Friday, February 5, 2010
အျပန္အလွန္ ေထာက္ခံၾက၊ အျပန္အလွန္ ေပါင္းစပ္လႈပ္ရွားၾက
ျပည္တြင္း ျပည္ပ၊ ပါတီတြင္း ပါတီပ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားအရ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ န၀တစစ္အုပ္စုရဲ႕ ဗကပ ၿဖဳိခြဲေရးလုပ္ႀကံမႈ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဗမာျပည္ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး ဒီေရဟာ နိမ့္ဆင္းသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာ မုိးဦးက် မႈိေတြ၊ မွ်စ္ေတြ အလွ်ဳိအလွ်ဳိ ေပါက္လာသလုိ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ ေပၚလာၾကတယ္။
န၀တစစ္အုပ္စုဟာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကုိ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမေဒသအလုိက္ လက္နက္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္၊ စီးပြားေရး လုပ္ကုိင္ခြင့္ေတြ ေပးခဲ့တယ္။ တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခြင့္ကုိေတာင္ ေပးခဲ့တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကုိ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရး ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားအျဖစ္မွ စီးပြားေရးအင္အားစုမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖ်က္ဆီးပစ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔အလုိက်မျဖစ္ရင္ တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အျဖစ္ တရားခံရွာဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးလကၡဏာ လုံးပါးပါးေစၿပီး၊ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြကုိ အပုိင္စီးဖုိ႔ ဒါမွမဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ တျပည္လုံးဆုိင္ရာ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီးနဲ႔ ကင္းကြာသြားေစဖုိ႔ျဖစ္တယ္။
၁၉၈၉ ကာလနဲ႔ အဲဒီမတုိင္မီကာလမ်ားက န၀တစစ္အုပ္စုရဲ႕ အဓိက ဦးတည္ရန္သူဟာ ဗကပ ျဖစ္တယ္။ တျပည္လုံးလကၡဏာနဲ႔ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲေနတဲ့ အဓိကႏုိင္ငံေရးအင္အားစု ဗကပ ၿပိဳကြဲသြားၿပီလုိ႔ ယူဆၿပီးတဲ့ေနာက္ နအဖရဲ႕ အဓိက ဦးတည္ရန္သူဟာ ၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အျပတ္ေအာင္ပြဲရခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ျဖစ္လာတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီကုိ ဦးတည္ေခ်မႈန္းႏုိင္ဖုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီက သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံကုိ ‘အပစ္ရပ္အဖြဲ႔’ ေတြ တက္လာေအာင္ နအဖ က အကြက္ဆင္ခဲ့တယ္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ အန္အယ္လ္ဒီ အပါအ၀င္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစု မွန္သမွ်အၾကား အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္ခြင့္မရေအာင္လည္း နအဖက နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဒီမုိကေရစီေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးလႈပ္ရွားမႈကုိ မေပါင္းစည္းမိေအာင္ ရည္ရြယ္တာပဲျဖစ္တယ္။
အပစ္အခတ္စရပ္စဥ္က အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရးေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ နအဖက ထမင္းရည္ပူလာ လွ်ာလႊဲလုပ္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ (နအဖ) ဟာ တပ္မေတာ္အစုိးရျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာင္တက္လာမယ့္ အရပ္သားအစုိးရနဲ႔က်မွ ေဆြးေႏြးပါဆုိၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့တယ္။ အန္အယ္လ္ဒီကုိ ဦးတည္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ လုိအပ္လာမွ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြကုိ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံထဲ ဆြဲသြင္းလာတာျဖစ္တယ္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရးေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ တင္ျပေတာင္းဆုိခဲ့ေပမယ့္ ဘာတခုမွ အသိအမွတ္ျပဳမခံခဲ့ၾကရဘူး။
၁၉၉၈ တုန္းက န၀တရဲ႕ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးစီမံခ်က္ဟာ ဗကပ ၿဖိဳခြဲေရး၊ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ ေတာခုိ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ဗကပ အၾကား အဆက္ျဖတ္ေရး၊ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္က တ႐ုတ္-ဗမာအေရးအခင္း ဖန္တီးမိခဲ့လုိ႔ မ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ရတဲ့ တ႐ုတ္အစုိးရနဲ႔ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးျဖစ္တယ္။
လက္ရွိ နအဖရဲ႕ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးစီမံခ်က္က ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ဖ်က္သိမ္းေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ အျပတ္ေခ်မႈန္းေရး၊ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားအား အညံ့ခံ ျပည္ေတာ္ျပန္လာေစေရး၊ ၎တုိ႔အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အေမရိကန္နဲ႔ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးျဖစ္တယ္။
ေဖာ္ျပပါ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးစီမံခ်က္ရဲ႕ အေရးႀကီး အစိတ္အပုိင္းအျဖစ္ နအဖဟာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ လက္နက္ကုိင္တပ္ ေတြကုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္နဲ႔ ျပည္သူ႔စစ္အသြင္ေျပာင္းဖုိ႔ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိအားေပးေနတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိေတာ့ အဆိပ္မရွိတဲ့ ေႁမြျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ သနပ္ခါးလိမ္း ပန္းပန္ေပးေရးမွာ အသုံးခ်ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကံစည္ေနတယ္။
လက္ေတြ႔မွာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔အမ်ားစုဟာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ေရး၊ ျပည့္္သူ႔စစ္လုပ္ေရးကုိ ျငင္းဆန္ေနၾကတယ္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ေရး လက္ခံတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ တပ္မႉး၊ တပ္သားေတြဟာလည္း စုဖြဲ႔မႈကာလအတြင္းမွာပဲ ထြက္ေျပးေနၾကတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကတဆင့္ သိႏုိင္တာက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဆန္႔က်င္ရာမွာ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြဟာ ရပ္တည္ခ်က္ တူေနၾကၿပီဆုိတာပဲျဖစ္တယ္။ လက္ရွိအေျခအေန၊ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ၾကည့္ရင္ အန္အယ္လ္ဒီအပါအ၀င္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားနဲ႔ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြဟာ ကံတူအက်ဳိးေပးဆုိတာ ထင္ရွားေနၿပီ ျဖစ္တယ္။
တေလွ်ာက္လံုး နအဖစစ္အုပ္စုရဲ႕ အပုိင္စီးအသုံးခ်ခံေနရတဲ့ တပ္မေတာ္တြင္းမွာလည္း အထက္ေအာက္ ခံစားခြင့္အက်ဳိးစီးပြား ကြာဟာခ်က္ႀကီးမားတာေၾကာင့္ တပ္တြင္းမေက်နပ္မႈေတြ တေန႔တျခား ႀကီးထြားလာေနၿပီျဖစ္တယ္။ အမိန္႔နာခံမႈ ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ တုိက္ခုိက္ေရးတပ္မေတြအတြင္းမွာေတာင္ ဆႏၵျပမႈေတြေပၚတဲ့အတြက္ ဖမ္းတာဆီးတာေတြ လုပ္ၿပီး ႀကိဳးစားထိန္းသိမ္းေနရတယ္။ တပ္ေျပးေတြ တေန႔တျခား ပုိမ်ားလာၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံျပည့္ေရးအတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပက ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ၾကားက ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းေရးကုိ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ လုပ္ေနရတယ္။ လတ္တေလာမွာ လစာ (၁) သိန္းေအာက္၀န္ထမ္းေတြကုိ လစာ (၂) ေသာင္း ထပ္တုိးေပးမယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြ ၾကားေနရတယ္။ ဒီသတင္းသာ အတည္ျဖစ္ရင္ တပ္တြင္းမၿငိမ္သက္မႈကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေပၚလာတဲ့ စီမံခ်က္လုိ႔ ယူဆႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိေဆာင္ရြက္မႈမ်ဳိးဟာ ေဆးၿမီးတုိသာျဖစ္ၿပီး တပ္ကုိ တကယ္တမ္းတည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူး။
တပ္ကုိ တကယ္တမ္းတည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ တပ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ အေျခခံကစၿပီး လုပ္ရမယ္။ ဆုိလုိတာက တပ္မေတာ္ကုိ အသုံးခ်ၿပီး စီးပြားေရးမွန္သမွ် စစ္အုပ္စုက လက္၀ါးႀကီးအုပ္ျခယ္လွယ္ေနတာေတြကုိ ရပ္ဆုိင္းပစ္ရမယ္။ တပ္တြင္း အထက္ေအာက္ ရပုိင္ခြင့္ကြာဟမႈ ႀကီးမားေနတာကုိ တရားမွ်တမႈရွိေအာင္ ျပဳျပင္ပစ္ရမယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ တပ္တြင္း ဒါဘာေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကုိ ပုံမွန္ျပဳလုပ္ၿပီး ေအာက္ေျခအၾကပ္တပ္သားမ်ားရဲ႕ တရားမွ်တတဲ့ တင္ျပခ်က္မ်ားကုိ ေျဖရွင္းေပးရမယ္။ ဒါေတြကုိ အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အမိန္႔ေပးဌာနေအာက္မွာ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူေတြ လြတ္လပ္စြာ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခြင့္အရ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ဒီမုိကေရစီအစုိးရအေပၚ သစၥာခံမွ၊ စစ္အစုိးရ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊ စစ္ဗ်ဴ႐ုိကရက္ယႏၲရားကုိ ဖ်က္သိမ္းပစ္မွသာျဖစ္ႏုိင္မယ္။
အထက္ပါအခ်က္က တဆင့္သိႏုိင္တာက တပ္မေတာ္တြင္း ေအာက္ေျခတပ္မႉး အၾကပ္တပ္သားမ်ားရဲ႕ ဘ၀ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေရးဟာ လစာတုိးေပးတာ၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုိ အသက္သြင္းမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ေပၚထြက္လာမယ့္ စစ္အုပ္စုရဲ႕အရပ္၀တ္ ႐ုပ္ေသးအစုိးရတရပ္ တည္ရွိေရး … စတာေတြ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာပဲျဖစ္တယ္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရင္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြ၊ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ၊ တပ္မေတာ္တြင္း ေအာက္ေျခတပ္မႉး၊ တပ္သားေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဖိႏိွပ္မႈကုိ ခံေနၾကရတဲ့ ဘ၀တူေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအင္အားစုသုံးခုဟာ အျပန္အလွန္ ေထာက္ခံ၊ အျပန္အလွန္ ေပါင္းစပ္လႈပ္ရွားမွသာ မိမိတုိ႔အသီးသီးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အထေျမာက္ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူတရပ္လုံးရဲ႕ အားေပးေထာက္ခံပါ၀င္မႈကုိ ရရွိႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီအင္အားစုသုံးခုရဲ႕အေရးဟာ လူမ်ဳိးစုံျပည္သူတရပ္လုံးရဲ႕ အေရးေတာ္ပုံနဲ႔ ေပါင္းစည္းေနလုိ႔ျဖစ္တယ္။ ေပါင္းစပ္မႈမရွိဘဲ တကြဲတျပား လႈပ္ရွားရင္ ေရာက္ခ်င္တာက နိဗၺာန္၊ ေရာက္ရတာက ငရဲျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဘယ္လုိအျပန္အလွန္ေပါင္းစပ္ၾကမလဲ။ ဥပမာတခုအေနနဲ႔ ထုတ္ျပရရင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကုိ နအဖက အၾကမ္းဖက္ စစ္ဆင္လာခဲ့ရင္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမွန္သမွ်က လူထုႀကီးကုိ စည္း႐ုံးၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရး၊ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးနဲ႔ နအဖလုပ္ရပ္ကုိ ဆန္႔က်င္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားရဲ႕ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ နအဖက အၾကမ္းဖက္ၿဖဳိခြဲလာခဲ့ရင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားအေနနဲ႔ လူထုဆႏၵျပေဖာ္ထုတ္မႈကုိ ေထာက္ခံေရး၊ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး၊ စစ္အစုိးရရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္မႈကုိ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ေရး စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားနဲ႔ နအဖကုိ ဆန္႔က်င္ဖို႔ျဖစ္တယ္။
တပ္မေတာ္တြင္းရွိ ေအာက္ေျခတပ္မႉး၊ အၾကပ္တပ္သားမ်ား၊ မ်ဳိးခ်စ္ျပည္ခ်စ္အင္အားစုမ်ားကလည္း အထက္ေဖာ္ျပပါ အေရးအခင္းမ်ဳိး ရင္ဆုိင္လာရတဲ့အခါ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေတာင္းဆုိလႈပ္ရွားမႈမ်ား ဘက္က ရပ္တည္ေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းေရး၊ လူထုအား အၾကမ္းဖက္ ပစ္ခတ္ရန္ ေပးတဲ့ အမိန္႔မွန္သမွ် မနာခံေရး စတဲ့ နည္းလမ္းေပါင္းစုံနဲ႔ ေထာက္ခံပါ၀င္ဖို႔ျဖစ္တယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ တပ္မေတာ္သားမ်ားရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား၊ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ား အပါအ၀င္ လူမ်ဳိးစုံျပည္သူတရပ္လုံးက အုံႂကြေထာက္ခံေရး၊ တပ္မေတာ္သားမ်ားကုိ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ကူညီေရး၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးျဖစ္တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔သာ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ အပစ္ရပ္အင္အားစုမ်ား၊ တပ္မေတာ္တြင္းရွိ ေအာက္ေျခတပ္မႉး၊ အၾကပ္တပ္သား မ်ဳိးခ်စ္ ျပည္ခ်စ္အင္အားစုမ်ားရဲ႕ အေရးေတာ္ပုံ (၀ါ) လူမ်ဳိးစုံျပည္သူတရပ္လုံးရဲ႕ အေရးေတာ္ပုံဟာ ေအာင္ပြဲရႏုိင္မွာျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။ ။
တပ္မေတာ္သားေဟာင္းတဦး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment