ဘီးနံပါတ္ OK 0122L

က်မ တကၠသိုလ္မွာ ပထမႏွစ္စတက္ေတာ့ အ.ထ.က ေက်ာင္းမွာ အတူတက္ခဲ့တာမဟုတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ ေတြ ရပါတယ္။ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က ေရာက္လာၾကတဲ့ သူေတြေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က က်မကိုယ္တုိင္က ၁၇ - ၁၈ ႏွစ္ေတြဆိုေတာ့ ဘာမွ ေလးေလးနက္နက္ မရွိပါဘူး၊ ဒါ ေၾကာင့္ ေလးေလးနက္နက္ ေတြးတတ္သူေတြဟာ က်မတို႔ အတြက္ ထူးျခားေနတာေပါ့။ က်မမွာ ထူးျခားတဲ့ သူငယ္ ခ်င္းတေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္၊ သူနာမည္က စိုင္းေန၀င္းတဲ့၊ သူနဲ႔ က်မက ပရယ္တီကယ္လုပ္ရင္ တဖြဲ႔ထဲလုပ္ရေတာ့ က်မတုိ႔ ခင္ေနပါတယ္။


သူက က်မကို ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ နာမည္တခု ေပး ထားပါတယ္၊ အဲဒါက ပိုးဟပ္ျဖဴတဲ့၊ အေၾကာင္းကေတာ့ က်မက ပရယ္တီကယ္လုပ္တုိင္း ေခ်ာင္တခုခုမွာ ခုိေနတတ္ပါတယ္။ သူတုို႔ အေျဖရမွ က်မက လိုက္ကူးတတ္လို႔ပါ၊ သူက က်မတို႔ထက္ နည္းနည္းအသက္ ပိုႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္နဲ႔မလုိက္ေအာင္ အေတြးအေခၚ စာေပေတြကို ဖတ္တတ္ပါတယ္။ သူက ရွမ္းျပည္မွာေနေပမဲ့ ရန္ကုန္မွာပဲ ၁၀ တန္း ေျဖခဲ့တယ္။ က်မတုိ႔ အုပ္စုက ပရယ္တီကယ္ၿပီးတာနဲ႔ ကင္တင္းကို ေျပးတတ္ၾကပါတယ္။ R.C (3) မွာ ေက်ာင္းထိပ္က ကင္တင္းက အျမဲ သီခ်င္းေတြ ဖြင့္တတ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်မတုိ႔က အျမဲတမ္း ေက်ာင္းထိပ္က ကင္တင္းမွာပဲ ထုိင္ေလ့ရွိပါတယ္။

ကင္တင္းက သီခ်င္းအစုံဖြင့္ေပမဲ့ တခါတေလ စုိင္းထီးဆိုင္ သီးခ်င္းကိုလဲ ဖြင့္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈ သက္တမ္းအရွည္ဆုံး အဆိုေတာ္ ေတြထဲမွာ စုိင္းထီးဆုိင္လဲ ပါတယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ က်မတုိ႔ ငယ္ငယ္ေလးထဲကစေပၚခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ ႀကီးတဲ့အထိလဲႀကိဳက္ေနရေသး တာေပါ့ က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းစိုင္းေန၀င္းက အျမဲလိုလို ထီးဆုိင္သီခ်င္းေတြကို ေတာင္းဆုိတတ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ သူဆက္ေျပာေနၾက စ ကားက ထီးဆုိင္ရဲ႕သီခ်င္းေတြက အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ ႏူးညံ့ခ်ိဳသာတဲ့အသံနဲ႔ ခပ္၀ဲ၀ဲေလးဆိုဟန္က ဘယ္ သူနဲ႔မွမတူဘူးတဲ့ အဲဒါကို က်မတုိ႔လဲ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။

အဲဒီဆိုင္မွာ စုိင္းထီးဆုိင္ လက္ေရြးစင္သီခ်င္းေခြရွိတယ္၊ သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးကူးထားတဲ့ သီခ်င္းေခြေပါ့၊ အဲဒီထဲမွာ ေငြေတာင္တန္း အတြက္ သီခ်င္းတပုဒ္ဆိုတာရွိတယ္။ “၁၀ ႏွစ္ နီးပါး ေစာင့္ခဲ့ရၿပီးမွ ဒီအခ်ိန္မွာ တညျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္သိမ့္ဆုေလးေလာက္ေတာ့ တသက္ လုံးမခြဲၾကခင္ ၾကင္နာခြင့္ ရသင့္တယ္” ဒီစာသားရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို နင္တို႔သိလားလို႔ စိုင္းေန၀င္းက ေမးခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်မတို႔က မ သိဘူးလို႔ေျဖေတာ့ သူေျပာျပခ်င္တယ္တဲ့၊ နင္တုိ႔က ျပည္မကလူေတြဆိုေတာ့ ျပည္နယ္ကလူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို အမ်ားႀကီးမသိႏိုင္ ဘူးတဲ့၊ သူ ေျပာျပတာက “တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္ႀကီးက အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ ကၽြန္အျဖစ္ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေနခဲ့ရတယ္။

ကိုယ္လုိနီဘ၀မွာ ျပည္နယ္၊ ျပည္မ ေသြးခဲြ အုပ္ခ်ဳပ္တာကို ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြထဲမွာလဲ အဂၤလိပ္ကၽြန္အျဖစ္ မေန ႏုိင္တဲ့ လူေတြရွိတယ္။ ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ သီးျခားစီေပါ့ဟာ၊ ငါတုိ႔ ရွမ္းေတြမွာ သမိုင္းမတြင္ခဲ့ေပမဲ့ အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္လုိ႔ အဂၤလိပ္က ေခါင္းျဖတ္သတ္တာကို ခံခဲ့ရတဲ့အာဇာနည္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ငါတုိ႔ ေတြ တျဖည္းျဖည္း နားလည္လာတာက အားလုံးစုေပါင္းေတာ္လွန္မွ ျဖစ္မယ္္ဆိုတာကိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံး တစုတစည္းတည္း ေတာ္လွန္ ခဲ့ၾကတယ္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးအတြင္းမွာ လူေတြသိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေသကုန္ၾကေတာ့ ငါတုိ႔ေတြက စစ္ျဖစ္ရမွာကို ေၾကာက္လာတယ္။ အဂၤလိပ္ ေတြကလည္း နားလည္တယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔ ျပည္မေပါင္းရင္ အင္အားႀကီးလာမွာေၾကာက္ေတာ့ ျပည္နယ္နဲ႔ ျပည္မကိုခဲြဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ ၾကတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ဘယ္လုိ ကိုင္တြယ္ရမယ္ဆုိတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိထားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ညႇဳိႏႈိင္းၿပီး ၁၉၄၇ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္မွာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒို႔ေတြသင္ရတဲ့သမုိင္းစာအုပ္မွာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ရဲ႕အေၾကာင္းကို စုံစုံလင္လင္မသင္ခဲ့ရဘူး၊ ဒီေတာ့ နင္တုိ႔မသိတဲ့အေၾကာင္းေတြ ပါတယ္။ ငါကသိတယ္ဆိုတာက ငါ့အဖုုိးအဖြါးေတြ ငါ့မိဘေတြက ေတာ္လွန္ေရးအဆက္ဆက္မွာ ပါ၀င္ခဲ့ဘူးတယ္တဲ့၊ သူဆက္ေျပာျပ တာက “ပင္လုံစာခ်ဳပ္မွာ ျမန္မာျပည္ႀကီးကို ဖယ္ဒရယ္မူနဲ႔ ၁၀ ႏွစ္အုပ္ခ်ဳပ္မယ္၊ ဒါကုိမွ မႀကိဳက္ဖူးဆုိရင္ ၁၀ ႏွစ္ေစာင့္ၾကၿပီးရင္ ကိုယ္ ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ျပဳမယ္တဲ့။” အဲဒီအခ်ိန္က က်မတို႔ကုိယ္တိုုင္က ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္နဲ႔ ခဲဲြထြက္ခြင့္ကိုေသခ်ာနားမလည္ခဲ့ပါဘူး၊ သမိုင္း ေတြမွာ သင္ရတာက တိုင္းရင္းသားေတြ ခြဲထြက္ခြင့္ေတာင္းလို႔ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုတာကုိး။

ဒါကို စိုင္းေန၀င္းက က်မတို႔ကို ေသခ်ာရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုပ္ၾကံခံရၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာတက္ခဲ့တဲ့ အစိုး ရေတြက ဖယ္ဒရယ္စစ္စစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို မတည္ေထာင္ႏို္င္ခဲ့ပါဘူး၊ ဗဟုိအစိုးရရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြကမ်ားေတာ့ ဖယ္ဒရယ္မက်တက် ႏိုင္ငံအျဖစ္နဲ႔ပဲ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕တုိင္းရင္းသားေတြက ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့၊ ရွမ္းအမ်ဳိးသားေတြက ဦး ေဆာင္ၿပီး ဖယ္ဒရယ္ႏိုင္ငံစစ္စစ္ျဖစ္ေရးကို ေတာင္းဆုိႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ အေခ်ာင္သမား ဗိုလ္ေန၀င္းက အာဏာလႊဲ ေျပာင္းယူခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ေန၀င္း အာဏာလႊဲေျပာင္းယူၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုင္းရင္းသားေတြက ခြဲထြက္ခြင့္ေတာင္းဆုိတယ္ဆုိၿပီး အျပင္းအထန္ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ ပါတယ္။ အာဏာရဲ႕အသုံး၀င္မႈကို ေကာင္းေကာင္းခံစားဖူးသြားတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းက တုိးမဲ့စစ္ ေနာက္တလွမ္းဆုတ္တဲ့သေဘာနဲ႔ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ အႏုိင္ရပါတီကို အာဏာအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ အာဏာရအစိုးရဟာ တိုင္းရင္းသားေတြကို စည္း႐ုံးဖို႔ထက္ကို တ ႏိုင္ငံလုံးမွာျဖစ္ပါြးေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကိုေတာင္ ရပ္တန္႔ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလုိျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့တာဟာ အေခ်ာင္သမားအ တြက္ေတာ့ အခြင့္အေရးေကာင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခအေနကို လက္ညႇဳိးထိုးျပၿပီး၊ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ရွမ္းတုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ႀကိဳးစားမႈဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ အာဏာသိမ္းျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ လုံး၀ၿပိဳကြဲပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒီသီခ်င္းနဲ႔ ဆက္စပ္လို႔ရခဲ့တဲ့ သီ ခ်င္းက “ဘီးနံပါတ္ OK 0122L” ၊ စုိင္းေန၀င္းကေျပာခဲ့တာက အတည့္စီလုိက္ရင္ LOOK 12.2 တဲ့ေလ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ဆုိတဲ့ေန႔ကို သတိရၾကပါတဲ့။ သူေျပာေတာ့မွ စုိင္းထီးဆုိင္ရဲ႕ ရွမ္းသံ၀ဲ၀ဲနဲ႔ဆုိထားတဲ့ သီခ်င္းဟာ ပုိနားေထာင္လို႔ ေကာင္းလာပါတယ္။ ေျပာျပခဲ့တဲ့ စိုင္းေန၀င္းကိုလဲ က်မတုိ႔ ေငးေမာေနခဲ့မိၾကပါတယ္။

တုိင္းျပည္တျပည္မွာရွိေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ စည္းလုံးညီညြတ္ဖို႔ အမွန္တကယ္လိုအပ္ပါလား ဆုိတာကို ပိုၿပီးနားလည္လက္ခံမိပါ တယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းလာပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားတိုင္းလိုလိုမွာ အာ ဏာရွင္ကို ပုန္ကန္တဲ့အဖြဲ႔ေတြ ရွိေနခဲ့ၿပီး၊ ျပည္မႀကီးမွာလဲ စစ္အာဏာရွင္ကို လစ္ရင္လစ္သလုိဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ လူေတြအေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕အလုပ္ကလည္း ဆန္႔က်င္သူေတြနဲ႔ ေစ့စပ္ညႇဳိႏႈိုင္းတာမ်ဳိးမလုပ္ပဲနဲ႔၊ တိုက္မယ္ သတ္မယ္္ဆုိတဲ့ ၀ါဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ ျမန္မာျပည္လဲအေတာ္ကို မြဲေတ စုတ္ျပတ္ေနခဲ့ပါတယ္။

စစ္တပ္ကလည္း တုိင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔ေတြနဲ႔ အၿမဲတေစ ပစ္ခတ္တုိ္ကခုိက္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။

တိုက္ပဲြတုိင္းမွာ ဟုိဘက္ဒီဘက္ အက်အ႐ႈံးရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ စိုင္းခမ္းလိတ္က “အိပ္စက္အနားယူၿပီိ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကုိေရးဖြဲ႔ ခဲ့ပါတယ္။

“ခ်ယ္ရီပင္ေအာက္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ရယ္
မလာႏိုင္ေတာ့တယ္ ၾကင္သူသက္ထား သားသမီး ငယ္
ဘယ္လိုရွိမယ္ ျမင္ျခင္ေသးလဲ အခ်စ္ေရးထက္
ျပည္ေရးရာက ပိုခက္ေတာ့ကြယ္ အိပ္စက္အနားယူၿပီ”

စုိင္းေန၀င္းေျပာျပခဲ့တာကေတာ့ S.S.A တေယာက္ျဖစ္ခ်င္လဲ ျဖစ္မယ္၊ အစိုးရစစ္တပ္မွာပါခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္တဦးလဲျဖစ္ခ်င္လဲျဖစ္မယ္။ သူ ဟာ သူ႔မိသားစုကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေလာကႀကီးကို ထာ၀ရႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ၿပီ၊ ဇနီးလဲခင္ပြန္းကို ဆုံး႐ႈံးလိုက္ရၿပီ၊ သား သမီးေတြလဲ သူတုိ႔အေဖကိုေသမင္းလက္ထဲအပ္လိုက္ရၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ႏႈတ္ေတာင္မဆက္လုိက္ရဘူးတဲ့။ အဆုိေတာ္ရဲ႕အသံသာသာေလး ေအာက္မွာ နင့္နင့္နဲနဲ ခံစားမိလိုက္ပါတယ္။

လူမလာ စာမပါး သတင္းမၾကားတာ ရက္လမ်ားရယ္
မေရႏုိင္ေတာ့တယ္ အိမ္ျပန္မယ့္လမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းရင္
ေရႊလက္တဲြမယ္ ရည္ရြယ္ရင္းနဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္သူ
ဒီအျဖစ္မွန္ကို ဘယ္သိလိမ့္မလဲ အိပ္စက္အနားယူၿပီတဲ့

အိမ္ျပန္ရမဲ့လမ္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေနၾကတဲ့ စစ္ကို တကယ္ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ဆႏၵပါ။ ဘယ္သူမွ စစ္ကိုမႀကိဳက္ႏိုင္ပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္တုိင္စစ္ေျမျပင္ကို ရင္ဆုိင္ေနရသူေတြေပါ့။ အားမငယ္ပါနဲ႔တဲ့ စစ္ပဲြကိုဖန္တီးေနတဲ့ အာဏာရွင္က မသနားေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ကေတာ့သူတုိ႔ကိုသနားလို႔ ေနာင္ဘ၀က်ရင္ျပန္ဆုံခုိင္းမတဲ့ေလ။ နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ဆုိး၀ါးမႈေတြကို ပုိျမင္လာရတယ္ က်မတုိ႔လုိ ၿမိဳ႕ေပၚေနသူေတြအဖို႔ စစ္ဆိုတာၾကားဖူးေပမဲ့ မျမင္ဖူးခဲ့ဘူးေလ၊ ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ စစ္ဆိုတာ ခ်စ္သူခင္သူေတြ ကိုကြဲကြာေစတယ္၊ စစ္ႀကီးက ခ်စ္သူခင္သူေတြကို ခြဲခြါပစ္လိုက္တယ္ဆုိတဲ့ အသိကိုေပးခဲ့ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ က်မ ျပန္စဥ္းစားမိပါတယ္။ က်မတုိ႔ တုိင္းျပည္ႀကီးက မိုင္းဗံုးႀကီးတလုံးနဲ႔ တူေနတယ္၊ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ သေဘာ တူညီမႈမပါပဲနဲ႔ အာဏာတခုတည္းနဲ႔ ညီညြတ္မႈကိုတည္ေဆာက္ေနတယ္၊ ျပည္တြင္းစစ္မီးဟာ အခ်ိန္မေရြး ေတာက္ေလာင္ႏုိင္တယ္၊ က်မတုိ႔ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္ဟာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ တုိင္းရင္းသား ေတြအား လုံးကို စည္း႐ုံးႏိုင္ခဲ့သလုိပဲ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလဲ စည္း႐ုံးႏုိင္မယ္လုိ႔ က်မ ယုံပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခုထိေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ကို ႀကိဳးစားခြင့္မေပးခဲ့ပါဘူး၊

က်မရဲ႕အေတြးကို က်ယ္ျပန္႔ေစခဲ့တဲ့ က်မ သူငယ္ခ်င္းဟာ ၁၉၈၈ ခု အေရးအခင္းအၿပီး ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူေက်ာင္းျပန္မ တက္ေတာ့ပါဘူး၊ ျပန္မလာႏိုင္သူေတြထဲမွာ သူပါေနပါတယ္၊ သူ ဘယ္ေရာက္သြားလဲဆုိတာကို က်မတုိ႔ တိတိက်က် မသိၾကရေပမဲ့ သူေျပာငါေျပာနဲ႔ S.S.A ထဲ၀င္သြားသလုိလို၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ ႐ုိးတုိးရိပ္တိတ္ ေျပာေနၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ S.S.A ယူ ဂ်ီလုိလို ဘာလုိလိုနဲ႔လဲေျပာၾကပါတယ္၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနေန သူက က်မကို အေတြးသစ္ေတြေတာ့ ေပးသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ တုိင္း ရင္းသားေတြ စည္းလုံးညီညြတ္စြာနဲ႔ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေပး ခ်င္ခဲ့သလုိ က်မတုိ႔လဲ လိုခ်င္ေနၾကဆဲပါ။

ခင္ၿငိမ္းသစ္

Photo by..http://fineartamerica.com/featured/cherry-blossom-tree--red-yellow-patricia-awapara.html
ရင္းျမစ္။ ။ေန႕သစ္