သာေဌယ်(သိို႕) ယုတ္ညစ္ေသာ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္မႈ

အကုသိုလ္တရား လႊမ္းမိုးရာ ပုထုဇဥ္ေလာက၌ အကုသိုလ္ထိုက္သည့္ ဟန္ေဆာင္မႈတို႔
ျပည့္ႏွက္ေန၏။ ကိစၥရပ္တိုင္းကို ေကာင္းမေကာင္း ဆုံးျဖတ္ရာ၌ အေၾကာင္းရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္
အက်ဳိးရလဒ္တို႔ကို ၾကည့္ရသည္။ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ိဳးကို ၾကည့္၍ ဟန္ေဆာင္မႈကိုလည္း အျပစ္
ကင္းမကင္း ႏွစ္မ်ဳိးခဲြျခား သတ္မွတ္ႏိုင္ေပသည္။ေလာကသားတို႔ ဟန္ေဆာင္ၾကရာ၌ 'မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ'
ဆိုသကဲ့သို႔ ဝန္းက်င္ေလာကႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ရသည္လည္း ရွိ၏။ ရွင္းရွင္းဘြင္းဘြင္း ေျပာဆို
ျပဳမူလိုက္လွ်င္ သက္ဆိုင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေပါက္ကြဲမႈ တုန္လႈပ္မႈတို႔ ျဖစ္ပြား လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္
အေျခအေနကို ထိန္းသည့္အေနျဖင့္ ဟန္ေဆာင္ ဖုံးဖိလိုက္ရသည္လည္း ရွိ၏။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို
မသမာေသာ နည္းျဖင့္ အႏိုင္ယူ လႊမ္းမိုးရန္ ေကာက္တက်စ္ ဟန္ေဆာင္ၾကသည္လည္း ရွိ၏။
ပတ္ဝန္းက်င္ကို မထိခိုက္ေစဘဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ အထုိက္ေလ်ာက္ အက်ဳိး
ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ေသာ ဟန္ေဆာင္မႈ၊ လိမ္ညာမႈတို႔ကို အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈ၌ 'မုသားျဖဴ'ဟု ခ်စ္စႏိုး
ကင္းပြန္းတတ္ၾက၏။ ထိုသို႔ေသာ ဟန္ေဆာင္မႈမ်ဳိးကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္သည့္သေဘာ လက္ခံႏိုင္သည့္
သေဘာပင္ျဖစ္သည္။အကုသိုလ္ထိုက္သည့္ ယုတ္ညစ္ေသာ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္မႈကို ပါဠိစာေပ၌
'သာေဌယ်'ဟု ေခၚေဝၚသုံးစြဲ၏။ ဂုဏ္အရည္ခ်င္း တကယ္မရွိဘဲ ရွိေလဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ ၾကြားဝါျခင္း
အသႏၲဂုဏသမၻာဝန သေဘာ၊ အဝိဇၨမာနဂုဏပကာသန သေဘာတို႔သည္ သာေဌယ်မည္၏။
ပတ္ဝန္းက်င္၏ အထင္ႀကီး ေလးစားမႈကို ရလိုေသာေၾကာင့္ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း တကယ္မရွိဘဲ
ရွိေလဟန္ၾကြားဝါျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။သီလမရွိဘဲ ရွိဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ အက်င့္ မေကာင္းဘဲ ေကာင္းဟန္ေဆာင္ျခင္း၊
အမ်ဳိးမျမတ္ဘဲျမတ္ဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ ဗဟုသုတ မရွိဘဲ ရွိဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ ပစၥည္းဥစၥာ မရွိဘဲ ရွိဟန္ေဆာင္ျခင္း
အစရွိေသာ ဟန္ေဆာင္ၾကြားဝါမႈ မွန္သမွ်သည္ သာေဌယ်မည္၏။ အဘိဓမၼာ တရားကိုယ္အားျဖင့္
တဏွာေလာဘပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ေလာကစီးပြား ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ျဖတ္လမ္းနည္းလည္း
ျဖစ္ေပသည္။ယုတ္မာေသာ ဟန္ေဆာင္မႈသည္ မထိုက္တန္ေသာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားကို မမွန္ကန္ေသာ
နည္းလမ္းျဖင့္ ရယူရန္ ႀကိဳးစားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရ၏။ ယုတ္နိမ့္ ေအာက္တန္းက်
သူတို႔သည္ ဟန္ေဆာင္မႈ ၾကြားဝါမႈ အလိမ္မေပၚမခ်င္း သာေဌယ်သုံး၍ ေလာက၏ အထင္ႀကီး
ေလးစားမႈကို ရယူႏိုင္ၾက၏။ ပူေဇာ္ခ်ီးေျမႇာက္မႈကို ခံယူႏိုင္ၾက၏။ ေလာကီစီးပြား အျမတ္
ထြက္ႏိုင္ၾက၏။ဟန္ေဆာင္ၾကြားဝါ၍ မတရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ခံယူ ရရွိထားေသာ ေလာကေအာင္ျမင္မႈ
မ်ားကို ေက်နပ္သာယာမိလွ်င္ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈ လမ္းေၾကာင္းမွန္သို႔ ေရာက္ရန္ မလြယ္ေတာ့ေပ။
တရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ရရွိထားသည္ျဖစ္ေစ မတရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ရရွိထားသည္ျဖစ္ေစ
ေလာကီစီးပြား ေလာကီေအာင္ျမင္မႈမည္သည္ တြယ္မက္ေစတတ္ေသာ သေဘာရွိ၏။
ဟန္ေဆာင္ၾကြားဝါသူ ကိုယ္တိုင္က ပတ္ဝန္းက်င္၏ အထင္ႀကီး ေလးစားခံရမႈ, အမ်ား၏
ပူေဇာ္ခ်ီးေျမႇာက္မႈတို႔ကို တြယ္မက္ေနျခင္း၊ အတြင္းသိ အစင္းသိ နီးစပ္သူတို႔ကပါ ကူညီ ပံ့ပိုး၍
ၾကြားဝါေပးျခင္း, တြန္းပင့္ေပးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သာေဌယ်ျဖင့္ ေကာက္က်စ္သူတို႔သည္ လက္ရွိဘဝ၌
ေလာကီစီးပြား ရရွိႏိုင္ၾက၏။ ယုတ္နိမ့္ေအာက္တန္းက်သူ သာေဌယ်သမားသည္ ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း
ဥာဏ္ရည္နိမ့္သူတို႔ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္၏။ ဆင္ျခင္တုံကင္းသူတို႔၏ အကန္းေလာက၌ သာေဌယ်သမား
သည္ ပညာရွိလည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ သူေတာ္ေကာင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။
သာေဌယ်ျဖင့္ လိမ္ညာ ေကာက္က်စ္သူတို႔၏ လႊမ္းမိုးမႈကို ခံရသူ လူညံ့တို႔သည္လည္း
ယုတ္မာမႈ စက္ကြင္းမွ လြယ္လြယ္ႏွင့္ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေတာ့ေပ။
ဟန္ေဆာင္မႈကို အထင္ႀကီးကာ သာေဌယ်သမားတို႔၏ လိမ္ညာမႈ စက္ကြင္းသို႔ တိုးဝင္
မိသူသည္ မိမိ၏ မိုက္မဲႏုံအမႈကို လူသိ မခံခ်င္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ အတန္အသင့္ အသိဥာဏ္ ရွိ၍
လူကဲခတ္တတ္သူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိအထင္ႀကီးမိသူ သာေဌယ်သမား၏ အရွိန္အဝါကို
မေတာ္လွန္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ဟန္ေဆာင္မႈကို သိသည့္တိုင္ေအာင္ ဆက္လက္၍ အညာခံ
ေနရ တတ္၏။ထို႔ေၾကာင့္ ေတြ႔ရာလူကို မဆင္မျခင္ အထင္ မႀကီးမိေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္စူးစမ္းမႈကို ေလ့က်င့္
ထားသင့္၏။ စိတ္ဓာတ္အင္အား ပညာ သုတ သိုမီွးထားသင့္၏။ ေလာက၌ ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္မႈ
ထြန္းကား ျပန္႔ပြားေရးအတြက္ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္မႈကို ႏွိပ္ကြပ္ရန္ သတၱိေမြးသင့္၏။ အင္အား
စုေဆာင္းသင့္၏။႐ုန္းမထြက္သာေအာင္ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ေႏွာင္ တတ္သည့္ သာေဌယ်သမားတို႔သည္ ေဝးေဝး
ေရွာင္ရမည့္သူမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမည့္ မိတ္ေဆြမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ၾကည္ညိဳ
ပူေဇာ္ရမည့္ ဆရာသမားမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကေပ။
ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္သူကို ေသြေရွာင္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဟန္ေဆာင္ၾကြား၀ါမႈကို
လြယ္လြယ္ႏွင့္ မသိႏိုင္ေပ။ ဟန္ေဆာင္သူကို အခ်ိန္ၾကာၾကာ နီးနီးကပ္ကပ္ ေပါင္းသင္းကာ
ဥာဏ္ႏွင့္ဆင္ျခင္ ေလ့လာ၍ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် အကဲျဖတ္ၾကည့္ႏုိင္မွ ထင္ထင္ရွားရွား သိႏိုင္၏။
ေကာက္က်စ္မႈ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ေသာ ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာျခင္းကို ဥာဏ္ရွိသူတို႔ အကဲခတ္ နားလည္
ႏိုင္ေသာ္လည္း ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္သူကို အျပစ္ဆို စြပ္စြဲရန္ မလြယ္ကူေပ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုထို လူယုတ္တို႔သည္ မိစၧာဥာဏ္ အရာ၌ ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္
ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ပိပိရိရိ အကြက္ဆင္၍ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္ ႏိုင္ၾက
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။တစ္ဘက္သား၏ အထင္ႀကီး ေလးစားမႈကို ရယူႏိုင္သည့္ ေသေသသပ္သပ္
ဟန္ေဆာင္ၾကြားဝါမႈ က်က်နန အကြက္ဆင္ လိမ္ညာမႈ သာေဌယ်သေဘာကို ဓမၼဓဇဇာတ္၌ အထင္အရွား
ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။
ဓမၼဓဇဇာတ္
ေရွးအခါက ဘုရားေလာင္းသည္ ငွက္မ်ဳိး၌ ျဖစ္၏။ ငွက္မင္းသည္ သမုဒၵရာအလယ္ ကြၽန္း
ငယ္၌ ငွက္အေပါင္း ျခံရံလ်က္ ေနေလ၏။ ထိုစဥ ္ လမ္းညႊန္အျဖစ္ ဒိသာကာကက်ီးကို ယူေဆာင္၍
သမုဒၵရာသုိ႔ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကေသာ ကုန္သည္တို႔သည္ ေရလယ္၌ ေလွပ်က္၍ ဒုကၡေရာက္ၾက၏။
ထိုအခါ ခရီးလမ္းညႊန္အျဖစ္ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ က်ီးသည္ ဘုရားေလာင္းငွက္တို႔ ေနရာ ကြၽန္းငယ္သို႔
ေရာက္သြား၏။ထိုက်ီးသည္ ငွက္တို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ အံ့ဖြယ္သရဲ အထူးအဆန္း ဟန္ေဆာင္က်င့္ျပ၍
ငွက္တို႔၏ ယုံၾကည္မႈကို ခံယူကာ ငွက္ဥတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ငွက္ငယ္တို႔ကို လည္းေကာင္း ခုိးစား
ေလ၏။ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္ေသာ က်ီးယုတ္ေၾကာင့္ ငွက္တို႔ ပ်က္စီးၾကရ၏။
ထိုက်ီးသည္ ေျခတစ္ေခ်ာင္းေထာက္ ရပ္၍ ပါးစပ္ကို ဖြင့္ဟထား၏။ အျပဳအမူ ထူးဆန္း
ေသာက်ီးကုိ ငွက္တို႔က ေမးျမန္း စုံးစမ္း စပ္စုၾက၏။ ေျမႀကီးက ခံေဆာင္ မထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္
ေျခတစ္ဘက္သာ ေထာက္၏။ ေလကုိသာ စားေသာေၾကာင့္ ပါးစပ္ ဖြင့္ထား၏ဟု က်ီးက ေျဖသည္။
ထို႔ျပင္ သုစ႐ုိက္ကို က်င့္သုံးရန္ႏွင့္ ဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္လည္း ငွက္တို႔ကို တရားေဟာလိုက္
ေသး၏။ ငွက္တုိ႔သည္ က်ီး၏ ဟန္ေဆာင္မႈကို ယုံၾကည္သြားၾက၏။ အေယာင္ေဆာင္က်ီးကို
ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံႀကိဳဆိုၾက၏။ အထင္ႀကီးၾက၏။ ၾကည္ညဳိ ေလးစားၾက၏။ အေၾကာင္းရင္း
မမွန္ကန္ေသာ သဒၶါတုေၾကာင့္ ငွက္တို႔ ပ်က္စီးၾကရ၏။တစ္ေန႔ေသာ္ ငွက္တို႔သည္ ငွက္ဥႏွင့္ ငွက္ငယ္တုိ႔ကုိ
ေစာင့္ေရွာက္ရန္ က်ီးကုိ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ တာဝန္ေပး၍ အစာရွာ ထြက္သြားၾက၏။ ထုိစဥ္ အေယာင္ေဆာင္
က်ီးယုတ္သည္ငွက္ဥႏွင့္ ငွက္ငယ္တုိ႔ကုိ ခိုးယူ စားေသာက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေျခတစ္ေခ်ာင္းေထာက္၍ ရပ္ကာ
ပါးစပ္ဖြင့္ထားရင္း ေရွးနည္းအတိုင္း ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္၏။
က်ီးယုတ္က ပိရိစြာ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ငွက္ဥႏွင့္ ငွက္ငယ္တုိ႔ ေပ်ာက္
ဆုံးမႈအတြက္ ငွက္တုိ႔က က်ီးကုိ သံသယမရွိၾကေပ။ အထင္ႀကီးၿမဲ ေလးစားၿမဲ ရွိၾက၏။
''ဤက်ီး ေရာက္လာမွ အႏၲရာယ္ျဖစ္သည္''ဟု စဥ္းစားမိေသာ ဘုရားေလာင္း ငွက္မင္းသည္
က်ီးကို မသကၤာ၍ အမႈကုိစုံစမ္း၏။ ဘုရားေလာင္းသည္ အျခားငွက္တို႔ႏွင့္ အတူ အစာရွာ
ထြက္မည္ဟု ဆုိကာ က်ီးကုိ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်ီး၏ယုတ္မာမႈကုိ သိရ၏။ ထိုအခါ
ငွက္တုိ႔သည္ က်ီးယုတ္ကုိ ဝုိင္းအုံ ထုိးသုတ္၍ သတ္ပစ္လိုက္ ၾက၏။
ဤဇာတ္ေတာ္၌ အဓမၼသမားျဖစ္ေသာ အေယာင္ေဆာင္ က်ီးယုတ္သည္ ဓမၼတာအရ
ေနာက္ဆုံး၌ ႐ႈံးနိမ့္ပ်က္စီးရေသာ္လည္း ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာ၍ ငွက္တို႔ကို ပညာသားပါပါ
လႊမ္းမိုးႏိုင္ခဲ့၏။ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္၍ ပူးသတ္ႏိုင္ခဲ့၏။
က်ီး၏ ယုတ္မာမႈကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာ အေလာင္းေတာ္ ငွက္မင္း၏ အရည္အေသြးကား
ေလးစားအားက်ဖြယ္ျဖစ္၏။ တိရစၧာန္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခအေနမွန္ကို သုံးသပ္ႏိုင္ျခင္း၊ အမႈ
မွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ရာ၌ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို အသားလြတ္ စြပ္စြဲျခင္း မဟုတ္ဘဲ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ေအာင္,
ဆန္႔က်င္ဘက္ကပင္ ျပန္မျငင္းႏိုင္ေအာင္ စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းတို႔မွာ သာမာန္ဥာဏ္ရွိသူ
တို႔ပင္ နားလည္ၾကည္ညိဳႏိုင္ေသာ ဘုရားေလာင္းတို႔၏ ဝိေသသဂုဏ္ရည္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။
ဘုရားေလာင္း ငွက္မင္းကို အတုယူ၍ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္သူ သာေဌယ်သမားကို
ႏွိပ္ကြပ္သင့္၏။ ေလာက၌ ျဖဴစင္႐ိုးသားမႈ ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္သင့္၏။ မိမိပတ္ဝန္းက်င္၌
သာေဌယ်သမားတို႔ မင္းမမူႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ျမင့္ျမတ္
ေသာ တာဝန္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေပသည္။သာေဌယ်သမားကို ႏွိပ္ကြပ္ရန္ ေလာက၌ မည္သို႔ေသာ တရားဥပေဒမ်ား
သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားေလသည္ မသိ။ သာသနာေတာ္၌ကား ဘုရားရွင္သည္ သာေဌယ်သမားကို ႏွိပ္ကြပ္ရန္အတြက္
အျပင္းထန္ဆုံး ဥပေဒဟု ဆိုႏိုင္ေသာ ပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့၏။ ပစၥည္း လာဘ္
လာဘႏွင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို ရလိုေသာေၾကာင့္ တရားထူး မရဘဲ ရေလဟန္ ဟန္ေဆာင္
ၾကြားဝါေသာ ရဟန္းသည္ ပါရာဇိကက်၏။ပါရာဇိကက်ျခင္း ဟူသည္မွာ ရဟန္းမ်ားအတြက္ အႀကီးမားဆုံးေသာ
ဆုံး႐ႈံးမႈ ျဖစ္၏။ပါရာဇိကက်ေသာ ရဟန္းသည္ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းစစ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ သာသနာေတာ္မွ
အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြာရ၏။ လည္ဆစ္ျပတ္ေသာ ထန္းပင္သည္ ျပန္လည္၍ မရွင္သန္ႏိုင္ေတာ့
သကဲ့သို႔ သာသနာေတာ္တြင္းသို႔ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ခြင့္ မရွိေတာ့ေပ။
မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္ကြပ္ေသာ္လည္း သာေဌယ်သည္ အေရထူ၏။ အသက္ျပင္း၏။ သုတ္သင္ဖို႔
မလြယ္ေပ။ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္မႈ သာေဌယ် ဟူသည္မွာ သတၱဝါတို႔ သႏၲာန္၌ ဘဝ
အဆက္ဆက္ ကိန္းဝပ္လာေသာ သံသရာဝဋ္ျဖစ္ အကုသိုလ္ ေလာဘေစတသိတ္သာ ျဖစ္ေသာ
ေၾကာင့္ အကုသိုလ္မကင္းႏိုင္သူ ေလာဘမသိမ္းႏိုင္သူ လူမည္သည္မွာ အနည္းႏွင့္အမ်ား ဟန္
ေဆာင္ တတ္ၾကသည္သာတည္း။ ေကာက္က်စ္တတ္ၾကသည္သာတည္း။ မိမိသႏၲာန္၌ သာေဌယ်
အရိပ္အေရာင္ ေတြ႔ရသည္ႏွင့္ ရွင္သန္ႀကီးထြားခြင့္ မေပးဘဲ သတိႏွင့္ သုတ္သင္ၾက႐ုံသာ
ရွိေတာ့သည္။ေလာဘပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနရေသာေၾကာင့္ ဟန္ေဆာင္ ေကာက္က်စ္သူတို႔၏
လႊမ္းမိုးမႈကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိကား ခံၾကရႏိုင္သည္သာတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိထံသို႔
သာေဌယ်သမား၏ ယုတ္မာမႈဂယက္ ႐ုိက္ခတ္လာသည္ႏွင့္ မိမိႏွင့္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္၏ ပစၥဳပၸန္စီးပြား
သံသရာစီးပြားကို မထိပါးရေလေအာင္ သတိထားၾက႐ုံသာ ရွိေတာ့သည္။
အကုသိုလ္ကို အျမစ္ျပတ္ မသုတ္သင္ႏိုင္မီ၊ အကုသိုလ္ ေလာကကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္မီ
ဟန္ေဆာင္ ေကာက္က်စ္မႈ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ႀကိဳးစား၍ ပိပိရိရိ ဟန္ေဆာင္ ေကာက္က်စ္
တတ္ေသာ လူယုတ္တို႔ကို ေသြေရွာင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ေရွာင္မရေလာက္ေအာင္ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ရသည့္
အဆုံး သာေဌယ်သမားကို စြမ္းႏိုင္ေသာနည္းျဖင့္ သတိႀကီးႀကီးထား၍ ႏွိပ္ကြပ္ၾက႐ုံသာ ရွိေတာ့
သည္။ သံသရာအထိ ဆိုးက်ဳိးေပးႏိုင္ေသာ ဟန္ေဆာင္ေကာက္က်စ္မႈ သာေဌယ်အႏၲရာယ္မွ
ကင္းေဝးၾကပါေစ။
ရွင္အာစာရ