ဒီတညလည္း…
ၾကယ္ေတြမစံုႏုိင္ခဲ့ၾကေသးဘူး ကေလးေရ...
ၾကယ္ေတြမစံုႏုိင္ခဲ့ၾကေသးဘူး ကေလးေရ...
ၾကယ္မလာ လမသာတဲ့ ေကာင္းကင္ယံမွာ
ဘယ္လိုနတ္ဆိုးရဲ့ ဗ်ပ္ေစာင္းသံမ်ိဳးကမွ
ငါတို႔အလင္းႏွစ္ေတြအတြက္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားသံေတြအၿဖစ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားသံေတြအၿဖစ္
တံတားစစ္စစ္ခင္းႏုိင္မယ္မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ...
ေဟာဒီ ၾကယ္ေတြမစံုတဲ့ ကမၻာမွာ
အသက္တရာ မေနရၿခင္းအတြက္
ဘယ္ပဥၥလက္ဆရာကိုမွလည္း
လက္ညႈိးညႊန္ၿပ အၿပစ္ပံုမခ်လိုပါဘူး ကေလးရယ္...
ေခတ္မွီစြာနဲ႔ အသက္တိုၿခင္းတရားထဲမွာ
စိတ္၏ခ်မ္းသာမႈေတြ ရွည္လ်ားေနခဲ့ရင္ပဲ
ဒီသံသရာၾကီးက တင္ဆက္ၿပသတဲ့ပြဲကို
ငါတို႔ … ေက်နပ္စြာ ၾကိဳဆိုေနခဲ့မိမွာေပါ့ ကေလးရဲ့ ...
အခုေတာ့…
အခက္တရာမကတဲ့ အမႈကုေဋေပြၿခင္းအတြက္
အခက္တရာမကတဲ့ အမႈကုေဋေပြၿခင္းအတြက္
ကံၾကမၼာကို လက္ညႈိးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး
ပိုးစိုးပက္စက္ ရုိးမယ္ဖြဲ႔တတ္ခဲ့ရမတဲ့လား!
ကေလးေရ..
ေဟာဒီ…တညေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္
မ်က္စိနဲ႔ၾကားေနရတဲ့ သီခ်င္းသစ္တပုဒ္အတြက္
ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးရြက္ေတြကို ပြင့္ေစခ်င္ပါရဲ့
နားရြက္နဲ႔ဖတ္ေနရတဲ့ ကဗ်ာသစ္တပုဒ္အတြက္
ၾကယ္သာ လထြက္တဲ့ကမၻာမွာ
ကေလးကို စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေပ်ာ္ေစခ်င္ပါရဲ့ကြယ္ …
ဒါေပမယ့္လည္းကေလးေရ
လိပ္ၿပာမလံုသူေတြရဲ့ ေကာင္းကင္ၿမိဳ႕ရုိးမွာ
အတၱၿမဴခိုးေတြ ေဝသီဖံုးလႊမ္းေနေသးလို႔
ေဟာဒီတညအဖို႔လည္း
ၾကယ္ေတြ မစံုႏုိင္ၾကေသးဘူးကြဲ႔ … ။ ။
ၾကယ္ေတြ မစံုႏုိင္ၾကေသးဘူးကြဲ႔ … ။ ။
ေဆာင္းယြန္းလ
မတ္ ၂၃၊ ၂၀၁၀
0 comments:
Post a Comment