ကိုယ္လာရင္ၾကိဳမွာလား

ေရႊဂ်ဳိးတေယာက္ စက္ဘီးစုတ္ကေလးကို ေဒါက္ေထာက္ၿပီးေနာက္ ေလပုပ္ထုတ္ကုန္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔ လွမ္း၀င္မည္ ဟန္ျပင္႐ံုရွိေသး ထုိင္ေနက် စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ ပါးစပ္တျပင္ျပင္ ဖင္တႂကြႂကြ ျဖစ္ေနသည့္ ေလအိုးကို ေတြ႔ရသည္။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ပါးစပ္တျပင္ျပင္ ဖင္တႂကြႂကြနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ကိုေလအိုးရဲ႕။ မနက္ေစာေစာစီးစီး ကိုေလးအိုးကို ၾကည့္ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာဗ်ာ။ က်ဳပ္ေတာင္ မထိုင္ရေသးဘူး၊ ကိုေလအိုးက ဖင္ႂကြေနတယ္၊ ဘာလဲ ကိုေလအိုးမိန္းမ ေဒၚကပ္ေစးက ညက ပဲဟင္းအက်န္ေတြနဲ႔ မနက္စာ ေကြၽးလႊတ္လိုက္လို႔လားဗ်။ ေျပာစမ္းပါဦးဗ်ာ။

ေလအိုး ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ၊ ထုိင္ျဖင့္မထိုင္ေသးဘဲ ခင္ဗ်ားက လူကို မိႈခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး ေ၀ဖန္ေနေတာ့တာကိုးဗ်။ ၾကည့္ရတာ ျမန္မာျပည္မွာေနတုန္းက ေ၀ဖန္ေရးဆရာ လုပ္ခဲ့တယ္ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထမင္းငတ္ၿပီး ဒီဘက္ထြက္လာတာ ျဖစ္မယ္။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ေလအိုး ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး ရယ္)

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ စာမူခ ႏွစ္ပဲတျပားရတဲ့ ေ၀ဖန္ေရးဆရာ လုပ္မလားဗ်ာ။ လက္ေညာင္းတာ အဖတ္တင္မွာေပါ့။ လုပ္ခ်င္းလုပ္ အျမင္မေတာ္တာေတြ႔ရင္ ထ႐ုိက္လိုက္မွာေပါ့။ ေရႊဂ်ဳိးစိတ္က ဒီလိုဗ်။ ကဲ လုပ္စမ္းပါဦး ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ပါးစပ္တျပင္ျပင္ ဖင္တႂကြႂကြ ျဖစ္ေနရတာတုန္း လင္းစမ္းပါဦး။

ေလအိုး ။ ။ ပါးစပ္ျပင္တာကေတာ့ သတင္းထူး ေျပာစရာရွိတာကိုးဗ်ာ။ အဲ … ဖင္ႂကြတာကေတာ့ အိမ္က မိန္းမစကားကို စကၠန္႔မျခား ၾကားေယာင္ေနလို႔ဗ်ဳိ႕၊ ၾကားေယာင္ေနလို႔ ဟဲ ဟဲ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ မိန္းမက ဘာမွာလိုက္လို႔ ဒါေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ေခ်းစိမ့္ေနရတာလဲ၊ ဆိုစမ္းပါဦး ကိုေလအိုးရဲ႕။

ေလအိုး ။ ။ ေၾကာက္ေခ်းစိမ့္တာ မဟုတ္ပါဘူး ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ၊ ခ်စ္တာပါဗ်၊ ခ်စ္တာ ခ်စ္တာ ဟား ဟား ဟား ဟား (ဆက္မေျပာခင္ ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္၍ ရယ္ေနျပန္)။

ရယ္သံစဲေလမွ ေလအိုး စကားဆက္သည္။

ေလအိုး ။ ။ ဒီလုိပါ ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ၊ အိမ္က မိန္းမက “ကိုေရ ဒီေန႔ဘာေန႔လဲ သေဘာေပါက္ေနာ္၊ မေပါက္ရင္ ညစာငတ္မယ္မွတ္” တဲ့။ အဲဒီစကားေလး ၾကားေယာင္ေနလို႔ပါဗ်ာ။ ေလအိုးတို႔က အခုမွ ညားကာစမဟုတ္လား။ ညစာငတ္ (အဲ…) ထမင္းမစားရလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖင္ႂကြေနမိတာထင္ပါရဲ႕ ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ ဟား ဟား ဟား ဟား။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဟာဗ်ာ ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ပဲဗ်။ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ ကိုေလအိုးရ။ က်ဳပ္က ဘာမ်ားလဲလို႔ဗ်ာ။

ေလအိုး ။ ။ ဟာ … မေအးေဆးဘူး ကိုေရႊဂ်ဳိးေရ၊ ဒီလိုဗ် ေလအိုးတို႔က တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ဳိးမွ မိန္းမအတြက္ အခ်ိန္အျပည့္ ေပးရတာ။ က်န္တဲ့ေန႔ေတြဆို ကိုေရႊဂ်ဳိးသိတဲ့အတိုင္း တိုင္းေရးျပည္ေရး လြတ္ေျမာက္ေရးကိစၥေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္ပတ္စားေသာက္ (အဲ …) အခမ္းအနားေတြတက္၊ ၀ပ္ေရွာ့ေတြသြား၊ ဆီမီနာေတြမွာ စားနဲ႔၊ မအားမလပ္ေအာင္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာ မဟုတ္လားဗ်။ ဒါေၾကာင့္ တနဂၤေႏြတရက္ေတာ့ မိန္းမအတြက္ အခ်ိန္ေပးရင္း ဟိုနားသည္နား အလည္ပို႔ၿပီး ေခ်ာ့ရတာေပါ့။ မပို႔လို႔ စိတ္ေကာက္ရင္ ညစာငတ္ (အဲ …) ညေန ထမင္းဟင္း မခ်က္ရင္ ဒုကၡမဟုတ္လားဗ်ာ ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး ေလအိုး ရယ္ျပန္)

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ကဲ ကဲ ဟုတ္ပါၿပီ။ အဲဒါဆိုလည္း ပါးစပ္တျပင္ျပင္လုပ္ေနတဲ့ သတင္းထူးကိုပဲ ျမန္ျမန္ထက္ထက္ ေျပာပါေတာ့ဗ်ာ။ ေဟ့ … ပိုက္ေထြးေရ လက္ဖက္ရည္ ႏွစ္ခြက္ေဟ့။ ေရေႏြးအိုးေလးပါ အလိုက္သိစမ္းကြာ။

ေလအိုး ။ ။ ဒီလိုဗ် ကိုေရႊဂ်ဳိးရ။ ကိုညီညီေအာင္ လြတ္လာၿပီေလဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား မသိဘူးေသးဘူးလား။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဘယ္သူလဲဗ် ကိုညီညီေအာင္ဆိုတာ၊ ဘယ္ကလြတ္လာတာလဲ၊ အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ ကိုေလအိုးရာ။

ေလအိုး ။ ။ ဟာ ကိုေရႊဂ်ဳိးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေခတ္ေနာက္က်တဲ့လူပဲဗ်ာ၊ ေလလိႈင္းဆရာေတြ၊ ၀က္ဘ္ဆိုက္ဆရာေတြ တဖြဖြ သတင္းလုပ္ေနတဲ့ ကိုညီညီေအာင္ေလဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမသိဘူးလား။ မ်က္မွန္ေလးနဲ႔ ပင္နီတိုက္ပံုေလးနဲ႔ေလဗ်ာ။ ခဏခဏ ေတြ႔ေနရတဲ့ဥစၥာ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေအာ္ သိၿပီ သိၿပီ ထံုေထာင္းထဲက ဂီးေဇာင္ေဂ်ာင္း လင္မယားအိမ္မွာ ၀င္ထြက္ေနတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလး မဟုတ္လား။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးလြယ္ၿပီး ဆုိင္ကယ္တစီးနဲ႔ လမ္းသလား (အဲ …) ေလွ်ာက္သြားေနတာ ကိုယ္ ေတြ႔ေတြ႔ေနတာပဲဟာ။ သူ႔ကို ေျပာတာလား။

ေလအိုး ။ ။ အင္း ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ။ သူေပါ့ဗ် ကိုညီညီေအာင္ဆိုတာ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ သူဆိုရင္ေတာ့ သိသေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္မိတ္ေဆြေတြထဲမွာလည္း ညီညီေအာင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေပါတာဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ မင္မိုရီေအာက္သြားတာ ေဆာရီးဗ်ာ။ သူက ျမန္မာျပည္ဖြား အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ျမန္မာ့အေရးတက္ႂကြလုပ္စား (အဲ …) လႈပ္ရွားသူမဟုတ္လားဗ်။ ဘန္ေကာက္ကေန ေလယာဥ္စီးၿပီး ၀င္သြားလို႔ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္မွာ အဖမ္းခံရတာ မဟုတ္လား။ ယက္ေတာညီလို႔ေတာင္ ေရႊဂ်ဳိးတို႔ ေနာက္ေနာက္ေနေသးဗ်ာ။ ယက္ေတာအမႈနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ျဖစ္တာကိုးဗ်။ အခု သူ ျမန္မာျပည္မွာ ေထာင္က်ေနတယ္မဟုတ္လား။ ဟိုတေလာေလးကတင္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး က်ဳပ္ကိုေျပာတာ။ သံုးႏွစ္ေတာင္ က်တာဆိုဗ်။ အခု ဘယ္ကေနဘယ္လို ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ လြတ္လာတာလဲ ကိုေလအိုးရဲ႕ လင္းစမ္းပါဦး။

ေလအိုး ။ ။ ခင္ဗ်ားေမးပံုႀကီးကလဲဗ်ာ။ ကိုညီညီေအာင္ကို ေထာင္က မလြတ္ေစခ်င္တဲ့ ေလသံေပါက္ေနပါ့လား။ လူတေယာက္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္က လြတ္လာတာ မဂၤလာရွိတဲ့ ကိစၥမဟုတ္လားဗ်ာ။ မုဒိတာပြားမွေပါ့ ကိုေရႊဂ်ဳိးရ ဟား ဟား ဟား ဟား (ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး ေလအိုး ရယ္ေလျပန္)။

ထိုစဥ္ ပိုက္ေထြး လက္ဖက္ရည္ႏွစ္ခြက္ လာခ်ေပးရာ သူ႔ခါးတြင္ ခ်ိတ္ထားသည့္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းေလးထဲမွ ထံုးစံအတိုင္း သီခ်င္းသံ လြင့္ပ်ံ႕လာျပန္သည္။

“ေမ့မရႏုိင္ပါသည္ xxx အခြင့္ရယ္သာတဲ့ တေန႔မွာ xxx အေျပးကေလး လာေတြ႔ဦးမည္ xxx ေရႊညာသူေရ ကိုယ္လာရင္ ႀကိဳမွာလားလို႔ အတည္ xxx”

ေလအိုး ။ ။ ပိုက္ေထြးရာ ဘယ္ေကာင္မေလးကို မင္းက ေျပးေတြ႔ခ်င္ရျပန္ၿပီလဲ။ ဟိုတခါ လမ္းသရဲ အ႐ိုက္ခံရတာလည္း မမွတ္ေသးဘူး။ ဒီတခါ ေကာင္မေလးအစ္ကိုေတြ ထြက္႐ုိက္မွျဖင့္ကြာ … ငါ့နဲ႔ ရင္ေလးစမ္းပါဘိ။

ပိုက္ေထြး ။ ။ ဟား ဟား အစ္ကိုေလးအိုးကလည္း ကိုယ္မစြံတိုင္း သူမ်ားကို မနာလိုမျဖစ္နဲ႔ေလ။ ေရႊညာသူေလဗ်ာ၊ ေရႊညာသူ၊ ညိဳေခ်ာကေလးေပါ့ဗ် အစ္ကိုေလအိုးရ ဟား ဟား ဟား။

သူ႔ကို ျပန္စေနသည့္ ပိုက္ေထြးကို ေလအိုး မ်က္ေစာင္းခဲၿပီး ၾကည့္လိုက္ရာ ပိုက္ေထြး ဇက္ကေလးပုၿပီး အေဖ်ာ္ေကာင္တာဘက္သို႔ သုတ္သုတ္ျပန္ေလွ်ာက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေရႊဂ်ဳိးက စကားကို ျပန္ဆက္သည္။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ အာ … က်ဳပ္ေမးတာ အဲဒီသေဘာမဟုတ္ရပါဘူး ကိုေလအိုးရာ။ ေရႊဂ်ဳိးေလာက္ မုဒိတာပြားတတ္တာ ေရႊဂ်ဳိးပဲရွိပါတယ္ဗ်။ အခုဟာက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေစာင့္စားေရး (အဲ ...) ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္းက ထုတ္ျပန္ထားခ်က္အရ ျမန္မာျပည္ေထာင္ေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၂,၀၀၀) ေလာက္ရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ (၂,၀၀၀) ေလာက္ထဲမွာမွ သူတေယာက္တည္း ထူးထူးျခားျခား လြတ္ေျမာက္လာလို႔ ေမးမိတာပါဗ်ာ။ သန္းေရႊတို႔က ဘာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္တာတဲ့လဲဗ်။

ေရႊဂ်ဳိး ေမးေနစဥ္မွာပင္ ေလအိုးက သူ႔အိတ္ကပ္ထဲမွ စကၠဴေခါက္ကို ဆြဲထုတ္ကာ ျဖန္႔လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တစံုတခုကို ဖတ္ျပေတာမည့္ဟန္ျဖင့္ ...

ေလအိုး ။ ။ သန္းေရႊတို႔က လႊတ္ခ်င္လို႔ လႊတ္တာ ဟုတ္ပံုမရဘူးဗ်။ ကိုညီညီေအာင္ အေျပာအရ မလႊတ္မျဖစ္လို႔ လႊတ္လိုက္ရပံုေပၚတယ္။ အင္း ဒီမွာ ပရင့္ေအာက္ထုတ္လာတယ္၊ ကိုညီညီေအာင္ လြတ္လာတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မဇၩိမ၀က္ဘ္ဆိုက္နဲ႔ ဗီြအိုေအေလလိႈင္းမွာ သူကိုယ္တိုင္ ေျဖထားတာေလးေတြ ဖတ္ရၾကားရတယ္ဗ်။ သူ႔အေျပာအရေတာ့ သူလြတ္ေျမာက္လာတာ ဒီလိုတဲ့ဗ် “က်ေနာ္ ယံုၾကည္တာေပါ့ေလ၊ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေရးကို တကမာၻလံုးက အင္အားစုေတြ၊ တကမာၻလံုးမွာရွိတဲ့ ျမန္မာကိုခ်စ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြအားလံုးက ဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ ကူညီေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္၊ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးကို ကူညီေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္၊ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရးကို အထူးႀကိဳးစားၿပီး ကူညီခဲ့ၾကတာလို႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အဲဒီဟာကို ယံုလည္းယံုၾကည္ပါတယ္။ ျမန္မာေတြတင္မကဘူး၊ တျခားေသာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြေရာ၊ အားလံုးစုေပါင္းၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့လို႔ က်ေနာ့္ရဲ႕လြတ္ေျမာက္မႈဟာ ရလဒ္လို႔ပဲ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္” တဲ့။ ၀ါက်ေတာ့ သိပ္မေခ်ာဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ကိုညီညီေအာင္ ဆိုလိုပံုကေတာ့ တကမာၻလံုးကေပးတဲ့ ဖိအားဒဏ္ကို မခံႏိုင္လို႔ သန္းေရႊတို႔က လႊတ္လိုက္ရတာ ဆိုတဲ့သေဘာဗ်။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေဟာဗ်ာ၊ အဲသလို ေျဖသတဲ့လား၊ အဲသလိုဆိုရင္ေတာ့ သန္းေရႊႀကီးတို႔က က်ဳပ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို႔၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔၊ ကိုကိုႀကီးတို႔ကို အရင္လႊတ္သင့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို႔၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔၊ ကိုကိုႀကီးတို႔အတြက္ဆို တကမာၻလံုးမွာ လြတ္ေျမာက္ေရး ကမ္ပိန္းေတြ လုပ္ေနၾကတာ ၀က္၀က္ကြဲပဲ မဟုတ္လားဗ်။ ကိုညီညီေအာင္ ေျဖၾကားပံုအရဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို႔၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔၊ ကိုကိုႀကီးတို႔ကိုက်ေတာ့ မလႊတ္ေသးဘဲ သူ႔တေယာက္တည္းကို လႊတ္ေပးလိုက္တာ သိပ္ယုတၱိမရွိသလိုပဲဗ်ေနာ္။

ေလအိုး ။ ။ ေအးဗ်ာ ယံုခ်င္ယံု မယံုရင္ ပံုျပင္သာမွတ္ ကိုေရႊဂ်ဳိးေရ၊ သူ ဘန္ေကာက္မွာ အတင္းေထာက္ (အဲ …) သတင္းေထာက္ေတြကို ေျဖၾကားသြားတာကေတာ့ အဲသလိုပါပဲဗ်ာ။ က်န္တာကေတာ့ သူနဲ႔ သန္းေရႊတို႔ၾကားက ကိစၥေနမွာေပါ့ဗ်။ ဒါကေတာ့ ေလအိုးတို႔က ကန္ေတာ္ႀကီးမွာ အတြဲေခ်ာင္းသလို သြားေခ်ာင္းလို႔မွမရေတာ့ အကုန္လံုး ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆုိရင္း ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး ေလအိုးရယ္ျပန္)

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဒါနဲ႔ ကိုညီညီေအာင္က နအဖစစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူျဖစ္ၿပီး ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေလယာဥ္ႀကီးစီးၿပီး ေ၀ဟင္ခရီးကေန တရား၀င္ လစ္ရတာလဲဗ်ာ။ တယ္ထူးဆန္းပါလား ကိုေလအိုးရ။

ေလအိုး ။ ။ အား … အဲဒါလည္း သူေျဖသြားတယ္ဗ်။ ဒီလို ဒီလို “က်ေနာ့္အေနနဲ႔ စသြားတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္က အၿမဲတမ္း တုိင္းျပည္ထဲကို သြားေနက်ပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြဟာ ပိုၿပီး အသိတရားရွိမယ္၊ ပုိၿပီးပြင့္လင္းတဲ့ အခင္းအက်င္း ျဖစ္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ က်ေနာ္ျမင္သေလာက္ မွ်ေ၀မယ္၊ သူတုိ႔ဆီက ရသမွ် က်ေနာ္ ေလ့လာမယ္၊ ၿပီး သြားတဲ့အခါ ဘာေတြ ပုိၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္မလဲဆုိတာ က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္” တဲ့ဗ်။ ေတာ္ေတာ္ အတင့္ရဲတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလးပဲေနာ္။ အနံ႔ခံေကာင္းတဲ့ နအဖစစ္ေခြး (အဲ …) ေထာက္လွမ္းေရးေတြၾကားမွာ သူဘယ္လို ဂ်က္စီဂ်ိမ္း လုပ္ေနခဲ့ပါလိမ့္။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေအးဗ်ာ သူ ေျဖပံုႀကီးက တမ်ဳိးေတာ့ တမ်ိဳးပဲဗ်ာ တမ်ဳိးေတာ့ တမ်ဳိးႀကီးပဲ။ ၾကည့္ရတာ သတင္းသမားေတြ ဖြစရာ ကုန္ၾကမ္းျပတ္ကုန္မွာစိုးလို႔ သန္းေရႊနဲ႔ ညိႇၿပီး ျပဇာတ္တပုဒ္ ကလိုက္တာမ်ားလားဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ သူအေခါက္ေခါက္ အခါခါ ၀င္ညိႇ (အဲ…) ၀င္ထြက္ေနတုန္း က်ဳပ္တို႔ျပည္သူေတြကို ကိုညီညီေအာင္ ေတာ္ေတာ္မွ်ေ၀ခဲ့တယ္တဲ့လားဗ်။ ျပည္သူေတြ အသိတရား ေတာ္ေတာ္ရတယ္တဲ့လား ဘာတဲ့လဲ ကိုေလအိုး။

ေလအိုး ။ ။ အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္ၾကားတာ သူနဲ႔ေတြ႔တဲ့ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေထာင္ထဲ (အဲ …) ဟိုဗ်ာ အဲဒါေတာ့ သူနဲ႔ေတြ႔မွပဲ တိုက္႐ုိက္ေမးေတာ့ ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ၊ က်ဳပ္ကေတာ့ ကိုညီညီေအာင္ကို အားက်ၿပီး မေတြ႔ရတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ၾကာတဲ့ ငယ္ခ်စ္ကေလးကို ေျပးေတြ႔လိုက္ခ်င္ရဲ႕။ ကိုညီညီေအာင္အေပၚ သန္းေရႊတို႔ သေဘာေကာင္းသလို ေလအိုးအေပၚလည္း ေကာင္းမယ္ဆိုရင္ေပါ့ဗ်ာ ဟား ဟား ဟား ဟား သြားဦးမယ္ဗ်ဳိ႕ အိမ္က ခ်စ္ဇနီး ပူပူေႏြးေႏြးေလ ေမွ်ာ္ေနေရာ့မယ္။

ေလအိုးတေယာက္ ျပန္ေတာ့မည့္ဟန္ျပင္ကာ ပိုက္ေထြးဆီ လွမ္းေအာ္ျပန္သည္။

ေလအိုး ။ ။ ေဟ့ ပိုက္ေထြး ခုနက မင့္သီခ်င္းကို ငါ ဒီလို ေျပာင္းဆိုလိုက္ေတာ့မယ္ကြာ။ ငါလည္း မေတြ႔ရတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ၾကာတဲ့ ငယ္ခ်စ္ကို ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ပါကြာ “ေသနာေတြေရ xxx ကိုယ္လာရင္ ႀကိဳမွာလားလို႔ အတည္” ေသနာေတြဆိုတာ သန္းေရႊတို႔ကို ေျပာတာေနာ္ ပိုက္ေထြး။ မင္းေယာကၡမကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး ဟား ဟား ဟား ဟား။

ေျပာေျပာဆိုဆို ေလအိုးတေယာက္ “ေသနာေတြေရ xxx ကိုယ္လာရင္ ႀကိဳမွာလားလို႔ အတည္” ဟု ေအာ္ဟစ္သီဆိုကာ စက္ဘီးကို ခပ္သြက္သြက္ နင္းထြက္သြားၿပီးေနာက္ ေရႊဂ်ဳိးလည္း ေအာက္ေရတိုးေနသည့္အတြက္ ေရမလွ်ံမီ ဆိုင္ေနာက္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ေလသည္တကား။

ရင္းးျမစ္။ ။ေခတ္ျပိဳင္