“ျပန္ရႈပ္ျပီးမွတို႕ျပန္ရွင္း..ေဟ့..ျပန္ရႈပ္ျပီးမွတို႕ျပန္ရွင္း”

ေရႊဂ်ဳိးတေယာက္ သံစံုျမည္ စက္ဘီးစုတ္ကေလးေပၚမွေန၍ သြားက်ဲမ်ားကို ၿဖဲျပ႐ံုရွိေသး ေလအိုးက ထုိင္ရာမွ ထေအာ္ကာ အလကားရထားသည့္ ဂ်ာနယ္လိပ္ႏွင့္ စားပြဲကို တဖ်န္းဖ်န္း ႐ိုက္ေနသည္။

ေလအိုး ။ ။ လာေနာ္၊ လာေနာ္၊ သတင္းထူးေတြ ရမယ္၊ သတင္းထူးေတြ ရမယ္ ‘ဖ်န္း ဖ်န္း ဖ်န္း’ … ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္း ပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ရယ္)။

ေလအိုးေအာ္သံကို ၾကားၿပီး အေဖ်ာ္ဆရာေလး ပိုက္ေထြးက လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္ေနရာမွ ၿပံဳးစိစိႏွင့္ လွမ္းေျပာသည္။

ပိုက္ေထြး ။ ။ ဘာလဲ အစ္ကိုေလအိုး၊ ဗမာေတြ ရဲဖမ္းတဲ့ သတင္းလားဗ်။

ေလအိုး ။ ။ ေဟ့ေကာင္ ပိုက္ေထြး၊ ဗမာေတြကို ရဲဖမ္းတာ သတင္းထူးျဖစ္ရမလား။ ရဲမဖမ္းတာက သတင္းကြ။ သတင္းသမားေတြက သတင္းမဟုတ္တာကို သတင္းေလွ်ာက္ေရးေနၾကတာ မင္းက အဟုတ္မွတ္ေနလား။ ဒါေလးေတာင္ မသိဘဲ ေလွ်ာက္မေျပာစမ္းနဲ႔။ ကိုယ့္ဘာသာ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္မွာ ေဖ်ာ္။ ဟိုမွာ ကိုေရႊဂ်ဳိးနဲ႔ ငါနဲ႔ စိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္း ေရာင္း၀ယ္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ အေဖ်ာ္ဆရာ ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ လာမလုပ္စမ္းနဲ႔။

ပိုက္ေထြး ။ ။ အတင္းအဖ်င္း ဖလွယ္ရာ အေဖ်ာ္ဆရာ ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ဆို ေတာ္ပါေသး အစ္ကိုေလအိုးရာ ဟား ဟား ဟား။

ေလအိုး ။ ။ ေဟ့ေကာင္ ပိုက္ေထြး တိတ္စမ္း၊ ဘယ္ကလာ အတင္းအဖ်င္းရမလဲ။ သတင္းပလင္းကြ သတင္းပလင္း။ ဒါ အေရးႀကီးတယ္။ ငါ … ထလုပ္လုိက္ရရင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ႏွစ္ထပ္အခ်ဳပ္ ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္။ ေစာေစာစီးစီးကြာ … လိုက္ေရြးမယ့္သူ မရွိမွျဖင့္ ဟင္း …။

ေလအိုးတေယာက္ ပိုက္ေထြးဘက္သို႔ လွည့္ၿပီး မ်က္ႏွာတည္ႏွင့္ ေျပာဆိုရာ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ေနသည့္ ပိုက္ေထြး အသံတိတ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေရႊဂ်ဳိးဘက္သို႔ ျပန္လွည့္ကာ ေလေသနတ္ စပစ္ေတာ့သည္။

ေလအိုး ။ ။ ဟာ … ကိုေရႊဂ်ဳိး ခင္ဗ်ားစက္ဘီးကလည္းဗ်ာ ေဒါက္ေလးေထာက္ဖို႔အေရး ဒီေလာက္ေတာင္ ေနရာေရြးေနရလား။ မီးသာ႐ိႈ႕ပစ္ၿပီး အသစ္တစီး ၀ယ္စီးလိုက္စမ္းပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔လင္မယား ဘတ္ေငြေလးေတြ ရႊင္ေနတာ က်ဳပ္မသိဘူးမ်ား ေအာက္ေမ့ေနလား။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္မွာ ေနတယ္ဆိုၿပီး ဆင္းရဲခ်င္ေယာင္မေဆာင္စမ္းပါနဲ႔ဗ်။ ပိုက္ဆံရွိတာ ရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ သူမ်ားေတြဆို ကားေတာင္ ၀ယ္စီးေနၾကတာပဲဟာ။ ခိုး (အဲ …) ရွိ ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လဲ ေျပာင္ေျပာင္ေပါ့ဗ် ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ေလအိုးတေယာက္ ပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ရယ္ေနျပန္)။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ တိုးတိုးလုပ္စမ္းပါ ကိုေလအိုးရာ၊ ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ ေဘး၀ိုင္းက လူေတြ က်ဳပ္ကို သူခိုး (အဲ …) အလကား အထင္ႀကီးေနၾကပါဦးမယ္။ အိမ္က မိန္းမက ပိုက္ဆံရတဲ့အလုပ္ထက္ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ လုပ္တာက မ်ားေနလို႔ဆိုၿပီး ပြစိပြစိ လုပ္ရတဲ့အထဲ ခင္ဗ်ားက တေမွာင့္ဗ်ာ။ ကဲ ကဲ … ဆိုစမ္းပါဦး ဘာသတင္းေတြ ထူးလို႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ လုပ္ေနရတာလဲဗ်။ ေျပာစမ္းပါဦး ကိုေလအိုး။

ေလအိုး ။ ။ ထူးတာေပါ့ဗ်ာ ထူးတာေပါ့။ မထူးဘဲနဲ႔ ေလကုန္ခံၿပီး ေအာ္ေနပါ့မလား။ မေန႔ညေနက သန္းေရႊတို႔တီဗီြ (အဲ …) ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားက ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြ ထုတ္တဲ့အေၾကာင္း ေၾကညာသြားတာ သတင္းထူးမဟုတ္ေပးဘူးလား ကိုေရႊဂ်ဳိးရ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ အင္း ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို သန္းေရႊက ထုတ္ခ်င္လို႔ ထုတ္တာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဟိုတေလာက ကိုေလအိုး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားသြားၿပီး မခံခ်င္လို႔ ထုတ္တာျဖစ္မယ္။ ကိုေလအိုးပဲ ေျပာတယ္မဟုတ္လား “သန္းေရႊ အားအားယားယား ေလွ်ာက္ေျပာေနတာပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔မို႔ သန္းေရႊေျပာတာကို အဟုတ္မွတ္ေနတယ္” လို႔ေလ။ ေအး … အဲ့ဒီကိုေလအိုးေျပာတဲ့စကားကို သန္းေရႊ ၾကားသြားၿပီး မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ထုတ္လိုက္တာျဖစ္မယ္ဗ်။ ေနာက္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲ ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္သာ ေျပာေပေတာ့။ အဲဒါမွ သန္းေရႊႀကီး မခံခ်င္စိတ္ျဖစ္ၿပီး အတည့္ေတြ ထထလုပ္မွာ ဟား ဟား ဟား။

ေလအိုး ။ ။ ေတာ္စမ္းပါဗ်ာ။ လက္ဖက္ရည္ဖိုး မပါရင္ က်ဳပ္ တိုက္ပါ့မယ္။ ဒီအ႐ူးနဲ႔ေတာ့ က်ဳပ္ကို အမႈမတြဲစမ္းပါနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ က်ဳပ္ပါ မခံခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာလို႔ဆိုၿပီး ခ်င္းမိုင္က မမမ်ဳိးႀကီးက က်ဳပ္ကို ေဘာ္ေဘာ္အျဖစ္ကေန စြန္႔လႊတ္ေနပါဦးမယ္။ မမမ်ဳိးႀကီး ၿငိဳျငင္မွာေတာ့ မ်ားကေၾကာက္တယ္ အာ .. ကို႔ ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ေလအိုး ပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ရယ္ျပန္)။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ကဲ … ကဲ စကားအတည္ေျပာရေအာင္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲကေန မမမ်ဳိးဆီ ေရာက္ကုန္ၿပီ။ ေတာ္ၾကာ ရြာသစ္ရြာေဟာင္းေတြဆီပါ အလည္ေရာက္ကုန္လို႔ ‘အသံုးလံုး’ ၀င္သင္ရင္း ရြာသူေတြနဲ႔ ညားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေမာင္ႀကီးမျပန္ႏိုင္ ျဖစ္ကုန္ပါဦးမယ္ ဟား ဟား ဟား။

ေလအိုး ။ ။ မျပန္ႏိုင္ေတာ့လည္း ညအိပ္ (အဲ …) ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ ေလအိုး စိတ္ပါလာၿပီေနာ။ ေလအိုးစိတ္ကို မဆြနဲ႔ မဆြနဲ႔။ ဒီက စိတ္ႀကီးတယ္ ဘာမွတ္လဲ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ကဲပါဗ်ာ စိတ္ႀကီးရင္လည္း ေနာက္မွ ႀကီးပါေတာ့။ ဒီလိုဗ် အခု သန္းေရႊႀကီးက စိတ္႐ူးေပါက္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္ကို ကိုင္ၿပီး ငိုင္ (အဲ …) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကို ေမွ်ာ္ေနတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီႀကီး အက်ပ္ဆိုက္ေနၿပီလို႔ သတင္းဆရာေတြ ဖြေနၾကတယ္ဗ်။

ေလအိုး ။ ။ ဒါကေတာ့ဗ်ာ က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးကလည္း တခ်ိန္လံုး ႏြဲ႔ေနခဲ့တာကိုးဗ်။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဆိုတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေတာင္းပြဲပဲ လုပ္ေနခဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားလံုးသူေတာင္းစား (အဲေလ …) သန္းေရႊတို႔က ေဟာက္စားေတာ့တာေပါ့ဗ်။ ကဲ … ကိုေရႊဂ်ဳိးပဲ စဥ္းစားၾကည့္ဦး။ အႏွစ္ (၂၀) လံုးလံုး က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီး နအဖကို ဘာေတြတိုက္ခဲ့တုန္း။ ေတာင္းရင္းျပဳရင္း ေၾကညာခ်က္ပဲ သေဘၤာသံုးစီးတိုက္ေလာက္ ထြက္ခဲ့တာမဟုတ္လား။ ေၾကညာခ်က္မွာမွ ႐ိုး႐ိုးေကာ၊ ရွယ္ေရာ၊ ရွယ္တကာ့ရွယ္ေကာ၊ ထူးရွယ္ေရာ စံုလို႔ပဲမဟုတ္လား။ တကယ္ဆိုဗ်ာ ဂႏၵီခန္းမမွာထဲက ပြဲကျပတ္ရမွာ။ က်ဳပ္တို႔ကိုက မွားပါတယ္ေလ။ မဲေပးခဲ့မိတာကိုးဗ် မဲေပးခဲ့မိတာကိုး။ ေျပာျပန္ရင္လည္း ေလအိုးကို စိတ္ဆိုးၾကဦးမယ္ ကိုေရႊဂ်ဳိး။ ေတာ္ေသးတယ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ လူရွင္းတုန္း ေျပာရတာမို႔ ဟား ဟား ဟား ဟား (အျမႇဳပ္တစီစီ ထြက္မတတ္ ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ေလအိုး ရယ္ျပန္)။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဒါကေတာ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ ျပည္သူေတြ အားကိုးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ဦး၀င္းတင္တို႔ကလည္း ႏွစ္ရွည္လမ်ား အထိန္းသိမ္းခံေနခဲ့ရတာမဟုတ္လားဗ်။ အဲဒီေတာ့ အျပင္ဘက္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ စီအီးစီေတြလည္း အားငယ္စိတ္ေတြ ၀င္ၿပီး မတိုက္ရဲမျပဳရဲ ျဖစ္ကုန္တာေနမွာေပါ့ ကိုေလအိုးရ။

ေလအိုး ။ ။ ဟ … ကိုေရႊဂ်ဳိး။ က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက ႀကံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔လို လူထုခ်ဥ္ဖတ္အဖြဲ႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လူထုက ခ်စ္လြန္းလို႔ကို မဲေတြပံုေအာေပးၿပီး ႀကိဳက္ရာလုပ္ေတာ့ဆိုတဲ့ မန္းဒိတ္ႀကီးပါ အပ္ႏွင္းခံထားရတဲ့ အဖြဲ႔ဗ်။ ဒီ့ထက္ႀကီးတဲ့ ၀ိတ္ ဘာရွိေသးလဲေျပာ။ အဲဒီ၀ိတ္ႀကီးရွိေနတာကိုဗ်ာ မတိုက္ရဲဘဲ ေတာင္းေနခဲ့ေတာ့ အခုအေျခဆိုက္တာေပါ့။ တကယ္ဆို ကိုယ္မတိုက္ရဲရင္လည္း တိုက္ရဲတဲ့သူ တင္ရမွာေပါ့ဗ်။ အခုေတာ့ အဲလိုမဟုတ္ဘဲ ေရႊ၀ါေရာင္မွာလည္း အိမ္တြင္းပုန္းလုပ္ေန၊ ကိုးဆယ္တ၀ိုက္အထိလည္း ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမႉးေနရာကို ကုတ္ကတ္ဖက္တြယ္ေနေတာ့ မခက္လားဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ကိုယ္မလုပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ သန္းေရႊတို႔က သူတို႔လုပ္စရာရွိတာကို သူတို႔လုပ္သြားခဲ့တာပဲဗ်။ ခိုးတယ္၊ ၀ွက္တယ္၊ ေလးခြ၀ယ္တယ္၊ ေၾကာက္ေခ်းပါ (အဲ …) လိုဏ္ေခါင္းတူးတယ္ေပါ့ဗ်ာ ဟား ဟား ဟား ဟား။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ကိုေလအိုးေျပာပံုက မရွင္းမရွင္းပါလားဗ်ာ။ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ကိုယ္မလုပ္ဘူးဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဗ်။ ဥကၠ႒တို႔ အတြင္းေရးမႉးတို႔လည္း သူတို႔လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ခဲ့လို႔ ကိုးဆယ္တ၀ိုက္အထိေတာင္ အသက္ရွည္ေနၾကတာ မဟုတ္လား။

ေလအိုး ။ ။ ဟာဗ်ာ ဒံုးေ၀းလိုက္တာ ကိုေရႊဂ်ဳိးရာ။ တည့္တည့္ပဲ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ လူရွင္းလား ၾကည့္ဦးမွ (ေျပာရင္းဆိုရင္း ေလအိုး ေဘး၀ိုင္းမ်ားဘက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ကာ ရယ္ၿဖဲၿဖဲလုပ္)။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဟဲ ဟဲ ရွင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဟိုမွာ ပိုက္ေထြးကို ၾကည့္ပါလား၊ ညက ဘာကားေတြၾကည့္ၿပီး အိပ္ငိုက္ေနလဲမသိဘူး ဟား ဟား ဟား။

အမွန္တကယ္တြင္မူ ပိုက္ေထြး အိပ္ငိုက္ေနျခင္းမဟုတ္။ ေဘး၀ိုင္းတြင္ ထိုင္ရင္း သူ၏ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းမွ ထြက္ေပၚေနသည့္ သီခ်င္းသံကို ဇိမ္ခံေနျခင္းျဖစ္သည္။

“ရန္ျဖစ္ၿပီးမွ ဒုိ႔ျပန္ခ်စ္ xxx ရန္ျဖစ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ခ်စ္”

ေလအိုး ။ ။ ေဟ့ေကာင္ ပိုက္ေထြး။ ဟိုမွာ ေသာက္မယ့္လူ ၀င္လာၿပီ။ မင္း ဘယ္ကေကာင္မနဲ႔ ရန္ျဖစ္ခဲ့လို႔လဲကြာ။ ေက်းဇူးျပဳ၍ သီခ်င္းေလးကို ခဏပိတ္ၿပီး ေလအိုးကို ေျပာျပစမ္းပါ။ ကူညီပါရေစ (အဲ …) ဒီမွာ မင္းသီခ်င္းသံၾကားရတာ စကားေျပာပ်က္တယ္ကြ။

ေလအိုးေအာ္လိုက္သည့္ အသံေၾကာင့္ ပိုက္ေထြး မ်က္လံုးေမွးစင္းေနရာမွ ျပန္က်ယ္လာၿပီး အေဖ်ာ္ေကာင္တာဆီ ေလွ်ာက္သြားသည္။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ကဲ လုပ္ပါဦး ကိုေလအိုး၊ က်ဳပ္က ဘာေတြ ဒံုးေ၀းေနလို႔တုန္း၊ ေျပာစမ္းပါဦး။

ေလအိုး ။ ။ ဟ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ကိုယ္မလုပ္ခဲ့ဘူးဆိုတာေလဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက ႏိုင္ငံေရးပါတီ မဟုတ္လားဗ်။ ႏိုင္ငံေရးပါတီဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ရွိရမယ္မဟုတ္လား။ အဲ … က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈထက္ သာေရးနာေရးေတြပဲ ေလွ်ာက္လုပ္ေနလို႔ ဟုိတေလာေလးကေတာင္ ဆရာႀကီး လူထုဦးစိန္၀င္းက ေျပာတယ္မဟုတ္လားဗ်။ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔ မတူဘဲ ဆံြ႔အနားမၾကားေက်ာင္းနဲ႔ တူေနတယ္လို႔ ေျပာတယ္မဟုတ္လား။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈဆိုတာက က်ယ္ျပန္႔တယ္ေလဗ်ာ။ ကိုေလအိုးက ဘာကိုလုပ္ေစခ်င္တာလဲ တည့္တည့္ေျပာမွေပါ့ဗ်။

ေလအိုး ။ ။ ကဲပါဗ်ာ … ခင္ဗ်ားက ဒီေလာက္ ဒံုးေ၀းေနမွေတာ့ တည့္တည့္ပဲ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့။ ဒီလုိေလဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက လူထုဆီက မန္းဒိတ္ရၿပီးသားမဟုတ္လားဗ်ာ။ လူထုက ႀကိဳက္ရာလုပ္ပါေတာ့ဆိုၿပီး အာဏာကုန္ လႊဲအပ္ထားၿပီပဲဥစၥာ။ အစိုးရအဖြဲ႔ ေၾကညာဖို႔ပဲရွိတာေပါ့ဗ်။ လူထုကလည္း ဒါကိုပဲ ေစာင့္ေနတာပဲဟာ၊ ေၾကညာရဲရမွာေပါ့။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဟာ တိုးတိုးလုပ္ပါ ကိုေလအိုးရာ။ ခင္ဗ်ားေျပာတာနဲ႔ သန္းေရႊႀကီးက အန္အယ္လ္ဒီ စီးအီးစီေတြကို ေထာင္ထဲျပန္ထည့္ပစ္ပါဦးမယ္။ ဦးတင္ဦးေတာင္ အခုမွ လႊတ္ကာစရွိေသး။

ေလအိုး ။ ။ ဟ ကိုေရႊဂ်ဳိး၊ အခုလည္း ဒီအ႐ူးေတြက သူတို႔ဖမ္းခ်င္ရင္ ကေလကေခ်ပုဒ္မေတြတပ္ၿပီး ဖမ္းခ်င္သလို ဖမ္းေနတာပဲမဟုတ္လား။ ဘာထူးလဲ ကေလကေခ် တံဆိပ္ကပ္ခံရၿပီး အဖမ္းခံရမယ့္အတူတူ ကမာၻသိ အစိုးရအဖြဲ႔ေၾကညာၿပီးမွ အဖမ္းခံရတာက ဂုဏ္သိကၡာ ပိုရွိတယ္မဟုတ္လားဗ်။ အြန္ေပပါပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုင္ပစ္ရမယ္ဗ်။ ဒါမွ နအဖ ေျခသလံုးျပန္ဖက္လာမွာ။ ဒါမွ နအဖ ေလက်ယ္ေနတဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေျမာင္းထဲေရာက္မွာ။ က်ဳပ္တို႔ပြဲက နအဖ ႐ႈပ္ထားတာကို ကိုယ္က ျပန္႐ႈပ္ပစ္ၿပီးမွ ျပန္ရွင္းရမွာဗ်။ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ ရွင္းခ်င္လို႔ မရဘူး။ အဲဒါကို ခင္ဗ်ားသိရဲ႕လား … သိရဲ႕လား။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဟာ … အခြၽန္နဲ႔ မေနတာလား ကိုေလအိုးရာ။ ေတာ္ၾကာ အန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီေတြ အကုန္ေထာင္ထဲ ျပန္ေရာက္ကုန္လို႔ က်ဳပ္တို႔တိုက္ပြဲကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူမရွိ ျဖစ္ကုန္ပါဦးမယ္။

ေလအိုး ။ ။ ေအး … ခင္ဗ်ားလို ဒံုးေ၀းတဲ့သူကို က်ဳပ္က အျပတ္ပဲ ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ ကိုေရႊဂ်ဳိး။ အကုန္ေထာင္ထဲ ေရာက္တာက ဂုဏ္သိကၡာရွိေသးတယ္ဗ်။ က်ဳပ္တို႔ ကိုျမတ္ထက္ႀကီး စပ္တဲ့ သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတာင္ ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။ “ေအာင္ပြဲဆင္ဖို႔ ေထာင္ထဲ၀င္စို႔” ဆိုတာေလဗ်ာ။ ဒါအမွန္ပဲဗ်။ မဟုတ္ရင္ က်ဳပ္တို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးေတြ အကုန္ေျမာင္းထဲ ေရာက္ေတာ့မယ့္ကိန္း ဆိုက္ေနၿပီဗ်။ သူတို႔တင္မကဘူး က်ဳပ္တို႔ ျပည္သူေတြပါ စစ္ဖိနပ္ေအာက္ အကုန္ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ့္ ကိန္းဗ်။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘယ္ေလာက္အတုယူဖို႔ ေကာင္းလဲဗ်ာ။ ျပည္သူ႔မန္းဒိတ္ရ ပါတီလည္းမဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ သူတို႔လုပ္စရာရွိတာ၊ လုပ္ႏိုင္တာကို မေၾကာက္မရြံ႕ တဗိုလ္ဆင္း တဗိုလ္တက္ လုပ္သြားၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ ကိုယ္က မန္းဒိတ္ရွိတဲ့ ပါတီႀကီးပဲ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ကို ပိုလုပ္ႏိုင္ ပိုလုပ္ရဲရမွာေပါ့ဗ်။ အန္အယ္လ္ဒီႀကီးေတြ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီး အကုန္ေထာင္ထဲ ၀င္သြားရင္ သူတို႔ကို မဲေပးထားတဲ့ လူထုက ေနမတဲ့လား။ ႏိုင္ငံတကာက လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမတဲ့လား။ ဒါမွလည္း ပြဲက ျမန္ျမန္ၿပီးေတာ့မွာေပါ့။ ကဲ … အဲဒီေတာ့ ကိုင္မလား မကိုင္ဘူးလား ခင္ဗ်ား အရင္ေျပာ။

ေရႊဂ်ဳိး ဘာေျဖရမွန္းမသိဘဲ ငိုင္ေတြေနစဥ္ ေလအိုးက ပိုက္ေထြးဆီ ေအာ္ေျပာေလသည္။

ေလအိုး ။ ။ ေဟ့ ပိုက္ေထြးေရ မင္းခုနက ဖြင့္ေနတဲ့သီခ်င္း “ရန္ျဖစ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ခ်စ္” ကို ဒီလိုေျပာင္းဆိုလိုက္ကြာ။ “ျပန္႐ႈပ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ရွင္း … ေဟ့ … ျပန္႐ႈပ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ရွင္း” သြားေတာ့မယ္ ကိုေရႊဂ်ဳိးေရ ခင္ဗ်ားကို ရွင္းျပေနရတာ ပါးစပ္က အျမႇဳပ္ပါ ထြက္တယ္။ အဲဒါေတာင္မွ ခင္ဗ်ား မရွင္းေသးရင္လည္း က်ဳပ္ပဲ အိမ္ျပန္ၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ေတာ္ၾကာ မိန္းမဆူ (အဲ …) အခ်စ္ေတြ ေလ်ာ့ကုန္လိမ့္မယ္ ဟား ဟား ဟား ဟား။

ေျပာေျပာဆိုဆို “ျပန္႐ႈပ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ရွင္း … ေဟ့ … ျပန္႐ႈပ္ၿပီးမွ ဒို႔ျပန္ရွင္း” ဟု ပါးစပ္က ရြတ္ဆိုၿပီးသကာလ ေလအိုးတေယာက္ စက္ဘီးကိုနင္း၍ ထြက္ခြာသြားသကဲ့သို႔ ေရႊဂ်ဳိးလည္း ငိုင္ေတြစြာျဖင့္ ေအာက္ေရစြန္႔ရန္ ဆိုင္ေနာက္ေဖးသို႔ လဒေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္ခဲ့ေလသည္တကား။ ။

ရင္းျမစ္။ ။ေခတ္ျပိဳင္