ဥဒါန္း

ဥဒါန္း
ေရႊဘုန္းလူ
ျပာဝင္းဝိုးဝါးတဲ႕
ေဆာင္းႏွင္းမ်ားကသာ
သမိုင္းရဲ႕ ဘာသာစကားျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တလိမ္႕လိမ္႕ ခယြင္းတဲ႕
ေသြးႏွင္းစက္ေတြ
တို႕ေျမမွာ မႈိင္းမႈိုင္းေဝေရာ႕မယ္။

ေသသူရဲ႕ အရိုးေတြက
ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရမယ္လို႕
အံ႕ခ်ီးဖြဖြ ရည္ညြန္းၾကတာ
သမိုင္းလို႕ဆိုရမယ္။

ရာဇဝင္ဆိုးရဲ႕
အရိုးတြန္သံ
ဘယ္သူ႕ထံပါး
သယ္ေဆာင္သြားမလဲ ႏွင္းတို႕ရယ္။

ဒီဘက္ ကမၻာေခတ္ရဲ႕
ရဲရင္႕တဲ႕သမိုင္းေၾကာင္းဟာ
တို႕ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာရွိတယ္။

သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ႕ အေမကို
သူ႕ေအာက္က ေျမက
'ေမေမ' လို႕ တိုးတိုးေလး ေခၚေနတယ္
ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္။

ဇာဘုရင္ရဲ႕ စနစ္ဆိုးေၾကာင္႕
ျပည္႕တန္ဆာျဖစ္ရတဲ႕
ရုရွားမေလးဟာ
အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္။

ေနဝင္းရဲ႕ စနစ္ေၾကာင္႕
သူပုန္ျဖစ္ရတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ
လမ္းမေပၚမွာတိုက္ပြဲဝင္ေနတယ္။

ဒီေန႔ပြဲဟာ
ရႈံးရႈံး ႏိုင္ႏိုင္
ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းသာ အဓိက ဆိုတဲ႕ပြဲမဟုတ္ဘူး
သူူေသကိုယ္ေသ အျပိဳင္ႏႊဲ
ဝိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခြဲတဲ႕ပြဲ ျဖစ္တယ္။

'ေဟ႕--- ၾကိဳးစင္'
ငါရင္ေကာ႕ျပီး လာခဲ႕မယ္။