နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ၁၉၆၂ ႏွစ္ကတည္းက စစ္တပ္ၾကီးစိုးလာခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္ ၆၅ ႏွစ္ေျမာက္ တပ္မေတာ္ေန႔ က်ေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။
လက္ရွိ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္တြင္ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားသည္ ႏုိင္ငံ၏ အၾကီးက်ယ္ဆံုး၊ ေငြကုန္ေၾကးက် အမ်ားဆံုး အခမ္းအနား ျဖစ္လာေနသည္။
မၾကာေသးခင္က ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠ႒၊ စစ္သားဘဝကို ျမတ္ႏုိးသူ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သူရဥိီးတင္ဦး၏ ယေန႔ တပ္မေတာ္အေပၚ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ဖတ္ရႈရမည္ျဖစ္သည္။
ေမး။ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔လား၊ တပ္္မေတာ္ေန႔လားဆိုတာ တခ်က္ေလာက္ ရွင္းျပေပးပါ။ တပ္မႉးေဟာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လို ခံယူထားလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ပါ။
''စၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာတာက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ပါ။ ဟုိတုန္းက တပ္ေတြ ဖဲြ႔ကာစကေတာ့ မထင္ရွားေသးဘူးေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တပ္ထဲမွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီးေတာ့ က်င္းပလာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္းေရးေန႔ တပ္ေတြထြက္တဲ့ အသြင္သ႑ာန္ကို ေဆာင္ၿပီးေတာ့ကာ၊ မီးဒုတ္ေတြဘာေတြနဲ႔ စစ္ေၾကာင္းေတြက လွည့္ၿပီးေတာ့ကာ ေရႊတိဂံု အေနာက္ဘက္မွာ ရွိတဲ့ က်ဴးေက်ာ္အိမ္ေတြကို ဖ်က္ၿပီးေတာ့၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ဗိုလ္မႉးၾကီးထြန္းစိန္က အဲဒီေနရာကို ရွင္းၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာကို ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံဆိုၿပီး လုပ္တယ္။ ဟိုတုန္းက ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မိန္႔ခြန္းေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ စၿပီးခ်ီတက္တာကို အမွတ္အသားအေနနဲ႔၊ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ စစ္ေၾကာင္းေတြက ၿမိဳ႕ထဲကေန ေတာ္လွန္ေရး တိုင္းေတြ၊ ျပည္နယ္ေတြက တပ္ေတြလို နာမည္တပ္ၿပီးေတာ့၊ စစ္ေၾကာင္းေတြလုပ္ၿပီး ခ်ီတက္လာၾကတယ္။ ေနာက္ႏွစ္မွာက် မီးဒုတ္ေတြ မပါေတာ့ဘူးေပါ့။ မီးဒုတ္ေတြပါရင္ မီးအႏၲရာယ္ ရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ မပါေတာ့ဘဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္းေရးေပါ့။ အဲဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီဟာကို ၂၇ ရက္ေန႔က စစ္သည္ေတြ ခ်ီတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တပ္မေတာ္ေန႔လို႔ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီက်လို႔ရွိရင္ တပ္ထဲမွာ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားေတြ က်င္းပၿပီး၊ တပ္မေတာ္ေန႔ဆိုၿပီး လုပ္လာတာေတြ ရွိတယ္''
''က်ေနာ္ မွတ္မိေသးတယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္သားေတြဆီ ဆႏၵေတြဘာေတြ ေမးေတာ့ကာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဆႏၵျပဳခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါ ဘာလဲဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား လုပ္တာကေတာ့ လုပ္ပါ။ တပ္မေတာ္ေန႔ဆိုတာက ရွိရမွာပဲ။ တပ္မေတာ္သားေတြ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ေန႔။ သို႔ေသာ္ အဲဒီေန႔ဟာ တပ္မေတာ္ထဲမွာ အခမ္းအနား က်င္းပတာေလာက္ပဲ ေကာင္းတယ္။ တကယ့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္က လြတ္လပ္ေရးေန႔။ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီး လြတ္လပ္ေရးေန႔ဟာ အထြဋ္အျမတ္ေန႔ ျဖစ္တယ္။ အထြဋ္အျမတ္ေန႔မွာ တပ္မေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားလည္း လုပ္၊ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဘက္ကလည္းပဲ၊ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔လည္းပဲ ျပည္သူနဲ႔ တပ္မေတာ္ အတူတကြ ခ်ီတက္တဲ့ အခမ္းအနားေတြ လုပ္ပါဆိုၿပီးေတာ့ အၾကံဥာဏ္ေတြလည္း က်ေနာ္တို႔ ေပးခဲ့ဖူးတယ္''
''အဲဒါက မထိေရာက္ဘဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ေန႔ဆိုၿပီး ဒီေန႔အထိ လုပ္လာတာပဲ။ အဲဒီေန႔မွာ အခမ္းအနား က်င္းပၿပီး တပ္ထဲမွာရွိတဲ့ စစ္သည္ေတာ္မ်ား အားလံုးအတြက္ စစ္ေသြးစစ္မာန္၊ ဇာတိေသြးဇာတိမာန္ တက္ၾကြဖို႔ အခမ္းအနား လုပ္တာပါ။ ဟုိတုန္းက အၾကံေပးခဲ့ဖူးတာက လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာပဲ အဓိက ထားၿပီးေတာ့ကာ တပ္မေတာ္သားေတြ အားလံုး ပါဝင္ဆင္ႏဲႊဖို႔ ေျပာခဲ့ေပမယ့္၊ တခ်ဳိ႕က တပ္မေတာ္ေန႔လို႔ သတ္မွတ္ပါ။ အဲဒီေန႔မွာ တပ္ထဲမွာ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတြ လုပ္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ဆိုၿပီး သေဘာတူညီမႈေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္ေရးျပ အခန္းအနားေတြနဲ႔ပဲ လုပ္လာခဲ့တာ အခုထိပဲ။ အခုက် စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားကို ေနျပည္ေတာ္မွာ အၾကီးက်ယ္ဆံုးလုပ္တဲ့ သေဘာ ရွိတဲ့အတြက္ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လုပ္လာတဲ့အတြက္ တပ္မေတာ္ေန႔ဆိုၿပီး တြင္က်ယ္လာတာပါပဲ''
''တကယ္စင္စစ္က မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေန႔ကို အားလံုး ခ်ီတက္ၿပီး ထြက္ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔၊ ထြက္တဲ့တပ္ေတြကလည္း သူတို႔ဟာသူတို႔ အမွတ္တရအေနန႔ဲ က်င္းပတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ပါ။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေန႔က အမည္နာမအေနနဲ႔က အမွန္အကန္ပါပဲ။ သို႔ေသာ္ စစ္သည္ေတာ္သားမ်ား အားလံုးအေနနဲ႔ တပ္မႉးအၾကီး အငယ္ေတြအေနနဲ႔ အားလံုး အဆင့္ဆင့္က အစဥ္အလာလိုျဖစ္ၿပီး ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္လာတာကေတာ့ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ အခမ္းအနားေတြကို အၾကီးအက်ယ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတာေပါ့''
ေမး။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေခတ္ ေနာက္ပိုင္းကာလ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ လက္ရွိ တပ္မေတာ္သားေတြ ဘယ္လို ကြာျခားတာမ်ဳိးေတြ ရွိလဲခင္ဗ်။
“သိပ္ၿပီးေတာ့ ကြာျခားတာေပါ့ကြာ၊ ဟိုတုန္းက တပ္မေတာ္ဆိုတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္က အင္မတန္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စံနမူနာေကာင္းေတြ ျပသြားခဲ့တယ္။ သူ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ၿပီးတဲ့အခါက် တပ္ကို ျပန္ဖြဲ႔တဲ့အခါမွာ ဂႏၶီစာခ်ဳပ္အရ တပ္ကို ျပန္ဖြဲ႔စည္းတယ္။ အရာရွိေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ သူကိုယ္တိုင္က တပ္မေတာ္ထဲမွာ မေနေတာ့ဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ ဖဆပလ ပါတီ အဖြဲၾကီးထဲမွာ သြားၿပီးေတာ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္လက္ၾကိဳးပမ္းတဲ့ ဥစၥာက တပ္မေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး (ႏိုင္ငံေရးဆိုတာက ပါတီ ႏိုင္ငံေရးကို ေျပာတာေပါ့ေလ)၊ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာက ျပည္သူလူထုအားလံုးနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြက ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ သတၱဝါေတြျဖစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာက ရွိရမွာပဲ၊ ကင္းမွာ မဟုတ္ဘူး”
“သို႔ေသာ္လည္း တပ္မေတာ္ဟာ ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနရမယ္ဆိုတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ျပခဲ့တယ္ေလ။ ဒီအစဥ္အလာကို ထိန္းဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏိုင္ငံအတြက္ အသက္စြန္႔ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း တပ္မေတာ္ကို ဆက္လက္တာဝန္ယူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အထူးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခါမွာလည္းပဲ ဒီအရွိန္အဝါနဲ႔ ဆက္လက္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ တပ္မေတာ္ ညီလာခံတခုကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ က်င္းပတယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ပဋိဥာဥ္စာတမ္းကို ေရးခဲ့တယ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒကို တို႔တေတြက အသက္ေပးၿပီး ကာကြယ္ၾကရမယ္။ အဲဒီဟာကို ကာကြယ္ဖို႔ အေၾကာင္းခ်င္းရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္''
''အဲဒီမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းကိုယ္တိုင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီခ်ဳပ္ စာတမ္းတေစာင္ကို ဖတ္ျပတယ္။ အဲဒီဖတ္ျပတဲ့ စာတမ္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ - တို႔တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ ဆႏၵကို ေရွ႕ကေန ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရပ္တည္ဖို႔ အခုရွိေနတဲ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒကို အသက္ေပးၿပီး တို႔တေတြ ကာကြယ္ၾကရမယ္။ ေနာင္ေသာအခါမွာ အေျခခံဥပေဒအေပၚမွာ အခိုင္အမာ ရပ္တည္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး တို႔တေတြ လံုးပမ္းၾကရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုမွာပါတဲ့ ဥပေဒအခ်က္အလက္ေတြကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္တာရွိေသာ္ ငါကိုယ္တိုင္ မေထာက္မညႇာ ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒါကို မင္းတို႔အားလံုး ေဆြးေႏြးၿပီးရင္ ဒီဟာကို လက္မွတ္ထိုးၾကပါ ဆိုတဲ့အတြက္ ဒီဟာကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံဥပဒကို က်ေနာ္တို႔ အားလံုးက ႏွစ္ႏွစ္္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ေထာက္ခံအားေပးၿပီး လက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဗမာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ ပဋိဥာဥ္စာတမ္း ထုတ္ခဲ့တာ''
''ပထမဦးဆံုး ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲတို႔ဘာတို႔ လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း ပါတီပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို စစ္သည္စစ္သားမ်ားက ပါဝင္မႈ မရွိဘဲနဲ႔၊ မိမိတပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားကို မပတ္သက္ဘဲနဲ႔၊ ေနာက္ၿပီး သြားေရာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔အတြက္ ေျပာေပးျခင္း၊ ေဟာေပးျခင္း၊ ေဆာ္ၾသေပးျခင္း၊ လိုက္လံၿပီး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း စသျဖင့္ ပါဝင္ဆက္ႏြယ္ၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔မရေအာင္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ျဖစ္ေအာင္ အမိန္႔ေတြ ထုတ္ထားတဲ့အတြက္ တိတိက်က်ပဲ လိုက္နာခဲ့ၾကရတယ္''
''အခုက်ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ပတ္သက္ၿပီး သံေယာဇဥ္ေတြက ရွိခဲ့တာကိုး။ သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့အေပၚ မူတည္ၿပီး၊ လိုက္နာၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ေနာက္ဆံုး တပ္က ႏိုင္ငံေရးထဲမွာ တျဖည္းျဖည္း အထူးသျဖင့္ ပါတီႏိုင္ငံေရးထဲမွာ တပါတီ၊ တဖြဲ႔၊ လူတဦး အက်ဳိးစီးပြား အက်ဳိးငွာ အသံုးခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ဘဝကို ေရာက္သြားတဲ့ဟာမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ အခုေတာ့ ဒီအေျခအေနအတိုင္းပဲ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေလ။ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ နဂိုမူလက ေဆာင္ပုဒ္က ရွိၿပီးသား “ျပည္သူသာလွ်င္ အမိ၊ ျပည္သူသာလွ်င္ အဖ” ၊ “ျပည္သူသာလွ်င္ မိမိတို႔၏ အင္အားစု” ျဖစ္တယ္။ ဒီျပည္သူေတြမွာလည္း တပ္မေတာ္သားေတြ ပါဝင္ခဲ့တာပဲ။ အဓိကျဖစ္တဲ့၊ မိဘေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြဟာ တကယ္ပဲ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ အမိအဖ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပဲ''
''အခု ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ၊ အားလံုးက ဘယ္လို အေတြးအေခၚ ျဖစ္သြားလဲဆိုေတာ့ ေညာင္ညိဳပင္ၾကီးရဲ႕ အရိပ္ဟာ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးရဲ႕ အရိပ္ပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အရိပ္ၾကီးကို ဝင္ေရာက္ၿပီးေတာ့ လာတဲ့ တပ္မေတာ္က သူတို႔အေနနဲ႔လည္း သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔၊ သူတို႔အရိပ္လို႔ ထင္ၿပီးေတာ့ ဒီအရိပ္အာဝါသေအာက္မွာ ေနရတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၿပီး သူတို႔ဟာသူတို႔ သီးျခားရပ္တည္တဲ့ အရိပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္သြားေနတဲ့ သေဘာေတြကေတာ့ မွန္ကန္လွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဟာရဲ႕ သေဘာကေတာ့ ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနအားလံုး ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒီလို ျဖစ္သြားတဲ့ သေဘာရွိေနေတာ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ အရင္တုန္းက ေတြးေခၚခဲ့တဲ့၊ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ၾကားထဲမွာ ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔အညီ ေနထိုင္သြားရမယ္ဆိုတဲ့ ဟာကိုေတာ့ ျပန္ေရာက္လာေအာင္ လံုပမ္းၾကိဳးစားဖို႔ အကုန္လံုးမွာ တာဝန္ရွိၾကတယ္လို႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျမင္ပါတယ္''
ေမး။ တပ္မေတာ္သားေတြ လိုက္နာရမယ့္ စစ္သည္ေတာ္မ်ား က်င့္ဝတ္ကို ဒီကေန႔ေခတ္ စစ္သည္ေတာ္ေတြ လိုက္နာေဆာင္ရြက္မႈ ရွိမရွိနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပပါဦးခင္ဗ်။
“အဓိက တပ္မေတာ္သားေတြက ''ျပည္သူေတြအေပၚမွာ ေရလိုလလို က်င့္ရမယ္'' ဆိုတဲ့ဟာက တပ္မေတာ္သားေတြက ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ေအးျမတဲ့ သေဘာ ေပးရမွာ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ''ရန္သူအေပၚမွာေတာ့ ေနလိုမီးလို က်င့္ရမယ္'' ဆိုတာေတြ ရွိတယ္။ ျပည္သူလူထုဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ရန္သူမွ မဟုတ္ဘဲ။ အမိအဖေတြက ကိုယ့္ရဲ႕ ရန္သူမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ အျမင္ေကာင္းေတြ ျမင္ၿပီးေတာ့ သြားဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့’'
''ဟိုအရင္တုန္းက စစ္သည္ေတာ္ က်င့္ဝတ္ ၆ဝ ဆိုၿပီး ေရးထားတာ ရွိတယ္။ ရဲေဘာ္တေယာက္ခ်င္း က်င့္ရမယ့္ က်င့္ဝတ္၊ ရဲေဘာ္ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ က်င့္ရမယ့္ က်င့္ဝတ္၊ ျပည္သူျပည္သားေတြအေပၚမွာ က်င့္ရမယ့္ က်င့္ဝတ္၊ ရန္သူေပၚမွာ က်င့္ရမယ့္ က်င့္ဝတ္ဆိုတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြက ၆ဝ ရွိခဲ့တာပဲ။ ဒီေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ကာ ဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံ တည္ေထာင္မယ္ ဆိုေတာ့ကာ တခ်ဳိ႕အခ်က္အလက္ေတြကို ျဖည့္ၿပီးေတာ့ ေရးတာေတြလည္း ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာလည္း ထပ္ျဖည့္တာေတြ ရွိတယ္။ ဆိုေတာ့ကာ စစ္သည္ေတာ္ က်င့္ဝတ္က အရင္တုန္းက စစ္သည္ေတာ္ ၆ဝ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာလည္း ေၾကြးေၾကာ္သံေတြကလည္း အမ်ားၾကီး ရွိတယ္။ အားမာန္ ၁ဝ ခ်က္၊ ခြန္အား ၁ဝ ခ်က္တို႔ ဘာတို႔ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြက ေတာ္ေတာ္ကို မ်ားတယ္။ ႏွစ္လည္း ၾကာလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေသးစိတ္ မသိေတာ့ဘူး''
''အရင္တုန္းက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ဟာေတြကေတာ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ တသားတည္း၊ ျပည္သူေတြသည္ အမိ၊ ျပည္သူေတြသည္ အဖ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မိဘသဖြယ္ ထားရတဲ့ ျပည္သူေတြအေပၚမွာ သားေကာင္းတေယာက္ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတဲ့ အဓိကဟာကို ေရးထားတဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္။ အခုဟာက အဲဒီလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တပ္မေတာ္သည္ အမိ၊ တပ္မေတာ္သည္ အဖဆိုတာေတြကို တခ်ဳိ႕ေနရာမွာ ၾကားတယ္။ အေပၚကေနၿပီးေတာ့ တပ္မႉးၾကီးမ်ားက လုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့အတြက္ စစ္သည္ေတာ္မ်ားက ေအာက္မွာ စားရေသာက္ရေနရ ဖြံ႔ၿဖိဳးႏိုင္ၿပီးေတာ့ အျပင္က လူထုနဲ႔ မတူဘဲနဲ႔ ပိုၿပီးေတာ့ စားရေသာက္ရ ျပည့္စံုေအာင္ စားရေသာက္ရ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အထက္အဆင့္ဆင့္ေသာ ဗိုလ္ၾကီးေတြအေပၚမွာ အင္မတန္ အားကိုးစရာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆိုသံုးစြဲလာတာေတြ ရွိလာတယ္။ အဲဒီ အေတြးအေခၚေတြကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါက အရင္တုန္းက ထားရွိခဲ့တဲ့ သေဘာသဘာဝေတြနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္လာတဲ့ အေနအထားေတြ ျဖစ္လာပါတယ္''
ေမး။ တပ္မေတာ္သားေတြအတြက္ ရသင့္ရထိုက္၊ ခံစားသင့္ ခံစားထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို တပ္မေတာ္တြင္းမွာ ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ေပးတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ပါသလဲ။
''တိုင္းျပည္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေကာင္းအေနနဲ႔ ဝန္ထမ္းေကာင္းအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမွာေပါ့။ ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူေတြက ကြ်မ္းက်င္သလို၊ စစ္သည္ေတာ္လည္း စစ္သည္ေတာ္အေလ်ာက္၊ ဝန္ထမ္းဆိုရင္လည္း ဝန္ထမ္းေကာင္းအေလ်ာက္ေပါ့။ တပ္မေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ ဝန္ထမ္းေကာင္းပဲ။ သူလည္း ကြ်မ္းက်င္တဲ့ အတတ္ပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရးကို ေဆာင့္ရြက္ရမွာေပါ့။ အလားတူပဲ ဟို .. ထိပ္ပိုင္းေရာက္ေနတဲ့ သူေတြကလည္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူ႔ရဲ႕ အတိုင္းအတာ ၾကီးမားတဲ့အတြက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မွာ ျဖစ္တာပဲ။ အဲဒီလို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့အတြက္ သူကြ်မ္းက်င္တဲ့ ကာယ၊ ဥာဏ၊ ဝီရိယအားအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ကရတဲ့ အခြန္အတုတ္ေတြထဲက သူတို႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့၊ ေနႏိုင္ထိုင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ ထိုက္သင့္အားေလွ်ာ္စြာ ေနႏိုင္ထိုင္ႏိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္က ေထာက္ပံ့ကူညီေပးဖို႔ လိုတယ္။ စစ္သည္ေတာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဇနီးသားမယား မိသားစုလည္း သူတို႔ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ လုပ္ေဆာင္တဲ့အတြက္ ထိုက္သင့္အားေလ်ာ္စြာ ခံစားစံစားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဘ႑ာေငြကေန အခ်ဳိးက် ေပးထားတာ ရွိတယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာ ထိမႈ၊ ခိုက္မႈ၊ ရွမႈ အားလံုးကိုလည္း သူတို႔ကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ လံုးဝ ခံစားဖို႔အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးထားတာပဲ”
''ထိုက္သင့္အားေလ်ာ္စြာ သံုးေဆာင္ၿပီးရင္ ေနာက္ဆံုး တပ္မေတာ္က အနားယူၿပီး အျပင္ေရာက္တဲ့ အခါမွာလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေနထိုင္စားေရး ေသာက္ေရး၊ ရွင္သန္ေရးအတြက္ကိုလည္းပဲ တိုင္းျပည္ကေန ျပန္လည္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္တဲ့ အစီအမံေကာင္းေတြ ရွိထားတာပဲ။ အဲဒီ ရွိထားတဲ့ အတိုင္းအတာအေလ်ာက္မွာပဲ ခံစားစံစား သြားတာက အမွန္ပဲ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ၊ မိမိ ရသင့္ရထိုက္တာ မဟုတ္ဘဲ ပိုလွ်ံၿပီးေတာ့ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္၊ တဦးတေယာက္အတြက္၊ မိသားစုအတြက္ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အေထာက္အပံ့နဲ႔ ပိုၿပီးေတာ့ ေလာဘတက္ၿပီး ယူေဆာင္ေနတာ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ အင္မတန္မွ မေကာင္းတဲ့ အယူအဆ၊ အေလ့အထ၊ အက်င့္အၾကံတခု ျဖစ္လာမယ္။ ျဖစ္လာတယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဘ႑ာေတာ္ေတြ သံုးရစြဲရတဲ့အပိုင္းမွာ သူတို႔ကို ပိုမိုၿပီး အမ်ားအစားေပးၿပီးေတာ့ လူမႈေရးျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးရဲ႕ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ တျခားရရွိတဲ့ အခြင့္အေရးက နည္းပါးၿပီးေတာ့ အေထာက္အပံ့ နည္းလာမယ္။ အားအင္နည္းလာလို႔ရွိရင္ ေနာင္တပ္မေတာ္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ အင္အားကို ျပန္ျဖည့္ဖို႔ အတိုင္းအတာက်ရင္ အားအင္ခ်ိနဲ႔တာ ျဖစ္လာမယ့္ အတိုင္းအတာ ျဖစ္တယ္''
''အဲဒါကို ျမင္ၿပီးေတာ့ အရွည္ကို စဥ္းစားတဲ့အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္မွာ ဝင္လာၿပီးရင္ သူတို႔အတြက္ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ကူညီေထာက္ပံ့ေပးၿပီး သူတို႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း၊ စစ္ဘက္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း၊ ေနာက္ၿပီး စစ္ဘက္မွာ အနားယူခ်ိန္အတြင္း ဒါေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အတြင္းမွာသာလွ်င္ ျဖည့္ဆည္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ လိုတယ္။ သူတို႔ အျပင္ေရာက္တဲ့ အခါမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ အစားအေသာက္၊ ကုန္ပစၥည္းေစ်းႏႈန္း စတဲ့ ဒါေတြကလည္းပဲ အားလံုး ညီမွ်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမႈ လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီျပႆနာေတြက ေျပလည္စရာေတြ ရွိတာေပါ့”
ေမး။ တပ္မေတာ္သားအတြင္းမွာ အထက္ေအာက္ ကြာဟမႈေတြ မ်ားလာတဲ့အေပၚ ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။
''အတိုင္းအတာတခုထိ ခြဲျခားသတ္မွတ္ေပးထားေတြ ရွိတာေပါ့။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ အရာရွိရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ အေပၚပိုင္း၊ ထိပ္ပိုင္းကိုး။ အခု အေျခအေနကို ၾကည့္ရတာက အခြင့္ထူးခံခ်င္တဲ့ အေနအထား ရွိလာတာေတြ မ်ားတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ တိုင္းျပည္တခုမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈနဲ႔ တပ္မေတာ္သားတခုလံုး ညီညီညာညာ ျဖစ္ရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ သူ႔ဟာသူ ေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရးေကာင္းေတြ မွ်မွ်တတ အခ်ဳိးအစားနဲ႔ ေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေနတဲ့ စစ္သည္ေတာ္နဲ႔ အထက္ဆံုးမွာ ရွိေနတဲ့ စစ္သည္ေတာ္မ်ား ရတဲ့ လစာနဲ႔တကြ ရရွိမႈ ႏႈန္းထားက သိပ္ၿပီးေတာ့ ကြာျခားမႈမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ အရင္တုန္းက အေတြးအေခၚ ရွိခဲ့ဖူးတာေပါ့။ အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ ၾကိဳးစားဖို႔ လိုတာေပါ့''
ေမး။ တပ္သားအဆင့္မွာ ရွိတဲ့ မိသားစုေတြက ရတဲ့ လစာနဲ႔ မေလာက္ငလို႔ တျခားလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနရတယ္။ တပ္မေတာ္သား ဇနီးသည္တခ်ဳိ႕ ခႏၶာကိုယ္ေရာင္းစားရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရာရွိေတြရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြက် ခ်မ္းသာေနၾကတယ္။ အဲဒီလို တပ္တြင္းမွာ ကြာျခားမႈေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အေပၚမွာ ဘယ္လို ထိန္းသိမး္ကာကြယ္သင့္တယ္လို႔ ထင္လဲခင္ဗ်။
''အခုဟာက ေျပာဆိုသံေတြ ၾကားလည္း ၾကားေနရတယ္။ ျမင္လည္း ျမင္ေနရတယ္။ ေတြ႔လည္း ေတြ႔ေနရတယ္။ ကြာျခားတာေတြ ရွိေနတယ္။ အမွန္က ဘယ္လိုျဖစ္ရမလဲဆိုေတာ့ အျပင္မွာ ပင္စင္ယူသြားၿပီးလို႔ရွိရင္၊ အၿငိမ္းစား ယူသြားၿပီးလို႔ရွိရင္ သူတို႔ဟာသူတို႔ ထိုက္သင့္အားေလ်ာ္စြာ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အျပင္ စီးပြားေရး အေနအထားက ေကာင္းဖို႔လိုတယ္။ စီးပြားေရး အေနအထားက အားလံုး မွ်မွ်တတ စားႏိုင္တဲ့ အေနအထား ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ အခုဟာက ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ အျပင္မွာ စားေရးေသာက္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အင္မတန္ က်ပ္တည္းေနတဲ့ ဟာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ကာ ေအာက္ေျခ ေအာက္လက္မွာရွိတဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ မလံုေလာက္လို႔၊ မညီမွ်လို႔၊ မမွ်တလို႔ေတြ ရွိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရက လစာေတြကို တိုးၿပီးေပးတာက ၄ ႏွစ္ တခါေလာက္ လုပ္တယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီလို လုပ္ပင္လုပ္ျငားေသာ္လည္းပဲ မျပည့္မီဘူး''
''ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အျပင္မွာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစစအရာရာေရာ၊ စီးပြားေရး အေျခအေနအရေရာ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာတဲ့ အေျခအေနအထားမွာ မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလိုျပႆနာေတြက ေတာက္ေလ်ာက္ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ အထက္ပိုင္းေရာက္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဒီဟာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ - တို႔ အျပင္ကို ေရာက္ခဲ့လို႔ရွိရင္ တို႔ လက္ရွိေနရတဲ့ အေျခအေနကေန ပိုမိုဆုတ္ယုတ္ၿပီး ေနရမလားဆိုၿပီး၊ အကုန္လံုးကိုေတာ့ မဆိုလိုဘူး၊ တခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြက လံုးပမ္းရင္းနဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့အပိုင္းက သိပ္ၿပီး ခ်မ္းသာ၊ မခ်မ္းသာတဲ့ အပိုင္းက မခ်မ္းသာ၊ သိပ္ၿပီး ဒုကၡေရာက္တဲ့ အပိုင္းက ဒုကၡေရာက္၊ အဲဒီလိုပဲ မညီမညာ ျဖစ္ကုန္တဲ့အပိုင္း ျဖစ္တယ္။ အျပင္မွာ စီးပြားေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အရာအားလံုး၊ စစ္သည္ေတာ္ေတြ ရရွိမယ့္ အခြင့္အေရးေတြ အားလံုး၊ တတ္ႏိုင္သမွ် တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေပးသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီကြာဟမႈက တျဖည္းျဖည္း အေျခအေနေကာင္းကို ဦးတည္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ထင္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီပံုစံအတိုင္းက ဒီလမ္းကို မျမင္ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာရွိတယ္''
ေမး။ တပ္မႉးေဟာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ဘယ္လို ေျပာျပခ်င္တာေတြ ရွိပါသလဲ။
''စစ္မႉးထမ္းလုပ္တယ္ဆိုတာ အင္မတန္ကို တိုင္းျပည္အတြက္၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြအတြက္ အသက္အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္ေတြကို ကာကြယ္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ မူေတြအေနနဲ႔ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္တာ ျဖစ္တယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ရမယ့္ ပုဂၢဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္တာပဲ ေကာင္းတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ား လုပ္ရမယ့္ အပိုင္းေတြမွာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ က်န္တဲ့ တျခားကိစၥအဝဝေတြမွာ စိတ္ပါဝင္စားမႈ ရွိလို႔ရွိရင္ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ စစ္သည္လုပ္ငန္းကို မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေအာင္ သီးျခားဝန္ထမ္းေကာင္းျဖစ္ဖို႔၊ လုပ္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လာတယ္ဆိုကတည္းက ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက မွားယြင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ မေကာင္းဘူး''
''ဒီဝန္ထမ္းလုပ္ငန္းဟာ တျခားတျခားေသာ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ မတူဘဲနဲ႔ ထူးျခားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္လို႔ ထူးျခားတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရွိျငားေသာ္လည္းပဲ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အတိုင္းအတာ ရၿပီးေတာ့၊ အနစ္နာခံၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။ တပ္ထဲမွာ ဝင္ကတည္းက ဆင္းရဲမယ္၊ အနစ္နာခံမယ္၊ ဒါေတြက နဂိုမူလအရ လုပ္ငန္းသေဘာသဘာဝ ပါလာၿပီးသားျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အနစ္နာခံမယ္၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔မယ္ဆိုတဲ့ စသျဖင့္ ဟာေတြက ျပန္လည္ၿပီး ရွိလာဖို႔အတြက္ လုပ္ကိုင္သြားၾကဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီက်မွာသာလွ်င္ တျဖည္းျဖည္း အားကိုးရာ ျဖစ္မယ္။ အခုၾကည့္ရတာက လူအင္အားေတြ သိပ္ၿပီး တိုးျပဳေနတာထက္ အရည္အခ်င္း အင္အား ထပ္တိုးဖို႔လိုတဲ့ သေဘာသဘာဝေတာ့ ရွိတယ္''
Saturday, March 27, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment