ကတိမ်ား သက္သက္ျဖင့္ ႏွစ္တႏွစ္ေလာ

ျမန္မာ့စီးပြားေရး မည္သို႔ ျဖစ္မည္ကုိ နိမိတ္ဖတ္ရသည္မွာ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ အလုပ္ ျဖစ္သည္။ ဤလုပ္ငန္းကို ၂ ပိုင္း ခြဲလိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ အႏၱရာယ္ နည္းသြားဖြယ္ ရွိသည္။ တပိုင္းက ယခုႏွစ္တြင္ မည္သို႔ ျဖစ္မည္ဟု မိမိတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မွန္းဆျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ အျခား တပိုင္းမွာ စိတ္ရႈပ္ေထြးဖြယ္ အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားအရ မည္သို႔ ျဖစ္ပ်က္ၿခိမ့္မည္ဟု ေျပာရျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ ထားသည့္အတိုင္း ေျပာရလွ်င္ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း ကိစၥမ်ားစြာသည္ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚ မူတည္ေနသည္။ အေျခ အေနအရ အဆိုးထဲမွ အေကာင္းကို ေရြးေျပာရမည္ ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အစိုးရအသစ္ ရွိလာလိမ့္မည္။ ဤအစိုးရက ျမန္မာ ျပည္သူမ်ားအတြက္ စီးပြားေရးအရ လံုျခံဳမႈကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ ဆိုပါက ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ကံၾကမၼာကို လွည့္ေျပာင္းေစမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ေရာင္းခ်ရာမွ ရရွိသည့္ ၀င္ေငြကို အရင္းအႏွီး အထူး လိုအပ္ေနသည့္ ေက်းလက္ စီးပြားေရးက႑ အတြက္ ျဖည့္သြင္းျခင္းျဖင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို အစိုးရက စတင္ႏိုင္ပါသည္။ အစိုးရက တပ္မေတာ္ ႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ယႏၱရားမ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မ်ား ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္သည္။ တိုင္းျပည္၏ စုေဆာင္းထားေငြကို အသံုးခ်၍ က်န္းမာ ေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ အေရးပါလွသည့္ အေျခခံ အေဆာက္အဦ လမ္းပန္းက႑မ်ားတြင္ အသံုးစရိတ္ကို ျမႇင့္တင္ရပါလိမ့္ မည္။

ဤလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳျခင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဥပေဒ နည္းက် အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တည္ေစျခင္း အစရွိသကဲ့သို႔ေသာ အျခား လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကတိက၀တ္ ျပဳမႈမ်ားျဖင့္ အစိုးရသစ္က ယံုၾကည္မႈ တိုးတက္လာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံအုတ္ျမစ္မ်ားကို ခိုင္မာေစ ျခင္း၊ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခံရမည္ဟူေသာ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုတုိ႔၏ စိုးရိမ္ေနမႈကို ေလ်ာ့က်ေစျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ေဘးထြက္ အက်ဳိး အာနိသင္မ်ားကိုလည္း ၾကံဳေတြ႔ ခံစားရဖြယ္ ရွိပါေသးသည္။

ဤေဆာင္ရြက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာျပည္သစ္ကို ႀကိဳဆိုရန္ စိတ္အားထက္သန္ကာ ႏုိင္ငံအတြင္း ရင္းႏွီးမႈမ်ား တိုး၍ ျပဳလာၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏိုင္ငံ၏ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားကို ရယူလိုၾကၿပီး ေစ်းခ်ဳိေနေသးသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လုပ္အားကို အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်လိုၾကသည္။ ထိုမွ်မက ေရရွည္တြင္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသြားမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ အလား အလာ ေကာင္းမ်ားကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ထားၾကေသးသည္။ 

သို႔ေသာ္လည္း ယခုေျပာသည့္ကိစၥမ်ား တခုမွ် မျဖစ္လာပါက ယခုႏွစ္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး အေျခအေနက မည္သည့္ေနရာသုိ႔ ဦးတည္ေနပါသနည္း။ အေျဖက ၀မ္းေျမာက္စရာ မရွိလွပါ။ အနည္းႏွင့္အမ်ားဆိုသလို လက္ရွိ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၅၀ ကာလ ျဖတ္ခဲ့သည့္အတိုင္း ဆက္၍ထိုးက်သြားမည့္ကိန္းကို ျမင္ေတြ႔ေနရသည္။

အထက္က ေဖာ္ျပထားသည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ေရာင္းခ်ရာမွ ရရွိသည့္ ဘ႑ာ၀င္ေငြကို ႏိုင္ငံ၏ ထုတ္ကုန္ တန္ဖိုး (GDP) စြမ္းေဆာင္မႈတြင္ အႀကီးအက်ယ္ လိမ္ညာ ေဖာ္ျပေနပါက၊ အေျခအေနကို လွည့္ဖ်ား သံုးသပ္ေနပါက ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရး အေျခအေနသည္ ဒုတိကမၻာစစ္ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ အဆိုးရြားဆံုး အေျခအေနသို႔ က်သြားဖြယ္ရာ အေၾကာင္း ရွိေနသည္။  ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ေနၾကသူမ်ား၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ခုခံကာကြယ္ေနၾကသူ မ်ားဟု ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားေနၾကေစကာမူ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တိုင္းျပည္အေပၚထားရွိသည့္ ေရရွည္စီးပြားေရး ေျမာ္ျမင္ခ်က္မွာမူ တိုင္းျပည္ကို သတၱဳမိုင္းတြင္းႀကီး၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔သိုက္ႀကီး တခုမွ်ထက္ မပုိေၾကာင္း ျပသေနၿပီး ဤအတိုင္းလည္း ဆက္လက္ျဖစ္ေနရန္ ရွိသည္။

ဤသေဘာထားျဖင့္ ေလာင္စာစြမ္းအင္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား လက္သို႔ ဤ အရင္းအျမစ္မ်ား ေခါင္းပံုျဖတ္ရန္ ထိုးအပ္ေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၂၀၁၀ သည္ ကမၻာႀကီး၏ မိုးသက္ မုန္တိုင္း ထန္ေနေသာ ပင္လယ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည့္ လူသံုးကုန္ ေစ်းကြက္အတြင္း ပဲ့မပါ၊ ဦးတည္ခ်က္မရွိ၊ ျမင့္ခ်ီနိမ့္ခ်ီ ခုန္ေပါက္ လြင့္ေမ်ာေနရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ လိုရာပန္းတိုင္ကိုလည္း လွမ္းႏိုင္ရန္ အလ်ဥ္း မရွိပါေခ်။

ေရွာင္တာနဲ (Sean Turnell) ေရးသားသည့္ A Year of Promise, or Tempest-tossed Again? ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။

ေရွာင္တာနဲသည္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ မကြိဳင္းယားတကၠသိုလ္ (Macquarie University) မွ တြဲဖက္ပါေမာကၡျဖစ္ၿပီး၊ စီးပြားေရးရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာအမ်ားအျပား ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

Friday, 26 February 2010 17:49 ေရွာင္ တာနဲ (SEAN TURNELL) 
ဧရာ၀တီ