Wednesday, January 20, 2010

အိပ္မက္ထဲကေခါင္းေဆာင္


ဂႏၵီ… ၇၆ႏွစ္၊ ဟုိ…၅၅ႏွစ္ တို ့နဲ ့ရင္ေပါင္တန္းလို ့
တုိ ့ႏုိင္ငံရဲ႕… ဟီးရုိးလက္ေတာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
နယ္ခ်ဲ ႔စနစ္ကုိ… မီးခုိးၾကြက္ေလွ်ာက္ ျပိဳလွဳပ္ေအာင္စြမ္းခဲ့တယ္။

သူ ့အျဖဴေရာင္ သန္ ့သန္ ့အခ်စ္ေတြကုိ
အမည္းေရာင္ေအာက္ခံေခတ္မွာ
ထင္ဟပ္ ၾကည့္ခြင့္ရေတာ့
သမိုင္းတခုဟာ ရင္သပ္ရွဳေမာ။

ကြာတယ္…မိုးနဲ ့ေျမလို ကြာတယ္
ကြာတယ္…သူခုိးနဲ ့အေဖလို ကြာတယ္
တံေတြးခြက္ထဲမွာ ေမွ်ာရင္း
ေသြးကြက္ထဲမွာ ေတာနင္းလို ့
သုိက္တူးေနၾကတဲ့ သူေတြၾကားမွာ…
ဝတၳဳဇာတ္ေကာင္ဆန္ဆန္
ငါးမူးတန္းကေန ရုပ္ရွင္ၾကည့္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကုိလြမ္းတယ္။

မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။
သူ ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္သြားခဲ့ဖူးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ
သူ ့ပံုကားခ်ပ္ေတြလိုက္ေဝတာဟာ
စြန္ ့စားျပီးလုပ္ရတဲ့ အလုပ္တဲ့။

မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။
အာဇာနည္ေန ့မွာ
အာဇာနည္တေယာက္ပံုပါတဲ့ အက်ၤ ီေတြ
အာဇာနည္ကုန္းေပၚ ဝင္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။

ေၾသာ္…
လြတ္လပ္ျခင္းနဲ ့ဒီမိုကေရစီ
အဖ ေသြးနဲ ့စိုက္ခဲ့တဲ့ပန္း
သားတို ့နမ္းခြင့္မရလိုက္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကုိ
မူရင္း.http://kaungkinko.myanmarbloggers.org/2010/01/blog-post_20.html

0 comments:

Post a Comment