေတြ႔ျမင္ၾကရေတာ့မွာပါ။

            ထို႔ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးဘက္ကေရာ၊ မဝင္ေရးဘက္ကပါ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကိုက္ညီမည့္ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္၊ လမ္းစဥ္၊ လုပ္ဟန္မ်ား မွန္ကန္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏႈိင္မည္ ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ဘက္က ပင္ျဖစ္ေစ ျမန္မာျပည္ကို ဆင္းရဲတြင္းမွ ကယ္တင္ ႏႈိင္ၿပီး လူထု႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီအလံကို ဆြတ္ယူေပးအပ္ႏႈိင္မည္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း။…။

                                                                                              ဦးဖုိးသာေအာင္ ။…။

ရင္းျမစ္။ ။http://www.hittai.org/main.htm